Linkse politici hebben de mond vol van diversiteit, islamofobie, warmtepompen, Zwarte Piet en genderneutrale wc’s.
Maar hun kiezers willen degelijk onderwijs, bestaanszekerheid en een rem op migratie, schrijft Roelof Bouwman. Een overdenking aan de vooravond van de Dag van de Arbeid.
Roelof Bouwman (1965) is historicus en journalist. Hij schrijft wekelijks over politiek, geschiedenis en media
Het is weer zover: aanstaande zondag, op 1 mei, wordt wereldwijd de Dag van de Arbeid gevierd. ‘Een dag is ’t van vreugde / Een dag is ’t van strijd / Een dag aan het ’t ontwaken der volk’ren gewijd,’ zongen de socialisten vroeger.
Omdat de Dag van de Arbeid nooit is uitgeroepen tot nationale feestdag – Nederland is wat dat betreft een uitzondering – en bovendien decennialang werd overschaduwd door Koninginnedag (30 april), is de viering in onze contreien altijd relatief bescheiden geweest. De laatste jaren is van 1 mei-activiteiten zelfs nauwelijks nog iets te merken.
Links heeft nog maar weinig affiniteit met ‘praktisch geschoolden’
Misschien is dat wel passend. Want van affiniteit met de denk- en leefwereld van wat we vroeger arbeiders noemden – inmiddels is de term ‘praktisch geschoolden’ in zwang – is aan de linkerkant van het politieke spectrum geen sprake meer.
Lees ook deze blog van Constanteyn Roelofs: Waarom het nooit meer wat wordt met de PvdA 
De oude socialisten wisten het nog: vooral mensen met een smalle beurs hebben behoefte aan betaalbare huren, een goede ziektekostenverzekering, ontslagbescherming en een fatsoenlijke uitkering bij werkloosheid, arbeidsongeschiktheid of ouderdom.
Maar, zo concludeerde een PvdA-werkgroep in 2021, nadat de partij jarenlang had bijgedragen aan flexibilisering, liberalisering en deregulering van economie en samenleving, bestaanszekerheid is als kernboodschap ‘ongeschikt’. Het moet ‘moderner’, met ‘meer aandacht voor diversiteit’.
Goed onderwijs, remmen massamigratie juist voor socialisten cruciaal
De oude socialisten wisten het nog: goed onderwijs is cruciaal voor het ‘verheffen van de arbeidersklasse’.
Maar alle socialistische onderwijsbewindslieden van de afgelopen halve eeuw, of ze nu Jos van Kemenade, Jo Ritzen, Jacques Wallage, Karin Adelmund of Jet Bussemaker heetten, waren slopers – en geen bouwers. Ze waren verantwoordelijk voor funeste bezuinigingen, desastreuze fusieoperaties en wereldvreemde stelselwijzigingen. Aan het uit de dagen van Theo Thijssen stammende idee dat je voor degelijk onderwijs bij links moet zijn, gelooft niemand meer.
De oude socialisten wisten het nog: het internationaal rondpompen van goedkope arbeid is een beproefde methode van ondernemers om lonen te drukken.
Maar de socialisten van 2022 zweren bij open grenzen en wie kanttekeningen durft te plaatsen bij de massale instroom van arbeidsmigranten wordt om de oren geslagen met Auschwitz, de Februaristaking en het dagboek van Anne Frank.
Terwijl het remmen van de massamigratie juist voor socialisten een cruciaal punt zou moeten zijn. Onze verzorgingsstaat stort namelijk onherroepelijk in als er geen bovengrens aan het aantal nieuwkomers wordt gesteld.
Nettokosten niet-westerse migratie voor schatkist enorm
De nettokosten van niet-westerse immigratie voor de schatkist zijn enorm en kwamen alleen al voor de periode 1995-2019 neer op ongeveer 400 miljard euro, berekende demografieonderzoeker Jan van de Beek in 2021.
Lees ook deze eerdere blog van Roelof Bouwman terug: Overbevolking en het verraad van links
‘De kosten van immigratie ontstaan door de herverdelende werking van de verzorgingsstaat en zullen bij ongewijzigd beleid diezelfde verzorgingsstaat uiteindelijk de das omdoen. Als de immigratie vanaf nu qua omvang en kosten-baten-structuur gelijk blijft aan de immigratie van de afgelopen vijf jaar, zal dat beslag geleidelijk oplopen tot circa 50 miljard euro per jaar, een volstrekt onhoudbare situatie.’
Op de schaarse 1 mei-manifestaties zal er deze week met geen woord over worden gesproken. Links heeft Nederlanders die belang hebben bij degelijk onderwijs, bestaanszekerheid en minder migratie niets te bieden.
Onderwijl hebben de partijen met socialistische wortels (PvdA, SP, GroenLinks) in de Tweede Kamer nog maar 26 zetels. Vijftien jaar geleden waren dat er 65. Voor wie het nog niet wist: met modieus geklets over diversiteit, islamofobie, warmtepompen, Zwarte Piet en genderneutrale wc’s win je geen verkiezingen. Ook in het stemhokje zijn praktisch geschoolden niet gek.
0 reacties :
Een reactie posten