Foto: Defensiebond.











Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Enige tijd geleden zag een boek van de hand van voormalig commandant der strijdkrachten Tom Middendorp het levenslicht. De titel: Klimaatgeneraal.

Ik heb dit boek met veel belangstelling gelezen. De auteur belicht de mogelijke toekomstige conflicthaarden in de wereld die kunnen ontstaan door klimaatverandering (lees: opwarming).

Het is zeker geen slecht idee om militair te anticiperen op mogelijke conflicthaarden in de toekomst. In dit laatste schuilt echter het kernprobleem, namelijk dat van de klimaatscenario’s van het IPCC.

Vanaf de eerste bladzijde blijkt dat de auteur onverkort de scenario’s van het IPCC volgt, als waren deze vaststaande feiten. Dit is dezelfde valkuil waarin de rechters vielen in de zaak van Urgenda tegen de Staat en die van Milieudefensie tegen Shell.

Wij weten inmiddels dat deze scenario’s onrealistisch pessimistisch zijn en berusten op klimaatmodellen die notoir onbetrouwbaar zijn. Inmiddels hebben temperatuurobservaties wereldwijd dit bevestigd. Die gevreesde opwarming wil maar niet komen en ook de geprojecteerde rampen blijven uit. Rampen die niet verward mogen worden met weersextremen en in voorkomende gevallen ook rampen – in het soms verre verleden – door natuurlijke klimaatveranderingen. Vanzelfsprekend zijn al die vreselijke scenario’s door waarnemingen weerlegd. Bovendien vergroent onze planeet, ook de sub-Sahel, door…CO2.

Verder valt te lezen in dit rapport dat ook het IPCC geen relatie met toenemende weersextremen ziet, ook niet met overstromingen. Bovendien staat in dit rapport dat de toegang tot schoon drinkwater toeneemt sinds jaar en dag. Lees deze prachtige opsomming door Goklany (vertaling door CLINTEL).

Het euvel dat onze maatschappij derhalve teistert is een ongefundeerde, voornamelijk eco-ideologisch gekleurde, obsessie voor menselijke CO2-emissie. Op Climategate.nl is hier in talloze artikelen uitvoerig over geschreven. De conclusie is dat deze menselijke CO2 enig effect had, maar dat door verzadiging van de huidige atmosferische concentratie van ca. 400 ppm in de belangrijkste bandbreedte, de rol van extra CO2 thans vrijwel volledig is uitgespeeld. De verdubbeling naar 800 ppm heeft al een effect van minder dan 1%. Zie Bron en Bron.

Elke verdere verdubbeling van de atmosferische concentratie heeft steeds minder effect. Tegen die tijd zijn we overigens al een paar honderd jaar verder en, niet ondenkbaar, leven we dan in een veel destructievere Nieuwe Kleine IJstijd met voedsel- en energieschaarste van dien. Heeft Middendorp hieraan gedacht? Ik vrees met grote vreze van niet.

Het klimaat is in veel delen van de wereld uitstekend en steeds beter leefbaar met schommelingen hier en daar. Lees Our world in data en men krijgt een heel ander, realistischer, beeld van de werkelijke stand van zaken in deze wereld. Een veel optimistischer beeld dan de bangmakers en voorvechters van klimaatrampen ons willen doen geloven. De modellen leiden steevast tot ongefundeerd pessimisme en angst zaaien. Hier past een waarschuwing: word nooit verliefd op je model! Lees over uitgebleven rampen vooral deze bron.

Dit alles leidt tot de conclusie dat er juist afnemende kans is op conflicten. Bovendien kan de klimaatgeneraal onmogelijk op grond van die falende klimaatmodellen specifieke weerbaarheidsplannen opstellen voor een specifieke regio. Bovendien ontbreekt, zoals eerder aangetipt, in dit boek de toenemende vergroening door de verhoogde atmosferische concentratie van de bemester CO2. In vooral de sub Sahara, op een paar plekken na, vindt juist bemoedigende vergroening plaats. Bron.

De export van bijvoorbeeld mango’s uit diverse West Afrikaanse landen (Burkina Faso, Ivoorkust, Mali en Senegal) zit in de lift. Bescheiden, maar een duidelijke verandering.

Ik vrees, eerlijk gezegd, dat de blik van de klimaatgeneraal vertroebeld is geraakt door al dat ongefundeerde en eenzijdige alarmisme. Dezelfde waarmee media zoals het NOS-journaal de kijker “voorlicht”, lees: bang maakt.

In een eventuele strijd over water in die rampscenario’s is meestal eerder sprake van slecht waterbeheer dan van een door menselijke schuld ontstane droogte. En ja, er kan ook wel eens sprake zijn van natuurlijke oorzaken voor bijvoorbeeld verdroging her en der. Klimaat verandert nu eenmaal van nature. Terecht stelt de generaal wel dat er ook enkele potentiële conflicthaarden zijn over rivier als de Nijl, Eufraat bijv. Dit staat echter los van klimaatverandering, maar gaat over elektriciteitsopwekking.


Op een aangenaam verrassende manier wordt in het boek aandacht besteed aan de ruimhartige steun die op voorspraak van de klimaatgeneraal aan 2 Nederlandse ingenieurs-uitvinders is gegeven om water uit de lucht te halen en waterwinning door ontzilting. Beide levensvatbare projecten die succesvol verliepen en die bijvoorbeeld Nederlandse woestijnbases van water voorzien zonder de toch al onder druk staande lokale waterbronnen aan te spreken.

Dit is precies wat moet gebeuren: innovatie en ondernemerschap i.p.v. tijd en geld verspillen aan niet bestaande problemen en scholieren de stuipen op het lijf jagen.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd)

***