Vanaf 2023 worden boeren gedwongen om 4% van hun land stil te leggen
Dreigende verzorgingscrisis: Niet vanwege de oorlog, maar dankzij groene ecologische doelen
(Door: Daniel Matissek – Vertaling: E.J. Bron)
Vanaf 2023 worden boeren gedwongen om 4% van hun land stil te leggen
De meeste mensen denken dat het steeds duurder en schaarser worden van levensmiddelen alleen maar een probleem van het Rusland-Oekraïne-conflict zou zijn. In werkelijkheid echter versterkt dit alleen maar dieper zittende problemen. Weliswaar hebben graanvermindering uit de Oekraïne ook effect op Duitsland. Het belangrijkste probleem zijn echter ideologische voorschriften uit de EU, die de uitbreiding van de ecologische landbouw wil afdwingen – en steeds meer grond nodig heeft.
Minder graan door dwang tot braak liggende grond
Een desbetreffend EU-actieplan voor deze landbouw-economische structuurverandering werd al een jaar geleden gepresenteerd; dientengevolge dient tot 2030 een vierde deel van de landbouwgrond in de EU voor biologische landbouw gebruikt te worden. Omdat de grondbehoefte daarvoor echter meer dan 40% meer bedraagt dan bij de conventionele landbouw, moeten boeren vanaf 2023 onder andere tot het stilleggen van 4% van hun grond gedwongen te worden. Deze verkeerde aansturing werpt al in een dreigende vermindering van de graanproductie haar schaduwen vooruit.
Te weinig vrachtwagenchauffeurs: leveringstekorten en lege schappen
Afgezien daarvan worden de actueel stijgende prijzen voor de voornaamste voedingsmiddelen en consumptiegoederen als in een reflex toegedicht aan de Oekraïne-oorlog. Wat betreft logistieke problemen door de politieke situatie lijdt het verband natuurlijk geen enkele twijfel; Dirk Engelhardt, de chef van de landelijke organisatie logistiek en afvalverwerking goederenverkeer (BGL), zei: “Op dit moment komen we 80.000 vrachtwagenchauffeurs tekort, over vijf jaar zullen dat er tweemaal zo veel zijn.” Dit zou tot leveringstekorten voor delen van de economie kunnen leiden. “Dat betekent ook lege schappen in de supermarkten.”
Deze “bijzondere invloed Oekraïne” is weliswaar voorhanden – maar die is slechts tijdelijk. Het ergere kwaad voor schaars worden, inflatie en toenemende verzorgingsafhankelijkheid uit het buitenland ook bij de voornaamste voedingsmiddelen op de lange termijn dreigt vooral door groene tekentafel landbouwpolitici in Brussel. En: ook in Duitsland zelf.
Zonnepanelen en windmolens in plaats van akkers
Want wat niet door de inmenging van de EU geruïneerd wordt, daar zorgt de Duitse politiek zelf voor: om vaart te zetten achter de catastrofale energietransitie, bespoedigt bijvoorbeeld de Duitse minister van Economische Zaken, Robert Habeck (Groenen), de uitbreiding van windmolens en zonnepanelen. Daarvoor moeten eveneens enorme hoeveelheden landbouwgrond wijken.
Beschermde gebieden voor landbouw geëist
De president van de boerenorganisatie, Joachim Rukwied, verklaarde: “In de afgelopen 30 jaar zijn wij in totaal ongeveer 1,3 miljoen hectare, dus bijna de helft van de oppervlakte van de deelstaat Schleswig-Holstein, kwijtgeraakt.” Daarom eist hij “beschermde gebieden voor de landbouw”. Steeds meer boeren veranderen velden en akkers in windparken en parken met zonnepanelen – met als gevolg dat er minder verbouwd en geproduceerd wordt, en door ecologische voorschriften bovendien de opbrengsten per grondeenheid nog massaal verminderen.
Productie van levensmiddelen niet zomaar beperken
De waanzin van deze ontwikkeling heeft men intussen bij de oppositie ingezien. Zo zegt de CDU-politica Gitta Connemann: “We hebben niet minder productie, maar meer productie nodig. Het stilleggen van akkers en weiden moet gestopt worden!” En de voormalige minister van Landbouw, Julia Klöckner (CDU), eist met het oog op de door de Oekraïne-oorlog tijdelijk veroorzaakte productieverminderingen eveneens een andere manier van denken van de EU. “De prioriteiten moeten nieuw gerangschikt worden – men zou de noodzakelijke productie van levensmiddelen niet zomaar moeten afremmen en aan de prijsstijging bijdragen. Nieuwe tijden vereisen nieuwe beslissingen.”
De minister van Landbouw van de deelstaat Beieren, Michaela Kaniber (CSU), pleit in een strategiedocument voor de uitbreiding van de productie in Duitsland, omdat men, op grond van de enorme afhankelijkheid van de leveringen van de voornaamste voedingsmiddelen uit het buitenland, “chanteerbaar” zou kunnen worden. Dat is het land echter al lang – en niet alleen wat betreft voedingsmiddelen en graan…
Bron:
wochenblick.at
Door: Daniel Matissek
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
0 reacties :
Een reactie posten