Politieke partijen zijn een soort bedrijfjes geworden die de aansluiting met de wensen en noden van de bevolking verliezen, schrijft Constanteyn Roelofs. Dat biedt kansen voor de lokale partij.
24-3-2022
In de nasleep van de gemeenteraadsverkiezingen van vorige week domineert één woord de analyses: versplintering. Het is immers duidelijk dat de landelijke partijen steeds meer zetels verliezen aan de ‘lokalo’s’. Daar wordt nerveus op gereageerd. Is het land nog wel te besturen als de macht naar de amateurs gaat, vragen ze zich af. Volgens een flink staaltje Sovjetlogica lijken zij te redeneren dat de stabiliteit van De Partij garant staat voor de stabiliteit van het land (met het verschil dat we hier natuurlijk niet één partij hebben, maar vooral met een paar ideologisch en praktisch nauwelijks van elkaar te onderscheiden links-liberale middenpartijen).
Wekelijks verkent historicus Constanteyn Roelofs (1989) de tragikomische tegenstrijdigheden in economie en maatschappij.
Toch is die manier van denken de omgekeerde wereld die voortkomt uit de inversie die de partijen hebben doorgemaakt in ons politieke stelsel. Oorspronkelijk waren partijen een vehikel om charismatische mensen en ideeën te voorzien van de mankracht en de middelen om die ideeën in de democratische fora te vertegenwoordigen. De opkomst of ondergang van een partij hing dus samen met de opkomst en ondergang van filosofische stromingen of de carrières van bepaalde politici.
Versplintering slaat toe, behalve in Amsterdam
Tegenwoordig zijn partijen op zichzelf staande instituten die op zoek zijn naar poppetjes om de continuïteit van de partij te garanderen. Het zijn een soort bedrijfjes geworden. Dat leidt weer tot een enorme zwik problemen op het gebied van de democratische participatie van de bevolking en het slag mensen dat zich een weg door de hr-filters van dat soort partijen weet te wurmen – over het algemeen wankele en kleurloze bestuurders die opereren uit bureaucratisch lijfsbehoud.
Ook is het grappig om te zien dat de versplintering overal toeslaat, behalve in Amsterdam. Zo zie je maar weer dat de landelijke partijen vooral lokale Amsterdamse partijen zijn die denken en communiceren in de lijn van de inwoners van de hoofdstad, wat natuurlijk niet handig is als 90 procent van je electoraat niet uit Amsterdam komt.
Lees ook: Omdat deze politieke bedrijfjes de aansluiting met de wensen en noden van de bevolking verliezen, ontstaat er – zeker lokaal – ruimte voor partijen ‘oude stijl’, die meer in de lijn liggen van het oorspronkelijke idee van een politieke partij, waarbij lokale politici hun slag kunnen slaan in plaats van door de landelijke partij geselecteerde apparatsjiks. Nou is de lokale politiek niet echt het forum voor Grote Partijen met Grote Ideeën, maar voor een lokale macher is er heel wat te halen.
ELSEVIER
0 reacties :
Een reactie posten