De Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy heeft verklaard dat de Canadese premier Justin Trudeau een van de redenen was waarom hij in de politiek is gestapt.
7-3-2022
Nadat hij zijn carrière als komiek en entertainer achter zich had gelaten en in april 2019 president van Oekraïne was geworden, heeft Zelenskiy Trudeau geprezen als “een van die leiders die hem geïnspireerd hebben om in de politiek te gaan,” toen hij in 2019 president van Oekraïne werd, schrijft Lifesitenews.com.
Hoewel Zelenskiy vanuit het perspectief van het Westen uit relatieve onbekendheid naar sterrendom is geschoten sinds het Russisch-Oekraïense conflict vorige week internationaal nieuws werd, komt zijn bewondering voor Trudeau minder als een verrassing als men naar zijn achtergrond kijkt.
Net als Trudeau is Zelenskyy een acoliet van het Wereld Economisch Forum van Klaus Schwab, de globalistische organisatie achter de nu beruchte “Great Reset” agenda, die de wereld voorhoudt dat tegen het jaar 2030, “Je niks zult bezitten, en je zult gelukkig zijn.”
De alomtegenwoordige steun voor Zelenskiy door de elite, met inbegrip van steun van “defund the police” en Black Lives Matter linkse megadonor George Soros, Trudeau, de Amerikaanse president Joe Biden, en alle kanten van de mainstream media, heeft bij velen vragen doen rijzen over de ware motivatie achter de veroordeling van Rusland door het Westen, en de vrees doen ontstaan dat er een drang naar weer een buitenlandse oorlog waarbij het Westen betrokken is, aan de gang is.
Dinsdag bijvoorbeeld heeft de Oekraïense journaliste Daria Kaleniuk een emotionele eis gesteld aan de Britse premier Boris Johnson, en hem gevraagd de NAVO opdracht te geven in de oorlog in Oekraïne te stappen. Nadat de gebeurtenis in de Westerse media geprezen was, doken er berichten op waaruit bleek dat Kaleniuk niet alleen journaliste is, maar ook lid van het WEF en in heel Oost-Europa initiatieven leidt die door Soros gesteund worden.
Terwijl velen sceptisch staan tegenover de Russische president Vladimir Poetin en zijn vroegere banden met de KGB, lijkt het onderzoek naar de andere kant van het conflict in de grote media afwezig te zijn, hetgeen velen verontrust heeft gezien de radicale aard van het WEF en hun doelstellingen van de Great Reset.
De Great Reset is een radicaal socialistisch plan van de wereldelites om de wereldeconomie te “resetten“, en een gecentraliseerd, en zwaar gereglementeerd totalitair internationaal systeem in te voeren, dat lijkt op het Chinese systeem van sociale kredieten.
De oprichter en voorzitter van het WEF, Klaus Schwab, heeft de Chinese communistische president Xi Jinping voortdurend geprezen, onder andere in een verklaring van dit jaar, waarin hij de leider van China vertelde dat zijn dictatoriale regime onder zijn “inclusieve” leiding “aanzienlijke sociale en economische prestaties” heeft geleverd. Schwab’s lof en verwijzing naar China als “inclusief” komt ondanks bewijzen dat China een genocide op zijn Oeigoerse moslimbevolking uitvoert, een massaal orgaanoogstprogramma runt, en door critici de “nachtmerrie van ’s werelds eerste werkelijk totalitaire staat” genoemd wordt.
Vanuit een zuiver strategisch standpunt, met de nadruk op zo weinig mogelijk doden en gewonden, zijn er ook mensen die het idee afwijzen dat het Westen bij de oorlog betrokken moet raken, omdat dat het conflict zou kunnen doen escaleren, in plaats van beëindigen.
Volgens de Amerikaanse public affairs consultant J. Robert Smith moet het Westen op dit ogenblik de militaire betrokkenheid van de VS en de NAVO in Oekraïne afwijzen, omdat die volgens hem de reeds tumultueuze en dodelijke situatie alleen maar zou verergeren.
“De gruwelijke gevolgen van grote oorlogen worden vaak onderschat bij het begin ervan. Neem de burgeroorlog. Weinig mensen, in het Zuiden of in het Noorden, hadden gedacht dat de oorlog tussen de 600.000 en 850.000 levens zou eisen, afhankelijk van de schattingen. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog voorzag geen van beide partijen een duizelingwekkende 40 miljoen doden, militairen en burgers, in dat zinloze conflict,” schrijft Smith.
“Wie gelooft werkelijk dat een oorlog tussen de V.S./NAVO en Rusland beperkt kan blijven tot Oekraïne? Oorlogen zijn van nature onvoorspelbaar; zij hebben hun eigen dynamiek. Hetzij door opzet, hetzij door een blunder, lijkt een overloop naar de NAVO-landen een slimme conclusie. Waarom zou Poetin geen vijandelijke doelen buiten de grenzen van Oekraïne aanvallen? Waarom zouden de VS en de NAVO geen vergeldingsmaatregelen nemen, zo niet het initiatief nemen?”
0 reacties :
Een reactie posten