Auteur: Michael Shellenberger (VS).

Terwijl wij plastic rietjes hebben verboden, heeft Rusland geboord en de opwekking van kernenergie verdubbeld.

Hoe slaagde Vladimir Poetin – een man die een land leidt met een economie die kleiner is dan die van Texas en waarvan de gemiddelde levensverwachting tien jaar lager is dan in Frankrijk – erin om een niet-uitgelokte grootschalige aanval op Oekraïne te lanceren?

Er is een diep psychologisch en politiek en antwoord op deze vraag: hij wil dat Oekraïne meer deel uitmaakt van Rusland dan dat het Westen wil dat het vrij is. Om dit te bereiken, is hij bereid enorme verliezen in mensenlevens en goederen te riskeren. De bereidheid van de VS en Europa om militair middelen in te zetten, loopt tegen ernstige grenzen aan. En dat weet Poetin.

Wat echter in die verklaring ontbreekt, is een verhaal over de materiële realiteit en fundamentele economie – twee dingen die Poetin veel beter lijkt te begrijpen dan zijn leeftijdgenoten in de vrije wereld, en vooral in Europa.

Poetin weet dat Europa 3,6 miljoen vaten olie per dag produceert, maar 15 miljoen vaten olie per dag verbruikt. Poetin weet dat Europa 230 miljard kubieke meter aardgas per jaar produceert, maar 560 miljard kubieke meter verbruikt. Hij weet dat Europa 950 miljoen ton steenkool per jaar verbruikt, maar slechts de helft daarvan produceert.

De voormalige KGB-agent weet dat Rusland 11 miljoen vaten olie per dag produceert, maar slechts 3,4 miljoen gebruikt. Hij weet dat Rusland nu meer dan 700 miljard kubieke meter gas per jaar produceert, maar slechts ongeveer 400 miljard gebruikt. Rusland wint jaarlijks 800 miljoen ton steenkool, maar verbruikt er slechts 300.

Als gevolg hiervan levert Rusland ongeveer 20 procent van de Europese olie, 40 procent van zijn gas en 20 procent van zijn kolen.

De wiskunde is eenvoudig. Een kind zou dat kunnen.

De reden waarom Europa geen gespierde afschrikkende dreiging had om Russische agressie af te schrikken – en inderdaad de VS verhinderde bondgenoten te krijgen om meer te doen – is omdat het Poetins olie en gas nodig heeft.

De vraag is waarom.

Hoe is het mogelijk dat Europese landen, vooral Duitsland, in de 30 jaar sinds het einde van de Koude Oorlog zo afhankelijk zijn geworden van een autoritair land?

Daarom: deze landen worden geregeerd door een misleidende ideologie waardoor ze de harde realiteit van energieproductie niet kunnen begrijpen. De groene ideologie houdt vol dat we geen kernenergie of fracking nodig hebben. Ze benadrukt dat het gewoon een kwestie van wil en geld is om over te stappen op hernieuwbare energie – en snel. Ze dringt erop aan dat we een ‘Degrowth‘ economie nodig hebben en dat we worden geconfronteerd met het ‘uitsterven’ van de mens. (Ik moet het weten, wamt ik was zelf ook een gelovige.)

John Kerry, de klimaatgezant van de Verenigde Staten, vatte de kortzichtigheid van deze visie perfect samen toen hij in de dagen voorafgaand aan de oorlog zei dat de Russische invasie van Oekraïne

“natuurlijk diepgaande negatieve effecten op het klimaat kan hebben. Natuurlijk, als je een oorlog voert, heeft dat een enorme impact op de uitstoot. Maar net zo belangrijk, je verliest de aandacht van mensen.”

Maar het was de focus van het Westen op het genezen van de planeet door middel van ‘alternatieve energie’, hernieuwbare energie en de verschuiving van aardgas en kernenergie waardoor Poetin de energievoorziening van Europa kon wurgen.

Terwijl het Westen in een hypnotische trance raakte over het helen van zijn relatie met de natuur, het afwenden van de klimaatapocalyps en het aanbidden van een tiener genaamd Greta, trok Vladimir Poetin zijn eigen plan.

Terwijl Rusland in eigen land kernenergie ontwikkelde zodat het zijn kostbare olie en gas naar Europa kon exporteren, besteedden westerse regeringen hun tijd en energie aan het worstelen met de ‘carbon footprint’, een term die werd bedacht door een reclamebureau in de Verenigde Staten in opdracht van British Petroleum. Ze hebben plastic rietjes verboden vanwege het wetenschappelijke huiswerk huiswerk van een 9-jarig Canadees kind. Ze betaalden uren therapie tegen ‘klimaatangst’.

Terwijl Poetin de olie- en gasproductie van Rusland uitbreidde en vervolgens de kernenergieproductie verdubbelde om meer export van zijn kostbare gas mogelijk te maken, sloot Europa, met name Duitsland, zijn kerncentrales, sloot gasvelden en weigerde meer te ontwikkelen door middel van geavanceerde methoden zoals fracking.

De cijfers vertellen het verhaal het beste. In 2016 kwam 30 procent van het door de Europese Unie verbruikte aardgas uit Rusland. In 2018 steeg dat aantal naar 40 procent. In 2020 was dat bijna 44 procent en begin 2021 was dat bijna 47 procent.

Ondanks zijn verliefdheid op Poetin, tartte Donald Trump het diplomatieke protocol in 2018 en berispte hij Duitsland publiekelijk vanwege zijn afhankelijkheid van Moskou. “Duitsland is wat mij betreft in Ruslands gevangenschap omdat het zoveel energie uit Rusland haalt”, zei zei Trump. Dit was voor de toenmalige Duitse bondskanselier Angela Merkel, die in beschaafde kringen werd geprezen als de laatste serieuze leider van het Westen, aanleiding om te zeggen dat haar land ‘zijn eigen beleid kan maken en zijn eigen beslissingen kan nemen’.

Het resultaat is de ergste wereldwijde energiecrisis sinds 1973, die de prijzen voor elektriciteit en benzine over de hele wereld opdrijft. Kortom, het is een crisis van onvoldoende zorg. Maar de schaarste is absoluut kunstmatig.


Europeanen – geleid door figuren als Greta Thunberg en leiders van de Europese Groene Partij, en gesteund door Amerikanen als John Kerry – geloofden dat een gezonde relatie met de aarde een schaarste aan energie vereiste. Door over te schakelen op hernieuwbare energie, zouden ze de wereld laten zien hoe te leven zonder de planeet te schaden.

Maar dat was een utopie. Je kunt niet een heel net van stroom voorzien met zonne- en windenergie, want zon en wind zijn volatiel en de batterijen die momenteel beschikbaar zijn, zijn niet eens goedkoop genoeg om ’s nachts, laat staan voor een heel seizoen, grote hoeveelheden elektriciteit op te slaan.

In dienst van de groene ideologie is het perfecte de vijand van het goede gemaakt – en de vijand van Oekraïne.

***

Bron Common Sense hier.