Voorzitter van het WEF spreekt nu rechtstreeks tot ons in een gastcommentaar
Het einde van de politieke marionetten? Klaus Schwab luidt globale dictatuur in
(Door: Bernadette Conrads – Vertaling: E.J. Bron)
Voorzitter van het WEF spreekt nu rechtstreeks tot ons in een gastcommentaar
Klaus Schwab eist nu heel openlijk de werelddictatuur. Deze schetst hij in zijn gastcommentaar in het “Handelsblatt”. De voorzitter van het World Economic Forum (WEF) richt zich ondertussen onomwonden rechtstreeks tot ons – toekomstige burgers zonder bezit. Daarvoor deed hij dat slechts indirect via zijn “Global Leaders” in de politiek en de economie. Maar Schwab heeft een heerschappij aanspraak en hij laat deze steeds duidelijker zien. Hij verklaart dat de sociale ongelijkheid, die zo nu en dan in opdracht van hem door de nationale parlementen werd omgezet, tot een nieuwe regeringsvorm zou moeten leiden. En wel tot een wereldwijde dictatuur.
“Global Governance”
Vergoelijkend noemde hij de nagestreefde dictatuur “Governance 4.0”. Uiteindelijk zal Schwab, zoals hij nu openlijk aankondigt, samen met zijn vrienden de nationale politiek de schuld toeschuiven voor het grote falen en de grote covid-leugens. Hij zegt: “De reden voor ons falen bij het voorspellen en overmeesteren van globale risico´s […] is gelegen in een onopgelost probleem van de globale Governance.” Terwijl Schwab het falen van de nationale politici bespot, laat hij ook zien door welke truc hij zich de kritiek voor zijn globale heerschappij van het lijf wil houden. Niemand zou zijn blik op de “Governance 4.0” dienen te richten, de aandacht dient vermoedelijk verplaatst te worden, zoals Schwab laat doorklinken: “Wanneer onze instellingen goed geregeerd worden, schenken we er weinig aandacht aan. Ze zijn een nauwelijks zichtbare infrastructuur, die de economie en praktisch alle aspecten van de sociale orde ondersteunt.” Bewustzijnscontrole door het “internet van de lichamen” en de goedkope bevrediging van behoeftes in de in toenemende mate nagestreefde virtuele realiteit zouden dit mogelijk kunnen maken.
“Niet weloverwogen omgang”: ook Schwab geeft nu politieke losers de schuld
Schwab wil onze bestaande instellingen en democratieën blijkbaar door middel van corona-ellende afschaffen. Ze zouden “niet meer doelmatig zijn”, resumeert hij droog. Weliswaar zou corona al “Governance 3.0” ingevoerd hebben, een “operatief crisismanagement”, dat gebaseerd zou zijn op “poging en vergissing”. Maar daarmee is Schwab nog niet tevreden. Hij bekritiseert dat dit beginsel tot een “niet weloverwogen omgang met de pandemie en haar sociaaleconomische gevolgen” geleid zou hebben. Dat is interessant, temeer daar de door hem aangesproken “niet weloverwogen omgang” toch vooral door politici uit zijn “Global Leaders”-programma wordt voltrokken.
Maar nu schuift Schwab alle schuld op de nationale politiek. Steeds duidelijker kristalliseert zich uit dat onze regeringen zichzelf uiteindelijk tot “losers” maken in dit spel. Ze schijnen zich daar echter totaal niet van bewust te zijn. Of denken politieke spelers dat na de afschaffing van de nationale parlementen goede baantjes in de globale heerschappij op hen wachten?
Gezamenlijk bedreven ze de “Great Reset”, zoals deze affiche laat zien. NU dreigt Klaus Schwab de nationale regeringen ermee hen voor de trein van de “Governance 4.0” te duwen:
Einde van de sociale samenhang: Schwab´s strategie
Het gastcommentaar van Schwab geeft er ook uitsluitsel over waarom Schwab deze tactiek kiest. “Vandaag hebben veel mensen het vertrouwen in instellingen en hun leidende krachten verloren”, zegt hij. En laat in de volgende zin mogelijkerwijs doorklinken waarvoor hij nu moet vrezen: “Met het oog op de toenemende risici´s en ons collectieve falen deze te overmeesteren, zoeken we in plaats daarvan naar schuldigen.” Het gigantische verzet tegen hem en zijn volgelingen is hem blijkbaar niet ontgaan. Maar het is meer dan dat: zijn commentaar maakt duidelijk dat zowel het onvermogen van onze nationale regeringen als de doelbewuste splijting van de maatschappij een wezenlijk deel van zijn strategie is om de globale macht over te nemen.
Schwab spreekt van de “erosie van de sociale samenhang”. Hij schrijft: “Enkelen wijzen met de vinger naar onbekwame politieke leiders, anderen beschuldigen bestuursvoorzitters – en een groeiende minderheid schrijft alle onheil toe aan een ´samenzwering van de elites´”- Schwab is niet bang. De haat tegen hen daarboven dient tot de demontage van de nationale instituties te leiden. Rutte en Kaag moeten zich dus blijkbaar grote zorgen maken.
Kortzichtige marionetten: de politici schaffen zichzelf af
Zijn strategie is perfide: Schwab lijkt de nationale parlementen er doelbewust voor in te zetten dat zij zichzelf uiteindelijk uitschakelen. De handelingsaanwijzingen voor de slechte politiek die ertoe leidt dat deze in toenemende mate door de burgers wordt afgewezen, krijgen ze van hem en zijn WEF, evenals van andere internationale organisaties zoals de WHO of de Gates Foundation. Want na de fase van “Governance 3.0”komt “Governance 4.0” en met haar vallen onze politici, die zich in het kader van deze verandering als bijzonder kortzichtige marionetten onderscheiden. In het kader van “Governance 4.0” zou alles veel duurzamer worden, schetst Schwab zijn sinistere bedoelingen. Regeerperiodes en democratie dienen waarschijnlijk aan de vernietiging te worden prijsgegeven, schijnt het. In plaats daarvan zou er meer politiek macht vrijgemaakt moeten worden voor “stakeholders”. WEF-Schwab hierover: “De regering kan niet net doen alsof zij alleen alle antwoorden ozu hebben.”
De “echte” antwoorden hebben volgens Schwab´s “Great Reset” evenals zijn “Vierde Industriële Revolutie” vooral Hightech-concerns, die in het kader van een fusie van mens en machine allerhande data uit de mensen moeten winnen. Schwab noemt deze aaneensluiting het “internet van de lichamen”.
Pioniers van zijn “nieuwe Governance-tijdperk” zouden in de economie en de financiën diegenen zijn, die zich inzetten voor “klimaat” en “sociale gerechtigheid”, dus voor de “sustainable development goals”. Voor Klaus Schwab zijn dat in de politiek vooral de Franse president Emmanuel Macron en de Italiaanse premier Mario Draghi. Zij zouden “grenzen overmeesteren”, schrijft de overtuigde globalist. Rest de vraag: mogen zij zich uiteindelijk verheugen op een “wereldminister functie”?
Bron:
wochenblick.at
Door: Bernadette Conrads
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
0 reacties :
Een reactie posten