Een gastbijdrage van Willem Spaans.

Vrijdag, 14 januari 2022 verleent de TUDelft aan Frans Timmermans een politiek sociaal-maatschappelijk eredoctoraat, geen wetenschappelijk doctoraat derhalve. Velen zien hierin een ondermijning van het wetenschappelijke karakter van zowel het onderwijs als onderzoek aan de TUDelft.

Even in herinnering. Na het behalen van een Master of Arts aan de Radboud Universiteit en een cursus Russisch tijdens zijn dienstplicht, ging Timmermans via de diplomatie naar Brussel als persoonlijk politiek assistent.

Naast een eredoctoraat in Roemenië kreeg hij in 2015 een eredoctoraat van de Universiteit van Maastricht. Hierdoor mag dhr. Timmermans de titel ‘Dr.’ voeren, met achter zijn naam MA.

Dat nu de TUDelft een MA in de Letteren een eredoctoraat geeft is een gevoelig precedent. Alleen Prins Bernhard ging Timmermans voor als TUDelft eredoctor zonder wetenschappelijke verdiensten.

Bernard bestreed overigens niet de kritische rol die de wetenschap eigen hoort te zijn. Dat ligt bij Timmermans anders. Bekend is zijn uitspraak in de trant van ’als ik een grote stapel alarmerende klimaatrapporten zie en daarnaast een kleine stapel nuancerende rapporten, kies ik zonder meer voor de grote stapel’. Precies wat wetenschap niet mag doen. Evenals het schermen met 97% consensus (gefalsificeerd) en ‘Science is Settled’. Terwijl ik als TUDelft student al leerde dat wetenschap als een voortbewegend dynamisch wezen is: bij de staart wordt nutteloze biomassa uitgeworpen, aan de kop komt er voortdurend wat bij. Natuurlijke selectie bij de ingang en uitgang, een eeuwig doorgaand proces.

Democratie kan alleen functioneren met dwarsliggers, mensen die duiden waar het fout gaat in de interactie tussen de ‘macht’ en hen die enthousiast die macht dienen. Om den brode of door beperkt kritisch vermogen, maar vrijwel altijd met de beste bedoelingen.

Een weg die nu ook de TUDelft lijkt te zijn ingeslagen. We praten over integere docenten, onderzoek(st)ers en studenten, die veel goeds verrichten maar ook wel eens wat vernielen. En zeker ook in hun denken evolueren.

Bij de MSM leidt dit er toe dat een kleindochter bij het slapen gaan benauwd vraagt of we inderdaad over 10 jaar niet meer bestaan. Kijk, dan word ik wit, maar dan ook witheet.

Vandaar de oproep om te laten horen en zien dat we niet gelukkig zijn met het verlenen van een eredoctoraat aan een politieke hot-shot die kritiekloos de grootste stapel rapporten als waarheid omarmt. Niet gespeend van de wetenschappelijke houding waaraan we mede onze welvaart hebben te danken. Hoewel die ook wel kan falen, zoals de COVID-pandemie heeft laten zien.

We hebben er best een zooitje van gemaakt, dus wat duurzamer en minder verkwistend is een dwingende stap, maar wel geleidelijk met gebruikmaking van alle schone mogelijkheden die er zijn. Dat is niet de dictatoriale setting van de Green Deal, zoals D66 openlijk zegt dat als mensen niet volgen, zij gedwongen moeten worden. En vervolgens naast Klimaat ook Defensie gaat beheren.

De transformatie van energievoorziening dient geleidelijk te gaan. Dus gas op de korte termijn, en daarna is de basis van elektrificatie kernenergie (Thorium-zout, kernfusie), aangevuld met zonne-energie op daken. Geen alternerende windturbines, geen beschermende bodemlagen lekprikkende geothermie, maar een robuust systeem. Dit alles ook terrorisme-proof, een dijk, een verdeelstation, een windmolenpark, ze zijn zo maar weggevaagd.

Je hoopt dat het niet gebeurt, totdat het wel gebeurt.

Willem Spaans.

In mijn tijd bij de TUDelft stond integraal denken, veiligheid en robuustheid centraal in het lesprogramma. Dat is verlaten, immers het klimaatgeloof eist een klakkeloos volgen van de Green Deal van dhr. Timmermans c.s. in elektrificatie zonder kernenergie. Iets dat inmiddels door de EU-EC besmuikt niet meer wordt uitgesloten. Voortschrijdend inzicht, zoals de wetenschap betaamt. Een volgende stip aan de horizon, een helder licht aan het eind van de tunnel.

Het protest rond voornoemd eredoctoraat zorgde voor veel brieven, artikelen en een petitie ondertekend door ruim 22.000 personen, waaronder ruim 2200 alumni.

Een logische volgende stap is een fysiek waardig protest, en wel tijdens de aankomst van Timmermans c.s. op het terrein van de Aula.

Vrijdag, 14 januari 2022 vanaf 15.00 uur

Ingang van de TUDelft Aula

Neem je verantwoordelijkheid en wees er bij, klik hier.

***

Naschrift redactie

Weer prominente TU Professor ondertekent petitie

Klaas Smit (1942) is een Nederlands ingenieur, adviseur en voormalig hoogleraar onderhoudskunde aan de Koninklijke Militaire Academie, en emeritus hoogleraar onderhoudskunde en luchtvaarttechnische bedrijfskunde aan de TU Delft bij de faculteiten Luchtvaart & Ruimtevaarttechniek en Werktuigbouwkunde & Maritieme Techniek. Hij is een belangrijke persoon voor de onderhoudssector in Nederland.