Een gastbijdrage van Paul Scheffers.


Hoe treiter je onze voedselproducenten, de bouw- en wegensectoren en de mobiliteit met een ideologische en politiek voorkeur voor armetierige ‘natuur’?

Door stikstofuitstoot en nitraat, als natuurlijk voorkomende stoffen, met een politieke banvloek te treffen. Sinds 2000 is er in Nederland een obsessie met armetierige natuur ontstaan vanuit een ideologische groei in het biodiversiteitsdenken, hierbij zijn stikstofuitstoot en nitraat de boosdoeners van de vermeende ‘extreem afnemende’ biodiversiteit in Nederland. Maar berust het wel op kritische wetenschap en op de juiste feiten?

De biodiversiteit zou volgens activistische stikstof-ideologen in Nederland op een extreem laag niveau zijn beland en de ‘wilde armetierige natuur’ van weleer moet daarom in oude omvang terugkeren samen met hun sinds de vroege middeleeuwse verdwenen wilde fauna. Maar daar wordt door critici en wetenschappers toch wel zeer op afgedongen.Zie hier.

Nederland: een kunstmatig aangelegd cultuurlandschap

Vooraleerst: Nederland heeft historisch gezien een geheel kunstmatig aangelegd cultuurlandschap. ‘God heeft de aarde geschapen en de Nederlanders hebben Nederland geschapen’, zo luidt tenminste het internationaal zeer bekende gezegde.

Natuurlijke groei van natuur door bevloeiing met eb, vloed en door wind vanuit zee en met natuurlijke landschapsvorming door frequent uitvloeiende rivieren in hun seizoenen, dat is voorbij. Nederland is ingepolderd, ingedijkt, uitgediept, turf gestoken, kaal gezaagd, omgeploegd, vol gebouwd, geïndustrialiseerd, Natura2000 afgepaald, etc.

Dat is het Nederland van nu nadat het eeuwenlang onderhanden is genomen eerst door onze middeleeuwse boeren en stedelingen. Daarna in onze tijd: Afsluitdijk, inpolderingen, Deltaplan en zo’n 160 Natura2000 gebieden en ook groeiende stedelijke conglomeraten voltooien het landoppervlak van Nederland in het heden.

Het resultaat is het huidig kunstmatig aangelegde cultuurlandschap dat anno 2021 steeds verder onder druk van benodigde stedelijke uitbreidingen komt te staan door nieuwe politiek gewenste mega woningbouwplannen en grote economische ‘duurzame’ en ‘hernieuwbare’ projecten, zoals bijvoorbeeld het grootste datacenter respectievelijk harde-schijf van de wereld, dat te bouwen is in Zeewolde, met natuuractivisten, agrariërs en woningbouw wethouders, allen in de aanval en verdediging tegen elke aantasting van de huidige natuur-status-quo van deze natuur en biodiversiteit. Zie hier.

Van 1% naar 10% bos in Nederland en dan weer terug?

In 1900 bestond nog slechts 1 procent van Nederland uit bos door de aanhoudende kap voor de economische en bevolkingsgroei. Alle bos was weg en kort gezaagd als bouwhout en brandhout aan het begin van de vorige eeuw.

Echter sindsdien is de bebossing in Nederland weer toegenomen, eerst met geplante bossen met vooral productiedennen (zgn. Laurabossen met grove dennen) voor de mijnen in Limburg en na de jaren ‘70 groeide de herbebossing weer tot ruim 10 procent van het landoppervlakte in Nederland vooral vanuit bosbouw en particulier landschapsbeheer. Lees de geschiedenis van het Nederlandse bos hier.

Thans kun je je opgeven bij diverse heide- en boswachters om bomen om te zagen om de kale heide van weleer terug te kunnen winnen ten behoeve van de schrale heideplantjes en zandverstuivingen.

Schrale heidevelden en zandverstuivingen als ‘moderne’ biodiversiteit doelstelling vanuit natuuractivisten

Vele heidevelden in Oost-Nederland, alwaar de schaapherders met hun kuddes geheel verdwenen in de vorige eeuw, groeiden de bosschages gestaag weer aan en groeiden zelfs over de voorheen kale wijde heidevelden van de Drentse hunebedden heen.

Ook de natuurbeweging droeg bij aan de herbeplanting van Nederland met nieuwe aangeplante ‘schuld’-bossen als ideologisch gedreven CO2-compensatie voor / door ‘bevlogen’ reizigers die gebruik maakten van de moderne mobiliteitsfaciliteiten op onze luchthavens. Zie hier.

Van schuldbosjes migrerend naar ‘klimaat’-bosjes

Vanaf de jaren ‘90 doemden de eerste ‘schuldbosjes’ op in ideologisch Nederland. Je kon dan als boetedoening voor je ‘CO2-vervuilende’ vliegreis naar bijvoorbeeld Nepal een paar bomen planten als plengoffer aan de religie van de milieubeweging, die dat met rijksgesubsidieerde propaganda vanuit hun ideologische opdracht als penitentie uitdroegen aan de ‘schuldige’ goedgelovige reizigers.

De nieuwste ideologische benaming voor ‘schuldbosjes’ is overigens ter uwe informatie nu verworden tot ‘klimaat’-bosjes. Opdat u er nota van neemt. Zie hier.

Bosjes dus in de strijd tegen de ‘klimaatverandering’, hoewel meer bossen aanplant juist uiteindelijk ook weer tot meer CO2-bemesting van de aarde en op haar beurt weer tot ‘klimaatverandering’ op deze wereld leidt, zo stellen in ieder geval de kritische klimaatwetenschappers bij de NASA. Zie hier.

50 % meer bebossing in Nederland bereikt door stikstof bemesting

De uitstoot van stikstof in Nederland bij de agrarische voedselproductie en mede door het opbrengst verhogende gebruik van kunstmest heeft naar schatting aan 50% meer bos begroeiing bijgedragen de laatste 50 jaar, vooral op heidevelden met een armetierige bodem en eensoortige heidebegroeiing.

Op de heidevelden waarbij de verdwenen herders met hun verdwenen schapenkuddes niet meer de jonge groene aanplant lieten opeten, groeiden de bossen weelderig op en ze bemestten de armetierige heidegrond waardoor de biotopen en biodiversiteit op natuurlijke wijze mee veranderden.

Voor de status-quo-natuuractivisten heet dit ‘verlies aan biodiversiteit’ en moet tegen elke prijs worden voorkomen. Daarom wordt door natuuractivisten aan het veranderen van de status-quo aan biodiversiteit een gefingeerd prijskaartje gehangen om het als fake ‘economisch verlies’ te kunnen onderstrepen bij de onkundige politiek. De vraag die steeds onbeantwoord blijft is: ‘Hoe wetenschappelijk schadelijk is huidige stikstof-uitstoot voor het functioneren van de gehele maatschappij?’, waarom en wie heeft dat bepaald? Het is vooral ideologisch gedreven ‘wilde natuur’ activisme. Zie hier.

Ca. 30% stikstof in Nederland is vanuit het buitenland overgewaaid

De heide velden met armetierige bodem werden weer vruchtbaar door het verdwijnen van de schapenkuddes, door agrarische voedselproductie en hun stikstof uitstoot, maar ook de stikstof die vooral in Oost-Nederland overwoei vanuit het naburig Ruhrgebied. Het Ruhrgebied blijkt nog steeds verantwoordelijk voor 30% van de stikstof uitstoot in heel Oost-Nederland.

Dat daardoor agrarisch voedselproducerende boeren protesteren tegen zoveel nieuwe beperkende productiemaatregelen is dan ook niet verbazingwekkend. Bekijk de stikstof-depositie-kaart maar eens hier.

Verdwenen biodiversiteit is als huilen met de wolven in het bos

Zo werden sinds de laatste paar jaren wolven, uit daarvoor geschikte natuurgebieden in Silezië en Bohemen, die via Duitsland naar Nederland migreerden en die zich inmiddels alhier vlijtig voortplanten, door de milieubeweging zeer welkom geheten als ‘eigen’ fauna. De laatste wolf in Nederland werd al in 1868 bij Schinveld afgeschoten en de wolf geniet een wettelijke afschotverbod sinds1982.

Het ‘Friese Landschap’ berekende, dat over ca. 10 jaar er dan inmiddels zo’n 150 wolven nakomelingen zonder een natuurlijke vijand en jacht met een jachtverbod zich onbelemmerd door Nederland kunnen verlekkeren aan de Nederlandse veestapel en kuddes op de weides en heides en ze opperden daarom een afrastering te plaatsen om Friesland heen. Zie hier.

Aanhoudende massahysterie omtrent verlies van biodiversiteit in Nederland

Miljarden werden inmiddels uitgegeven voor de aanwas van biodiversiteit in nieuw gecreëerde natte natuurgebieden zoals in het Markermeer en in de vele met forse subsidies onderwater gezette weidelandschappen. Nederland heeft ruim 6000 voetbalvelden nieuwe natuur er bij gekregen tijdens de afgelopen 4 jaar. Ook de kwaliteit van de natuurgebieden in Nederland ging vooruit. De natuursector blijft echter klagen om haar eigen voortbestaan te wettigen. Zie hier.

Verwerpelijke dierenmishandeling in zogenaamd ‘wilde natuur’

Zo werd dus sinds begin jaren ‘80 door activisten de jacht verboden, die juist de wildgroei en schade aan natuur door vooral overtallige zwijnen kon beperken, werden nakomelingen van ontsnapte wasberen uit de dierentuin van Hermann Goering als invasieve exoot in Nederland bestempeld en mochten afstammelingen van zo’n 80 jaar geleden kunstmatig door nazi-ideologen in hun zuivere rassenleer terug gefokte oerpaarden en oerrunderen in een kaal gevreten ‘natuur’-concentratiekamp (de Oostvaardersplassen) zichzelf uithongeren met een wettelijk verbod op bijvoering. Zie hier.

Het trieste is, dat er nog immer natuuractivisten bestaan, die dit volledig mislukte ‘wilde natuur’ experiment in de Oostvaardersplassen als ideale natuur ideologie uitdragen. Het is door het Rijk gesubsidieerde ‘wilde natuur’ propaganda geweest, op voorstel van bioloog Frans Vera en zijn aanhang, met beschamende pure dierenmishandeling als gevolg, die helaas tot op heden nog voortduurt. Zie hier.

‘Sjoemelnatuur’ statistieken blijven de Nederlandse politiek achtervolgen

Inmiddels werden enkele duizenden tot op het been uitgehongerde hoefdieren afgevoerd en eindigden in destructiebedrijven waarschijnlijk als kattenvoer. Deze ‘wilde natuur’ uitwas hebben we te danken aan biodiversiteits-ideologen vanuit Wageningen, die met hun ideologie en praktijken met ‘sjoemelnatuur’ statistieken via de dwalende en onbekwame politiek de kans hebben gekregen op basis van hun nog steeds volgehouden ‘wilde natuur’ sprookje, dat de biodiversiteit in Nederland nog immer extreem afneemt door stikstof uitstoot. Zie hier.

De stikstofcrises in Nederland is eigen schuld van slapende politici

De Nederlandse politiek heeft zich een veel te lage norm van stikstof-uitstoot opgelegd. Dat zou door gewijzigde wetgeving moeten worden veranderd om uit de huidige ontstane stikstofcrises te geraken en dito bouwblokkades te kunnen opheffen.

Onze buurlanden hebben geen last van een stikstofcrises, omdat hun ruimtes en oppervlakten vele malen groter zijn dan in Nederland en de natuurgebieden gemiddeld een veel groter oppervlakte hebben.

De Nederlandse politiek heeft (weer eens) zitten slapen toen vanuit EU-parlement deze stikstofnormen voor Natura2000 gebieden nota bene door Nederlandse politieke activisten met hun ideologische inbreng wettelijk werden vastgesteld. Zie hier.

Armetierige gronden van de Veluwe als ideale bouwlocatie voor 800.000 woningen, Plan B?

Het nieuwste gewicht op de zich uitbreidende natuurschaal is de bouwlust die in Nederland benodigd is om 800.000 woningen te gaan bouwen. Vanuit zelfs de klimaat- / zeespiegelstijgende zwaar overdreven alarmistische ideologie klinken nu opkomende geluiden om het noodzakelijke bouwen op de hogere gronden van Oost-Nederland te gaan plannen als een nu nog ontbrekend Plan B, alles vanwege de ideologisch overdreven veroorzaakte angstverspreiding voor de zeespiegelstijging, die nergens te bekennen valt. Zie hier.

Natura2000 gebieden opgeofferd in NL voor een stijgende zeespiegel?

Een nachtmerrie voor de klimaatactivisten met tevens een ideologische obsessie voor bij voorkeur armetierige ‘wilde natuur’(-bescherming): het gevaar van een potentiële bouwlocatie voor 800.000 nieuwe woningen in Nederland dus ook op Natura2000 gebieden(?), een nieuwe stad dus ter grootte van bijvoorbeeld Amsterdam mede benodigd voor de aanwas van nieuw arriverende Nederlanders in de komende 10 jaar.

Laten we vaststellen, dat deze nieuwe Nederlanders, door klimaatalarmisten bestempeld als ‘klimaatvluchtelingen’, niet naar hier komen voor ons gunstige klimaat, maar voor de ruime politieke ontvangst, opvang en de subsidiepotten.

Waar deze 800.000 nieuw te bouwen woningen te plaatsen? Daarom worden door planologen nu ook de Natura2000 gebieden zoals op de Veluwe op de korrel genomen als zijnde de dichtstbij liggende hogere locaties bij de randstad, alwaar de economische kracht en de kans op groei aan benodigde werkgelegenheid voor de nieuwe bewoners nog het beste is. Zie hier.

De politiek heeft zich in het ‘stikstofpak’ laten naaien door een activist die ‘algemeen belang’ veinsde en bovendien ook nog gelijk kreeg bij de Raad van State

De tegenstanders en belangenhouders bestrijden elkaar: Boeren protesteerden vorige week tegen Schiphol haar nitraatuitstoot als meest dominante en zichtbaarste factor. De BoerenBurgerBeweging is inmiddels gestegen naar meer dan 6 zetels in de opiniepeilingen. Daarentegen wil de lobby van de bouw- en wegenbouwsector de huidige boerenstand en hun agrarisch areaal halveren vanwege hun stikstof-depositie en worden gesteund door de ‘wilde -natuur’ aanhangers.

Politieke initiatieven worden geventileerd door ‘wilde natuur’ ideologen om de maximum snelheid op snelwegen terug te draaien naar 80 km en in de steden naar 30 km per uur en nieuwe snelwegen zijn bovendien geheel van de baan.

Alle nieuwe woonwijken moeten stikstof- en CO2-neutraal gebouwd worden en de nieuwe bewoners moeten ook ‘stikstof- en klimaatneutraal’ deugen. Toch blijkt, hoe politiek tegenstrijdig ook, het aantal biomassa-energiecentrales gestookt op houtsnippers zich zal uitbreiden voor deze woonwijken. Snapt u het nog?

Als conclusie kan gelden, dat de Nederlandse politiek met haar stikstof-, natuur- en milieuwetgevingen zich valselijk heeft laten leiden door onwetenschappelijke ideologie in plaats van door kritische rationele wetenschap.

Met haar huidige stikstofcrises heeft de Nederlandse politiek zich slapend in het ‘stikstofpak’ laten naaien door enkele activisten die zogenaamd het ‘Algemeen Belang’ van Nederland veinsden en bovendien ook nog gelijk kreeg bij de Raad van State die de democratie daarmee de parlementaire democratie aan kant zette. Zie hier.

De actualiteit van het nieuwe regeerakkoord in Nederland met voortzetting door een oude coalitie

Er is een verschil met voorgaande kabinetten Rutte. Dit nieuwe 2021 Rutte IV regeerakkoord werd door de kritische burgers bij voorbaat niet eerder met zoveel scepsis ontvangen als in de vorige keren. Er staan bijvoorbeeld nog een 3-tal scherpe parlementaire enquêtes te wachten vanuit het Rutte III kabinet. Er hangt een zwaard van Damocles boven het Kabinet Rutte IV. Zie hier.

De gemelde 35 miljard €, geleend in de toekomst van de uiteindelijke belastingbetalers voor het fysisch onmogelijk stopzetten van de ‘klimaatverandering’, kan bij voorbaat als zinloos weggegooid belastinggeld worden betiteld.

Nog immer voorspelbaar is, dat de Parijse 2030 ~ 2050 klimaatdoelen niet worden gehaald met als versleten speerpunt ‘hernieuwbare’ energie, (1) met nu de toegezegde bouw van slechts 2 extra kerncentrales in Nederland, (2) met een CCS-contract aan SHELL en (3) met de bouw van een tweetal waterstoffabrieken op ‘hernieuwbare’ energie. De enige redding is de uitbreiding met nog enkele tientallen biomassa-energiecentrales in Nederland, die de wereldwijde nieuwe bosaanplant negatief compenseren.


Er moeten volgens het nieuwe regeerakkoord 100.000 nieuwe woningen per jaar worden opgeleverd, woningen en nieuwe bewoners die allemaal extra stikstof-uitstoot impliceren, dat door de huidige stikstofwetgeving wordt gehinderd.

Ook het nieuwe regeerakkoord vermeld geen plan / planning of zelfs stikstof ontheffingsinitiatieven. Er is geen plan B. En laten we het nieuwe geplande datacenter / de allergrootste harde schijf ter wereld van facebook in Zeewolde niet vergeten, een datacenter dat evenveel ‘hernieuwbare’ stroom opslurpt als de stad Amsterdam.

Voorspelbaar een aanstaande politieke chaos met het kabinet Rutte IV. Door de buitengesloten kritische burgers werd het nieuwe Rutte IV regeerakkoord als ‘oude wijn in nieuwe zakken’ betiteld, maar het kan evengoed andersom zijn bedoeld. Zie hier.

***