Woorden doen ertoe

 Hoe moeilijk is het om dan toe te geven dat HET hier ook kan gebeuren:..........

30-11-2021

Woorden doen ertoe

Door Willem Engel

 

Woorden doen er toe. Dat horen we de laatste tijd vaker, vooral van mensen die hun eigen daden of het gebrek daaraan willen verhullen.

Woorden als tribunaal, Holocaust, genocide, coup, woorden die tot voor kort geen enkel taboe waren. Waarom waren deze woorden geen taboe? Omdat het ging over de Nazi’s of China of Turkije, volken en tijden ver van hier, waar men barbaars is/was en waar de rechtsorde en mensenrechten moesten gelden. Wat zou de wereld mooi zijn als zij onze waarden en vooral wetten zouden overnemen. 

Wij als middelpunt van het middelpunt, als verheven volk binnen het verheven continent, het land waar het Vredespaleis staat en waar het Internationaal Gerechtshof staat. Het land van de rede, de polder, het vernuft, de overvloed, de pluriformiteit. Stiekem zijn Nederlanders arrogant en trots op hun positie in de wereld met een oververtegenwoordiging in de lijst multinationals die de top aanvoeren. 

Hoe moeilijk is het om dan toe te geven dat HET hier ook kan gebeuren: de mensenrechtenschendingen, het systemische politiegeweld, de vervolgingen om politieke denkbeelden, de polarisatie, de tweederangsburgers, verkiezingsfraude, diepe corruptie, staatsterreur en staatspropaganda.

Daarom is het taboe om over tribunalen of genocide te spreken op het moment dat het over onszelf gaat. Ons wereldbeeld, onze verworvenheden. Pijnlijk om toe te geven dat wij het hebben laten gebeuren, dat het erger wordt, dat we het niet zagen, maar vooral dat wij machteloos zijn.

Alleen door het te zien kan het worden veranderd, daarom moet er juist over deze taboes gesproken worden. Om het te duiden. Wat is een tribunaal? Wat is genocide? Wat was de Holocaust. Wat is een coup?

Een tribunaal is een rechtbank. Maar in deze context wordt vooral gekeken naar het Neurenberg tribunaal, een speciale rechtbank opgezet om oorlogsmisdaden te berechten in een specifieke periode. Zijn er oorlogsmisdaden gepleegd? Dat hangt natuurlijk af of men de WHO en de WEF ziet als buitenlandse mogendheden en in hoeverre te bewijzen is dat Nederlandse functionarissen worden aangestuurd door deze organisaties. Zelfs als het geen oorlogsmisdaden zijn dan kan er nog steeds sprake zijn van misdaden tegen de menselijkheid. In zo’n geval en met de betrokkenheid van delen van de overheid is het niet meer dan logisch dat er een onafhankelijk tribunaal wordt opgericht om deze misdaden te onderzoeken en waar nodig te bestraffen.

Een coup is niets meer dan de overname van de macht op een manier die niet van te voren is afgesproken. Of het nu een theocratie, monarchie of democratie betreft, alle hebben een systeem van machtsdeling en overdracht. Als een partij die regels breekt is er sprake van een coup. Verkiezingsfraude die significant is en waarbij de uitslag zo wordt beïnvloed dat de macht gegrepen wordt en meestal de tegenstander buitenspel gezet wordt, is per definitie een coup. De motieven doen er niet toe.

De Holocaust gaat in nauwe zin over de vernietiging van de joden ten tijde van WOII. In bredere zin gaat het niet alleen om de Joden, maar ook om andere groepen. Ook de periode is minder scherp omlijnd, zelfs het vernietigen is minder zwart wit. De vervolging en decimatie van inferieure groepen tussen 1933-1945 door de Nazi’s . Hierbij wordt ook duidelijk dat de periode 1933-1941 de lead-up was tot de daadwerkelijke vernietiging. De term Holocaust stamt trouwens uit 1895 en gaat over de uitroeiing van Armeense christenen in het Ottomaanse rijk.

De vernietiging van een groep noemen we genocide. Het woord refereert naar genos (ras of stam) en cide wat doden betekent. In deze link van de VN is te lezen dat het begrip breder wordt gezien dan alleen het fysieke vernietigen van een groep en dat alle acties die worden gedaan om een groep uiteindelijk uit te roeien met het doel om uit te roeien, wordt gezien als genocide:

• Leden van de groep vermoorden;
• Ernstig lichamelijk of geestelijk letsel toebrengen aan leden van de groep;
• Het opzettelijk aan de groep toebrengen van levensomstandigheden die bedoeld zijn om de fysieke vernietiging ervan geheel of gedeeltelijk teweeg te brengen;
• Het opleggen van maatregelen om geboorten binnen de groep te voorkomen;
• Kinderen van de groep gedwongen overzetten naar een andere groep.

Duidelijk is hieruit dat ook het opleggen van maatregelen om het leven onmogelijk te maken, het steriliseren, geestelijke schade toebrengen of het afnemen van kinderen onder genocide valt.

Met deze brede definitie is het pijnlijk om terug te kijken naar onze geschiedenis. Die is namelijk bezaaid met genocide, sterker nog, wij als Europeaan hebben al minimaal drie grote genocides achter de rug: Neanderthalers, eerste landbouwers, Kelten zijn allemaal vrijwel uitgeroeid. Als groep zijn zij er niet meer, maar de Europeaan heeft ongeveer 2% Neanderthal DNA, het Gaelic en Bretons zijn nog Keltische talen en de Sardiniërs zijn genetisch nog zeer gelijk aan de eerste landbouwers van Europa. 

Als we kijken naar leeuwen dan is daar het doden van welpen van andere mannetjesleeuwen een bekend fenomeen, Het zit dus biologisch in ons om de invloed van de concurrent uit te wissen, maar wel het land, bezit en vrouwen over te nemen. Wat de mens uniek maakt in zijn zucht naar eenheid is dat technologie wordt ingezet om dit doel te bereiken. In deze video krijg je een mooi overzicht hoe dat zich heeft afgespeeld.

De vraag die veel ontkenners blijven stellen is: Waarom zou de overheid dit doen? De vraag is onzinnig, een intentie is alleen relevant om te bepalen of iets binnen een definitie valt en welke strafmaat daar bij hoort. Feiten zijn objectief vast te stellen, maar zelfs al zou dat lastig zijn omdat er veel censuur plaatsvindt en waarheid wordt onderdrukt, dan nog kan ieder mens voor zichzelf vaststellen dat zijn of haar leven wordt beperkt. Die beperking staat denk ik ook niet ter discussie, wel de grootte ervan en vooral de rechtvaardiging.

Daarmee zijn we rond, want het debat moet juist gaan over de proportionaliteit, de rechtvaardiging en de intentie om vast te kunnen stellen dat we hier te maken hebben met misdaden tegen de menselijkheid. Het is logisch dat de daders niet het tribunaal organiseren. Het probleem is dat het er alleen komt als de zittende macht daartoe besluit. 

Is er ooit een zittende macht geweest die zichzelf ter discussie stelde? Die het prima vond om onderzocht te worden voor misdaden tegen de menselijkheid? https://wetten.overheid.nl/BWBR0015252/2006-01-01

Het gaat vooral over artikel 4. lid 1

• c. slavernij;
• d. deportatie of onder dwang overbrengen van bevolking;
• e. gevangenneming of andere ernstige beroving van de lichamelijke vrijheid in strijd met fundamentele regels van internationaal recht;
• f. marteling;
• h. vervolging van een identificeerbare groep of collectiviteit op politieke gronden, omdat deze tot een bepaald ras of een bepaalde nationaliteit behoort, op etnische, culturele of godsdienstige gronden, op grond van geslacht of op andere gronden die universeel zijn erkend als ontoelaatbaar krachtens internationaal recht, in verband met een in dit lid bedoelde handeling of enig ander misdrijf omschreven in deze wet;
• j. apartheid;
• k. andere onmenselijke handelingen van vergelijkbare aard, waardoor opzettelijk ernstig lijden of ernstig lichamelijk letsel of schade aan de geestelijke of lichamelijke gezondheid wordt veroorzaakt.

Lid 2 is misschien nog duidelijker.

• a. aanval gericht tegen een burgerbevolking: een wijze van optreden die met zich brengt het meermalen plegen van in het eerste lid bedoelde handelingen tegen een burgerbevolking ter uitvoering of voortzetting van het beleid van een staat of organisatie, dat het plegen van een dergelijke aanval tot doel heeft;
• b. slavernij: de uitoefening op een persoon van een of alle bevoegdheden verbonden aan het recht van eigendom, met inbegrip van de uitoefening van dergelijke bevoegdheid bij mensenhandel, in het bijzonder handel in vrouwen en kinderen;
• c. vervolging: het opzettelijk en in ernstige mate ontnemen van fundamentele rechten in strijd met het internationaal recht op grond van de identiteit van de groep of collectiviteit;
• d. gedwongen verdwijning van personen: het arresteren, gevangen houden of afvoeren van personen door of met de machtiging, ondersteuning of bewilliging van een staat of politieke organisatie, gevolgd door een weigering een dergelijke vrijheidsontneming te erkennen of informatie te verstrekken over het lot of de verblijfplaats van die personen, met de opzet hen langdurig buiten de bescherming van de wet te plaatsen.

Herken je de huidige omstandigheden in deze artikelen? Dan is het tijd om je uit te spreken. We zijn de tijd van boosheid en verbazing wel voorbij. We hebben alle filmpjes nu wel gezien. Benoem de dingen zoals ze zijn. Maak geen ongefundeerde claims, maar onderbouw, stel dossiers samen. 

Door uit te spreken vinden gelijkgestemden elkaar, door elkaar te vinden ontstaan er groepen. Deze groepen kunnen acties organiseren, dossiers aanleggen en een vrije samenleving opzetten naast de dwangmatige controle staat waarin wij nu zitten.

Het aankaarten, uitdagen en aan de kaak stellen gaat om de daders niet om de slachtoffers. De mensen die nu in ontkenning zitten en uit alle macht het regime verdedigen zijn slachtoffers, geen daders. De agressie die aan beide kanten waarneembaar is, komt voort uit cognitieve dissonantie.

“Bijvoorbeeld als iemand een langdurig traumatische ervaring heeft moeten ondergaan die volkomen strijdig is met wat algemeen gedacht wordt over wat moreel aanvaardbaar is. Dit kan bij het slachtoffer leiden tot verandering van die algemeen geldende opvatting. Het slachtoffer gaat zonder dat hij (of zij) daar erg in heeft positiever denken over de motieven van de dader aan wie hij of zij onderworpen is. Dit kan optreden bij gijzelingen (het stockholmsyndroom) en bij langdurig huiselijk geweld zoals bij seksueel misbruik van kinderen.” Cognitieve dissonantie

Daar komt nog een stukje bij: het herkennen van de kooi of het systeem als oorzaak van de pijn. Dit fenomeen of beter gezegd het gebrek aan die herkenning heet ‘shock induced aggression’

On the Brink of Chaos Chris Martenson legt het in meerdere afleveringen heel goed uit. 

Hiermee hoop ik dat men de echte verdachten/daders kan onderscheiden van de slachtoffers die eigenlijk alleen op zoek zijn naar veiligheid. 

Viruswaarheid