Van een onzer correspondenten.

Hebt u het ook gemerkt? Sinds de mislukte klimaattop in Glasgow en de miezerige klimaatdemonstratie, hoor je het woord klimaatverandering niet meer bij de publieke omroep. Het is alsof het probleem ineens niet meer bestaat.

Wat zou het toch zijn? In de maanden voor de top was er klimaatnarigheid in overvloed op radio en tv bij de NPO en alles werd er bijgesleept om het maar klimaatverandering te laten heten. Het was niet ‘natuur’ of ‘weer’ of ‘koud’ of ‘warm’, ‘regen’ of ‘wind’ alles stond in het teken van de door mensen veroorzaakte catastrofe.

Dat was de razernij voor de klimaattop. Kinderen lagen te huilen in bed. Je hoorde ook nooit een tegengeluid. Iemand die zei: is dat wel zo? Komt het wel door CO2? Er zijn toch ook wetenschappers die het tegendeel beweren? De zomer was toch aanmerkelijk kouder?

Dat alles niet bij de domineeskinderen van de VPRO, niet in het altijd diversity-jeugdjournaal, niet bij het oorkrakende Oog op Morgen, niet bij Stax op Max, niet bij Sven, Twan, Toine en supertalent Blok, laat staan een tegenpiepje in het kroondomein ‘NOS journaal’ zelf.

Opvallend lichtpuntje: Marcel van Roosmalen die het treurende hoofd van Jan Terlouw niet meer kon aanzien in de donkere klimaatdagen, omdat het overal opdook. Ook een zoon van de dominee, met zijn arme achterkleinkinderen en hun toekomst. Daar waar elk onderwerp een journalistieke keerzijde heeft, vuurwerk, de prijs van gas, maagoperaties en wat dacht je van Corona zelf, was er bij klimaatverandering geen andere mening toegelaten. De beroepsgroep zou zelf eens onderzoek moeten doen naar hun eigen handel en wandel op dit punt in deze periode.


De ombudsvrouw zit met haar team nu te tellen hoe vaak ‘het tegengeluid’ bij de NOS heeft geklonken als het gaat om klimaatverandering. Mocht zij er net zo’n broddelwerk van maken als eerder – Climategate heeft daarover meermalen bericht – dan ligt een pittige kamervraag voor de hand.

Zie hier.

Maar daar draait het nu niet om. Het gaat om het schitterende blauwe ijsvogeltje. Het zit nu daar op de tak boven de sloot. Zie je? Nu maar hopen dat het niet zwaar gaat vriezen, dat wordt haar wrede dood. Het is heel stil. Ik hoor helemaal geen klimaatverandering.

***