HOLLANDS KROON - WIERINGEN - Elf jaar na schrappen Wieringerrandmeer wordt laatste stukje grond geruild
Peter Schat 27-10-2021
Toen de stekker uit het plan Wieringerrandmeer ging, werd Wieringen geen eiland. Toch zijn er elf jaar later veranderingen te bespeuren in het landschap.
Het is volgende week elf jaar geleden dat het plan om van Wieringen weer een eiland te maken werd afgeblazen. ,,Het project Wieringerrandmeer bracht heel veel negatief sentiment met zich mee. Terwijl de afwikkeling louter positiviteit met zich meebracht. Dat is heel mooi en ook heel zichtbaar als je door het gebied rijdt’’, zegt Sylvia Fens van de afdeling grondzaken van de provincie Noord-Holland.
550 hectare kocht de provincie vanaf 2005 aan op en rond het voormalige eiland Wieringen, in het kader van een zeg maar gerust megalomaan project. Tussen het Amstelmeer aan de westkant van Wieringen en het IJsselmeer aan de oostkant zou het Wieringerrandmeer komen. Rondom moesten in 2030 ruim 2.000 woningen staan. Dat de gemeenteraad van Wieringen in 2004 nee zei tegen het plan, weerhield de provincie er niet van door te zetten. Gedeputeerde Ton Hooijmaaijers, die in opspraak kwam door gemarchandeer in zijn portefeuille, af moest treden en zelfs het gevang in moest, nam twijfels over financiële haalbaarheid weg, door de Wieringen te garanderen hooguit voor een ton het schip in te gaan. De toenmalige burgemeester Titia Lont had het zwart op wit.
De twijfel bleef en in 2011 was het de provincie zelf, die de stekker eruit trok. Maar wat te doen met de 550 hectare provinciegrond? Daarvoor trad Fens aan in 2012. ,,Dat jaar zijn we gestart met de grote uitverkoop. Agrarische grond en een paar erven gingen weg via kavelruil. De Stivas (Stichting ter Verbetering van de Agrarische Structuur in Noord-Holland) sprak met nagenoeg alle boeren in het gebied. De rest van de erven en de arbeiderswoningen heb ik allemaal los via openbare trajecten verkocht. Ook Polderweg 1, waar het informatiecentrum van het Wieringerrandmeer in gevestigd was.’’ Het werd door iemand uit de omgeving in de fik gestoken. Als uitdrukking van de hoog oplopende sentimenten.
Wierschuur
Als voorbeeld van het goede dat uit het project voortvloeide, noemt zij de wierschuur aan de Wierdijk. ,,Een van de dingen die je ziet in het landschap als je er rondrijdt. De melkveehouderij met schuur en stal was vervallen, er zat asbest in het dak, de muren hielden het niet meer. Op een openbare prijsvraag kwamen twee ondernemers af, die het heel mooi hebben gerestaureerd. Het is inmiddels provinciaal monument. Er zit zoveel bloed, zweet en tranen en vooral liefde in.’’
Er zijn ook onzichtbare winstpunten. ,,Een boer die in de woonkern van Oosterland zat met het door zijn opa begonnen bedrijf, konden we verplaatsen naar een plek met voldoende ruimte en grond waar hij een nieuwe woning, stal en schuur kon bouwen.’’ De ruilverkaveling liet de boerenpercelen weer mooi aansluiten. De terugdringing van de agrarische verkeersbewegingen vergroot de verkeersveiligheid en verlaagt de uitstoot van CO2.
Natuurnetwerk
Natuur in het gebied werd ’ontgrensd’. Weilanden die onderdeel waren van het Natuurnetwerk Nederland werden geruild tegen weilanden waar een natuurbestemming beter paste. ,,Dit ontgrenzen leidde er wel toe dat de laatste kavelruil die volgende week z’n beslag krijgt lang duurde’’, zegt Fens. Acht jaar was zij ermee bezig.
,,Met Hoeverkoog begonnen we in 2013. Hier gaan we een mooie kavelruil van maken, was het idee. We hadden er immers al twee achter de rug. En grotere ook.’’ Het schuiven met natuur maakte het proces toch ingewikkelder. Met Hoeverkoog wordt bijna 70 hectare geruild, dat is 140 voetbalvelden. Betrokken zijn de provincie, Rijksvastgoedbedrijf, Staatsbosbeheer, gemeente Hollands Kroon, zes agrarische ondernemers, één kerkgenootschap en één particulier. Een eerdere kavelruil ging vlotter en betrof een groter oppervlak. Bijvoorbeeld de Schelpenruil, waarbij 300 hectare door een vijftiental partijen werd geruild.
De provincie heeft nog zo’n 250 hectare over in dit gebied, vooral op Wieringen zelf. Fens bepleit zuinig om te gaan met de grond. ,,We hebben net een heel mooi verkavelingsplan uitgevoerd om de agrarische structuur te verbeteren en het openbaar in de verkoop zetten van de grond leidt alleen maar tot versnippering. Dan kan ik over tien jaar weer beginnen met een nieuw kavelruilplan.’’
Een financiële balans is nog niet opgemaakt. ,,De marktwaarde van agrarische grond is gestegen, dus alle grond is met boekwinst verkocht. Voor de opstallen geldt het tegenovergestelde. Die daalden vaak in waarde, onder andere door minimaal onderhoud.’’
Er zit zoveel bloed, zweet en tranen en vooral
liefde in
Noordhollands Dagblad
0 reacties :
Een reactie posten