In dit artikel zijn de sterftecijfers weergegeven per miljoen mensen voor de leeftijdsgroepen 0-60, 61-70 en 70+.
31-8-2021
Relatieve sterftecijfers Nederland 1950-2020
Om jaren te kunnen vergelijken wordt gestandaardiseerd door cijfers uit het ene jaar om te rekenen naar het andere jaar. Door te standaardiseren wordt rekening gehouden met verschillen in de leeftijdsopbouw van de bevolking in de tijd, zodat de cijfers beter vergelijkbaar zijn, en een reële toe- of afname zichtbaar wordt.
In dit artikel zijn de sterftecijfers weergegeven per miljoen mensen voor de leeftijdsgroepen 0-60, 61-70 en 70+.
Grafiek 1
Grafiek 2
Grafiek 3
Grafiek 4
In grafiek 1 (Bron: CBS) is de sterfte zichtbaar van mensen tussen de 0-60 jaar binnen 1 jaar tijd. In de periode 1950-1959 lag deze sterfte op gemiddeld 2.413 per miljoen mensen per jaar. In de periode 2010-2019 lag deze sterfte op gemiddeld 1.185 per miljoen mensen per jaar. Dit is dus afgenomen met een factor: 2.04 in 60 jaar tijd. In 2020 lag de sterfte op 1.116 per miljoen mensen. Dus deze lag in 2020 lager dan het gemiddelde van de periode 2010-2019.
In grafiek 2 (Bron: CBS ) is de sterfte zichtbaar van mensen tussen de 60-70 jaar binnen 1 jaar tijd. In de periode 1950-1959 lag deze sterfte op gemiddeld 19.880 per miljoen mensen per jaar. In de periode 2010-2019 lag deze sterfte op gemiddeld 9.746 per miljoen mensen per jaar. Dit is dus afgenomen met een factor: 2.04 in 60 jaar tijd. In 2020 lag de sterfte op 9.512 per miljoen mensen. Dus deze lag in 2020 lager dan het gemiddelde van de periode 2010-2019.
In grafiek 3 (Bron: CBS) is de sterfte zichtbaar van mensen van 70+ binnen 1 jaar tijd. In de periode 1950-1959 lag deze sterfte op gemiddeld 79.744 per miljoen mensen per jaar. In de periode 2010-2019 lag deze sterfte op gemiddeld 55.049 per miljoen mensen per jaar. Dit is dus afgenomen met een factor: 1.45 in 60 jaar tijd. In 2020 lag de sterfte op 55.989 per miljoen mensen. Dus deze lag in 2020 was er sprake van een lichte stijging vergeleken met het gemiddelde van de periode 2010-2019.
Jaarlijks fluctueert de sterfte. Door omstandigheden kan de sterfte het ene jaar wat hoger zijn dan het andere jaar. Meestal zie je dit voornamelijk terug in een wat verhoogde of verlaagde sterfte van ouderen. Tijdens een griepepidemie is er meestal een sterftepiek zichtbaar bij het oudere deel van de bevolking (70+). De relatieve sterfte is de afgelopen 60 jaar flink afgenomen, namelijk met een factor 2.04 bij de mensen tot 70 jaar. Een groot deel van de stijging van de levensverwachting heeft dus te maken met het feit, dat er relatief veel minder mensen onder de 70 sterven. Er zijn op het moment dus gewoon veel meer mensen die 70 jaar worden. Ook boven de 70 is de sterfte afgenomen, maar met een veel kleinere factor namelijk 1.45. Dit betekent dat de afgelopen 60 jaar de grootste leeftijdswinst is ontstaan doordat de sterfte bij mensen onder de 70 jaar is verminderd.
- Op 1-1-1950 leefden er in Nederland 10.026.773 mensen. 469.827 mensen waren toen 70+ (ca. 4.7%).
- Op 1-1-2020 leefden er in Nederland 17.407.585 mensen. 2.396.507 mensen waren toen 70+ (ca. 13.8%).
- De totale bevolking is dus in 70 jaar toegenomen met een factor: 1.74.
- Maar het aantal 70+ is in absoluut aantal toegenomen met een factor: 5.10.
- Maar ook relatief ten opzichte van de bevolking is dit toegenomen met een factor: 2.94.
Deze relatieve toename is goed zichtbaar in grafiek 4 (Bron: CBS). Hier is ook duidelijk zichtbaar dat deze toename de laatste jaren veel sneller gaat. Omdat de groep 70+ steeds groter wordt zullen de sterftepieken tijdens griepepidemieën ook steeds groter worden, dit is een logisch gevolg van een vergrijzende bevolking. Er is in 2020 geen grote toename van de relatieve sterfte voor 70+ ten opzichte van de periode 2010-2019. Maar omdat deze groep in omvang is toegenomen is er in 2020 toch sprake geweest van een hogere sterfte dan voorgaande jaren.
IC Behoefteraming
Omdat de vergrijzing van de bevolking gepaard gaat met een hogere zorglast heeft NIVEL in 2008 een rapport gepubliceerd: Behoefteraming Intensive Care voor volwassenen 2006-2016. Hierin wordt aangegeven dat een groot deel van de patiënten op de IC-afdeling ouder is dan 60 jaar.
In 2006 waren er volgens dit rapport 1.065 operationele IC bedden aanwezig er . Daarnaast waren er nog 189 andere bedden aanwezig op de IC-afdeling (100 hartbewakingsbedden, 79 Medium Care bedden en 10 uitslaapbedden). Dus een totaal van 1.254 bedden. NIVEL geeft aan dat er in 2016 een toename moet zijn van 29% van de bedden om tegemoet te komen aan de richtlijnen Intensive Care en de demografische ontwikkeling (bevolkingstoename en vergrijzing). Dit betekent dat er in 2016: 1.065*1.29= 1.374 operationele bedden hadden moeten zijn en een totaal van 1.254*1.29= 1.618 bedden op de IC. Als je nagaat dat het aantal 60 plussers in Nederland tussen 1-1-2016 en 1-1-2020 is toegenomen van 4.139.060 tot 4.510.353 (een toename van 9%) zou je verwachten dat er in 2020 nog meer IC bedden nodig zouden zijn.
In het begin van 2020 waren er volgens Zorgenstelsel.nl – Blik op zorg en stelsel op papier in Nederland 1.150 IC bedden. In praktijk waren dit er 1.028 vanwege personeelsgebrek. Het lijkt er niet op dat tegemoet is gekomen aan de behoefteraming van het NIVEL. Een zorgtekort kan ook uiteindelijk meer doden tot gevolg hebben.
Obesitas
Volgens het rapport van Stichting NICE van 03-08-21 (pag. 14) heeft ca. 80% van de gekoppelde COVID-19 patiënten op de IC overgewicht (een BMI van boven de 25). En ca. 39% van de gekoppelde COVID-19 patiënten obesitas (een BMI van 30 of hoger). Als we dit vergelijken met de SARI patiënten van 2017-2019 dan zien we dat ca. 51% overgewicht en 21% obesitas had. Mensen die bij Stichting NICE geregistreerd worden als COVID-19 patiënt hebben dus relatief vaak overgewicht.
Volgens het CBS had in 1990 ca 5,5% van de volwassenen obesitas. In 2020 was dit toegenomen tot ca 14%. Obesitas verhoogt de kans op onder andere hart- en vaatziekten, suikerziekte en hoge bloeddruk en daarmee de kans op sterfte. En het lijkt ook een ernstiger verloop te geven bij mensen die geregistreerd worden als COVID-19 patiënt. Ter vergelijking: volgens het CDC had in 2015-2016 bijna 40% van de volwassen mensen woonachtig in de Verenigde Staten obesitas. In 2020 had de Verenigde Staten ook een relatief hogere sterfte dan Nederland.
Eenzaamheid | Cijfers & Context | Huidige situatie | Volksgezondheidenzorg.info
In 2019 voelde 34,4% van de bevolking van 15 jaar of ouder zich eenzaam (8,7% voelde zich sterk eenzaam). In 2020 voelde 46,6% van de 18 plussers zich eenzaam (11% voelde zich sterk eenzaam). Dit is een significante stijging. Er wordt aangegeven dat de maatregelen dit (mogelijk) veroorzaakt hebben. Bij de 75 plussers (de risicogroep voor wat betreft corona) ervaart 41,7% in 2019 eenzaamheid (waarvan 8,8% een sterke eenzaamheid ervaart). In 2020 ervaart 53,6% van de categorie 75-84 jaar eenzaamheid (11.2% sterk eenzaam) en van de 85 plussers ervaart 65,9% eenzaamheid (14.3% sterk eenzaam). Hier is dus een sterke stijging aanwezig tussen 2019 en 2020.
Eenzaamheid | Mentaal Vitaal – (0900) 1994
Zoals hierboven beschreven staat is eenzaamheid slecht voor je gezondheid. Het verhoogt je bloeddruk, leidt tot stress en vergroot je kans op depressie.
Slechte afweer door stress verklaard | NU – Het laatste nieuws het eerst op NU.nl
Elke dag verschijnt het virus groots in de media. Elke dag worden sterftecijfers en ziekenhuisopnames gemeld (veelal zonder context). Er worden draconische vrijheidsbeperkende maatregelen genomen. Dit alles leidt tot eenzaamheid en verhoogde. Dit heeft weer een negatief gevolg voor je immuunsysteem en maakt je daardoor juist weer kwetsbaarder voor vele aandoeningen waaronder infectieziekten.
Rode Kruis: Bijna een derde van de ouderen durft niet naar buiten | Binnenland | AD.nl
Een groot deel van de 70 plussers is zo bang gemaakt dat ze niet eens maar naar buiten durven, terwijl buiten zijn heel gezond is. De zon stimuleert de aanmaak van vitamine D.
Vitamine D en het immuunsysteem: alle recente wetenschappelijke inzichten – Live Puri
Dus door minder buiten te komen zien deze ouderen minder zonlicht, waardoor ze minder vitamine D aanmaken en dat is weer slecht voor hun immuunsysteem.
Er zijn dus allemaal maatregelen genomen om infecties te voorkomen (van een groot deel van de maatregelen kan je de vraag stellen of ze daadwerkelijk effectief zijn), terwijl als het immuunsysteem goed werkt zo’n infectie in de meeste gevallen geen enkel probleem is. Maar door al deze maatregelen en de angst die gezaaid is wordt het immuunsysteem in feite gewoon verzwakt en juist dit zorgt juist weer voor een grotere ziektelast.
Conclusie
Volgens het CBS was 2020 een jaar met een verhoogde sterfte. Dit wordt toegeschreven aan mensen die zijn overleden door een infectie met een coronavirus (SARS-CoV-2) wat zou kunnen leiden tot het ziektebeeld COVID-19. Maar het lijkt er sterk op dat deze verhoogde sterfte meerdere oorzaken heeft en niet alleen maar kan worden toegeschreven aan dit coronavirus.
Zo leidt vergrijzing van de bevolking tot hogere sterfteaantallen. Ook neemt met een vergrijzende bevolking de zorglast toe. De laatste jaren is niet/nauwelijks gehoor gegeven aan de toenemende zorgvraag (zie IC behoefteraming). Daarnaast is er sprake van een ongezondere leefstijl onder de bevolking wat een hoger percentage aan mensen met obesitas tot gevolg heeft. Verder is er voor een beleid gekozen dat het immuunsysteem juist verzwakt.
Punten die niet aan bod zijn gekomen
Veel punten die eveneens oorzaak zijn van de verhoogde sterfte zijn niet aan bod gekomen. Denk hierbij aan meer dan een jaar lang het bagatelliseren van aerosolen als (zeer waarschijnlijk) de belangrijkste transmissieroute van dit coronavirus. Hierdoor zijn er niet/nauwelijks maatregelen genomen tegen deze transmissieroute. Verder zijn er veel maatregelen genomen die infecties niet/nauwelijks voorkomen, maar wel veel gezondheidsschade met zich mee brengen. Ook zijn er behandelmethoden die zeer effectief lijken, maar niet toegepast mogen worden. Zo zijn er nog legio te bedenken.
VIRUSWAARHEID
0 reacties :
Een reactie posten