Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Een bekende figuur in de verhalen van Bommel is de sinistere Hocus Pas, magister in zwarte kunsten. Zijn voornaamste levensdoel is de duistere heerschappij van de wereld. Daar heeft hij wel krachten bij nodig en die ontbeert hij steeds. Door zich voor te doen als “arme oude man” weet hij vaak zoveel medelijden te wekken dat hij werkelijk dreigt zijn levensdoel te bereiken. Door de listen van Tom Poes en anderen mislukt dit altijd. Hocus Pas verandert dan in een kraai en vliegt naar het noorden.

De heer Pas waart rond, meestal gehuld in zwarte pij, mompelend in zichzelf hetgeen geregeld vergezeld gaat van een ongunstig kakelende lach. Tot zijn bekende uitspraken behoren aanroepen van vreemde geesten (“Bij Iod en Zazel (misschien een verwijzing naar Azazel, de naam van een duivelse geest) en verwensingen (“Slangen op je pad, meneertje” of “padden op je pad”). De vriendelijkheid straalt er niet vanaf. Een andere typerende uitspraak van Hocus Pas is “Pluis is voor de braven, maar met niet pluis kan men zaken doen!”

Bron

Zoals men weet roert de Bommelauteur in zijn verhalen altijd een maatschappelijke misstand aan of wil de lezer een spiegel voorhouden of steekt de draak met een nieuwe, vaak doorgeschoten, maatschappelijke hype. Alle tijdloze universele verschijnselen.

Ja, die verwensingen van Hocus Pas roepen associaties op met de hedendaagse onophoudelijke stroom verhulde verwijten van de kant van vele media. Wij consumenten maken ons schuldig aan een catastrofale opwarming bij Iod en Zazel! Vele media tonen zich gedienstige brengers van de boodschap van magister Pas in de gedaante van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) die zijn duistere wereldheerschappij tracht te vestigen door zich dit keer voor te doen als de redder van deze planeet. Wij weten inmiddels dat het IPCC lichtjaren van de werkelijkheid verwijderd is. Het hoge vertrouwen van het IPCC in de menselijke invloed is slechts bepaald door handopsteken, wensdenken, niet door statistiek. Niets kan echter verhullen dat de nul-hypothese, de natuurlijke klimaatverandering vs. AGW-hypothese als alternatieve hypothese, niet is verworpen. Laat staan de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming)!

Alarmisme richt zich op dit laatste en beschouwt dit ten onrechte als feit. Dit trekt krantenkoppen, dat wel, maar brengt geen feiten en zet de burger op het verkeerde been. De vraag dringt zich zelfs op in hoeverre media nog van feiten willen weten. De NOS stemt niet gerust:

Henk Hagoort, tot voor kort baas van de Nederlandse Publieke Omroep, heeft diverse malen toegegeven dat hij geen objectieve verslaggeving over het klimaat wil. Hij vindt dat NPO de Nederlandse politiek moet aansporen om feller op te treden tegen klimaatverandering. Tijdens een radiodiscussie (Dit is de dag, 23 november 2015) zei Hagoort dan ook te weigeren programma’s te maken die aan de orde stellen of er eigenlijk wel een klimaatprobleem is.

Bron

De NOS lijkt zich op te werpen als de uitdrager van het streven van magister Pas alias IPCC. Men vergeet licht dat ook magister Pas niet over de krachten beschikte om zijn duistere wereldheerschappij te vestigen. De stembusuitslag van 17 maart laat dit ook zien. Sommigen hebben moeite zich hierbij neer te leggen. Tja, dat redden van de planeet toch. Wat wil men de burgers voor ideeën opdringen en waarom? Dit zal duidelijk worden. Het is inmiddels ook duidelijk dat het eenvoudig is om de meeste burgers van alles wijs te maken. Dus ook die vreselijke natuurrampen. Zijn die ruggengraatloze media zo in de ban van die zwarte kunsten van het IPCC? Dan verwijs ik ze naar het verhaal van de pronen, een uitvinding van magister Hocus Pas:

Daar ziet heer Bommel ook een pratend wit figuurtje. Hocus Pas ziet de indringer op zijn territorium. Toch probeert hij sympathie te wekken voor zijn pronen bij heer Bommel. Ze zijn erg plooibaar. Hij vertelt eerlijk dat hij de pronen heeft ontwikkeld. Ze hebben geen eigen mening en geen ruggengraat. De magister geeft ze een erwt als hersens.

Bron

Pronen zijn witte figuurtjes van 20 centimeter die ontstaan uit een soort kikkerdril dat door Hocus Pas gemaakt is. Pronen geloven alles wat hun wordt wijsgemaakt zonder overigens dat ze er iets van begrijpen. Ze brengen het ‘geleerde’ meteen in praktijk d.w.z. dringen dit op aan een ieder als zijnde de absolute waarheid. Doordat Hocus Pas zorgt voor een homeopathische verdunning door een ongekende tsunami van deze witte immigrantjes (‘kwantiteit is beter dan kwaliteit’, aldus de magister) raakt de hele maatschappij ontwricht door hun gedram om destructieve eisen. Ik noem bijvoorbeeld de wetenschappelijk ongegronde heffingen op CO2, dito belastingen en ODE op de energierekening.

De wereldheerschappij die Hocus Pas voor zich wenst, is weer een stapje dichterbij dankzij alomtegenwoordige goedgelovigheid en parallel lopende belangen. Ik breng hierbij in herinnering dit motto van de heer H. Pas: “Pluis is voor de braven, maar met niet pluis kan men zaken doen!” Roept de curieuze verstrengeling van Overheid en de windindustrie niet krachtige associaties op met dit motto? Dat was al zichtbaar bij de onderhandelingen bij het Energie Akkoord in 2013, de afschaffing van de democratische stem van de kiezer in zowel het raadgevend referendum (2017) als het negeren van verkiezingsuitslagen, en de onderhandelingen bij de klimaattafels. Er was uitsluitend ruimte voor dure wind en zon, niet voor kern. Dit blijkt ook wel uit de dubieuze juridische gang van zaken rond o.a. RES. Zie hier. Vandaar al dat gedram; de weg naar dit zakendoen wordt erdoor geëffend.

Edoch, pronen kunnen niet tegen slaolie. Tom Poes gooit een vat slaolie in de rivier met het pronendril en het is gedaan met het pronengevaar. Wat zouden wij sceptici kunnen doen? Op zijn best de feiten presenteren, liefst met een dosis humor. Hierin wordt voorzien door Josh, de bekende cartoonist en gepubliceerd door GWPF. Wie herinnert zich niet de paniek in de 70’s over een op handen zijnde ijstijd? De wetenschap was eensluidend. Horen wij dit niet vaker? Wat te denken van deze:

One could be excused for thinking that the Pentagon was a rather serious outfit, not given to fantasy and ballyhoo. Yet in 2004, they commissioned a report on climate change. The key findings included the following points:

• By 2007 violent storms would smash coastal barriers, rendering large parts of the Netherlands uninhabitable. Cities such as The Hague would have to be abandoned.

• Between 2010 and 2020, Europe would be hardest hit by climatic change, with an average annual temperature drop of 6°F (3°C). Climate in Britain would become colder and drier, as weather patterns began to resemble Siberia.

Tja, de innige, maar duistere, samenwerking tussen kritiekloze media en de onwetende pronen kan niet duidelijker aan het licht komen. Zeker bij het lezen van onderstaand:

The UN has often been at the centre of claims that millions of refugees would be forced to flee because of climate-related disasters, such as drought, hurricanes and sea-level rise. For instance:

• 2005 – ‘Rising sea levels, desertification and shrinking freshwater supplies will create up to 50 million environmental refugees by the end of the decade’ – Janos Bogardi, director of the Institute for Environment and Human Security at the United Nations University in Bonn.

• 2008 – ‘It has been estimated that there would be between 50 million and 200 million environmental migrants by 2010. ‘ – Srgjan Kerim, President of the UN General Assembly.

• 2011 – ‘Fifty million ‘environmental refugees’ will flood into the global north by 2020, fleeing food shortages sparked by climate change’ – Professor Cristina Tirado, UCLA.

• 2014 – ‘Climate change has already cut into the global food supply’ – Intergovernmental Panel on Climate Change. The 2008 UN report even published a map to show where these supposed refugees would come from. So embarrassing was this, that the UN tried to hide it a few years later. In reality, the UN’s own Food and Agriculture Organisation shows that cereal production has continued to steadily climb since 2010, both globally, and in Africa and Asia in particular. They also say that the percentage of chronically undernourished people in lower-middle-income countries has fallen from about 30 percent in 1990–92 to about 13 percent two decades later. But the most direct way to disprove claims about climate refugees is simply to look at population trends. In the countries highlighted in the UN map as most vulnerable to climate change, far from escaping in their millions, people have stayed and prospered.

Bron.


Klimaatgedram dus van sensatiezuchtige vooringenomen media gevoed door prones die maar wat uitkramen, maar geen idee hebben waar ze het over hebben. Bluf en kwantiteit maken de beweringen nog niet waar. Ondertussen worden er voorspoedige zaken gedaan tussen Overheid en het Eco Industrieel Complex, omdat het daar niet pluis is en er dus een goed klimaat is voor het zaken doen zoals Hocus Pas bedoelde.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).