"Een zakelijke afweging," zei Sigrid Kaag, onze minister van Buitenlandse Zaken, over de hoofddoek die ze droeg in Iran.
17-3-2021
Wat was dan die 'zakelijke afweging' precies?
Antwoord: "Het is daar gewoon de wet. Geen enkele vrouwelijke vertegenwoordiger komt het land in als je niet op lichte wijze je hoofd bedekt."
We zijn het er ondertussen wel over eens dat het dragen van een hoofddoek vernederend is voor vrouwen en een weinig feministische uitstraling heeft -en vrouwen in Iran maken er tegenwoordig een statement van om hun hoofddoek af te doen. Ze willen vrij zijn, vrijheid beleven.
"Ik ging daar de mensenrechten bespreken," zei mevrouw Kaag.
Hoe help je de mensenrechten met het dragen van zo'n vernederende hoofddoek?
Een ondernemer die geld wil verdienen, mag slijmen wat hij wil, al word ik daar ook ongemakkelijk van. We weten dat bedrijven rustig anti-Joodverklaringen ondertekenden als dat geld in het laatje bracht. Maar onze overheidsfunctionarissen moeten dan juist een keurige ethische norm handhaven en uitstralen waar ons land voor staat!
Hoe ver ga je in het slijmen van een regering die met zo'n strenge hoofddoekwet je eigen normen en waarden van gelijkwaardigheid van man en vrouw wegvaagt?
Ik bedoel: stel dat er land is - en ik geloof dat er zo'n land bestaat - waarin het wet is dat de vorst met een bloteborstendans wordt geëerd, ontdoet mevrouw Kaag zich dan, om 'zakelijke overwegingen', van haar bovenkleding inclusief bustehouder, wanneer zij met die monarchie in contact wil treden om over mensenrechten te converseren?
Als die vorst Nederland een bezoek brengt, samen met een paar van zijn exotische danseressen die een bloot dansje willen doen, dan kan ik me niet voorstellen dat mevrouw Kaag daar een halszaak van maakt, of hoogst beledigd is, of de juut op die dames afstuurt omdat artikel 239 van het Wetboek van Strafrecht (misdrijven tegen de zeden) zou zijn overtreden.
Integendeel.
Wij houden van een ontmoeting met vreemde culturen, wat iets anders is dan het hebben van misplaatste empathie voor een vrouwvernederende wet.
Ons buitenlandbeleid heeft zich in een paar weken tijd laten kennen als leugenachtig en slijmballerig.
Het buitenland blijkt voor ons land een paar maten te groot.
Nog even en ik ga zelf een hoofddoek voor mijn hele gezicht dragen om mijn schaamrood voor onze Buza-ministers te verbergen.
Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.
t.holman@parool.nl
0 reacties :
Een reactie posten