Nederland had vóór 2020 bijna iedere institutionele barrière die je maar kunt verzinnen om zoiets destructief en illegaals als lockdowns te voorkomen.
26-3-2021
Het kabinet werd in februari 2020 goed geïnformeerd toen ze verteld werd dat lockdowns door de toen bekende wetenschap ontraden werd. De blauwdrukken voor redelijk beleid lagen klaar[1]. Toch besloot de politiek toe te geven aan de paniek, waardoor ook meteen echte wetenschap een vijand van de regering werd[2]. Naast de wetenschappelijke barrière was er een grondwet tegen de inperking van basisrechten. Er was scheiding van machten. Er was ook de jarenlange gewoonte van ‘niet in paniek raken’.
Het mocht allemaal niet baten. In de hysterie van maart 2020 ging het beleidsland overstag, en dat werd na de zomer van 2020 nog erger, met enorm negatieve gevolgen voor de jeugd en de hele bevolking[3]. Hoe kan een herhaling van deze ramp voorkomen worden? Er zijn nu vier serieuze suggesties die de ronden doen in het internationale verzet tegen lockdowns.
Gerechtigheid
De eerste mogelijkheid is eigenlijk de beste, namelijk gerechtigheid[4]. De wetten over medische experimenten moeten gewoon worden nageleefd, en dus de politici echt ter verantwoording geroepen worden. Het lijkt mij zonneklaar wat een echte naleving zou opleveren aangezien de regering niet een afweging maakte tussen voordelen en nadelen van lockdowns, en daarmee de basisregel van de Neurenberg Code[5] en ook de Nederlandse wetten over onbewezen experimenten[6] aan zijn laars lapte.
Je mag gewoon geen experimenten doen als je niet rederlijkwijs kan zeggen dat de baten hoger zijn de lasten, en die afweging is op geen moment gemaakt in beleidsland, hoewel gaandeweg keer op keer duidelijk is geworden dat de kosten enorm zijn en er geen duidelijke baten zijn[7]. Als de politici daarvoor echt verantwoording moeten afleggen in de rechtbank, al is het pas over 10 jaar, dan zou dat een enorm belangrijk signaal voor de toekomst zijn. Toekomstige politici zouden dan weten dat ze echt verantwoordelijk zijn voor hun keuzes in crisistijd.
Helaas geeft de geschiedenis maar beperkte hoop dat er gerechtigheid gaat komen, ook al doet Viruswaarheid haar stinkende best. De voorbeelden zijn legio hoe toppolitici met duidelijk illegale keuzes waar miljoenen aan stierven zijn weggekomen. Tony Blair zal bijvoorbeeld geen dag in de gevangenis zitten vanwege de illegale invasie van Irak. De Amerikaanse politici zijn nooit voor het bombarderen van Cambodja ter verantwoording geroepen. De Nederlandse politici zijn niet gestraft voor het toeslagenschandaal, of voor de misstanden in Afghanistan, of (langer terug) de politionele acties in Indonesië. Gerechtigheid is een leuk idee maar zeldzaam in het echt.
Nou moeten we niet te negatief doen over de kans op gerechtigheid: het is wel een unieke situatie en net zoals we een golf angst kregen is er ook een golf gerechtigheid mogelijk. Er lopen ten slotte rechtzaken in veel Westerse landen en als in een paar van die landen ze hun eigen politici achter de tralies zetten zal ook in Nederland het tij best wel eens kunnen keren. Revoluties staan er niet voor niets om bekend dat ze zijn eigen leiders vaak de das omdoen.
Het Zweedse model
Een tweede optie om een herhaling van het coronarampbeleid te voorkomen is dat we net als Zweden een apart instituut echt de regie geven over het volksgezondheidbeleid als het op infectieziektes aankomt[8]. Dat Zweedse instituut bestaat sinds 2015 en heeft ongeveer 600 werknemers, met als voorname bezigheid het bestrijden van infectieziektes. Het instituut valt onder het Zweedse ministerie van volksgezondheid maar is grotendeels onafhankelijk en heeft in coronatijden de regie gehad. Wetenschappelijk wordt dit instituut geleid door Anders Tegnell, gesteund door een hele club gelijkgestemde Zweedse wetenschappers zoals Johan Giesecke.
Het grote voordeel van zo’n onafhankelijk instituut is dat die de rug recht kon houden ten tijde van de hysterie, zelfs toen duidelijk werd dat vele Zweedse politici ook lockdowntje wilden spelen. Vanwege politieke en maatschappelijke druk is het beleid van Zweden inderdaad steeds repressiever geworden, maar toch zijn ze niet aan de lockdowns gegaan. Dus geen gesloten scholen, verplicht afstand houden, restricties achter de voordeur, of reisverboden. De nevenschade is in Zweden dan ook veel minder dan in de EU[9]. Het is bovendien aannemelijk dat het voorbeeld van Zweden het in Noorwegen en Denemarken makkelijker maakte snel van de lockdowns af te komen in de lente van 2020, waarna die landen minder restrictief zijn geworden dan Zweden zelf.
Nederland kan dit model ook kopiëren en alle regie over infectieziektes aan een apart instituut geven die dan ook in tijden van pandemieën verantwoordelijk is voor het beleid. Zo’n instituut zou de lessen van de laatste 13 maanden door kunnen geven aan volgende generaties publieke gezondheidsambtenaren.
Een jury-aangestelde Gezond Verstand Ombudsman
Een derde algemeen idee om herhaling van deze ramp te voorkomen is een nationale instelling om kritische geluiden niet te doen verstommen in tijden van massahysterie. Dan hebben we het over een instelling die breder kijkt dan infectieziektes en dus ook zou proberen goed na te denken wat verstandig beleid is aangaande terrorisme, klimaatrampen, meteorieten, nucleaire wapens, en al het andere waar een hele bevolking panisch van kan worden.
De Australische topambtenaar Sanjeev Sabhlok, die ontslag nam in protest tegen het totalitaire coronabeleid van de regering in Victoria (een deelstaat) en er daarna een boek aan wijdde[10], stelt een “Black Hat Comissioner” voor. Dat is een soort luis in de pels die tegenwicht aan almachtige kabinetten moet geven. In Nederland zou je het een Gezond Verstand Ombudsman noemen, wiens taak zou zijn om openlijk tegen angsten in te spreken. Dus juist op het moment dat de politiek in groepswanen dreigt te verzanden zou zo’n instelling een sterk tegengeluid moeten laten horen.
Een bedenking bij deze suggestie is of we niet al genoeg instanties hebben die onafhankelijke kritische geluiden zouden moeten laten horen. Als die in gebreke zijn geweest moeten we misschien aan hervorming van de bestaande instituties denken in plaats van er nog meer te creëren. Er zit zeker veel in die bedenking: in Nederland hebben we al een Ombudsman, onafhankelijke wetenschappelijke raden, planbureaus, en de Raad van State die allemaal ook zo’n kritische onafhankelijke rol zouden moeten vullen. Helaas is duidelijk geworden de laatste 12 maanden dat die het niet aandurven om echt hard tegen het rampbeleid in te gaan. Zuinigjes laten die instanties nu en dan iets half-kritisch horen, maar echt hard tegengeluid ontbrak waarmee die instituties in feite aangeven niet echt onafhankelijk te zijn, noch de benodigde slagkracht in de media te hebben. Het grootste probleem met al die zogenaamd onafhankelijke instituties is dat diegenen die ze leiden altijd uit hetzelfde clubje komen, namelijk de insiders. Ze zijn niet onafhankelijk.
Dus als we in de toekomst serieus onafhankelijk tegenwerk willen van instanties die tegen rampzalig coronabeleid in zou durven gaan, moeten we niet alleen denken aan een instelling die tegen massahysterie ingaat, maar ook aan de manier waarop de top van zo’n instelling wordt aangesteld. Benoemingen direct door de politiek hebben spectaculair gefaald. Wat je zou willen is een aanstellingsprocedure die meer kans oplevert dat diegenen die aangenomen worden echt onafhankelijke denkers zijn die toch ook het beste met het Nederlandse volk voorhebben.
Een belangrijke mogelijkheid in die richting is om een jury bestaande uit door het lot gekozen burgers de benoemingen te laten maken.[11] Je kan bijvoorbeeld 30 kiesgerechtigde Nederlanders via lootjes aanwijzen om te beslissen wie het hoofd gaat worden van diverse onafhankelijke adviesorganen. Door verschillende jury’s aan te stellen voor verschillende adviesorganen heb je daarmee de beste kans dat echt onafhankelijke geesten ergens aangesteld worden. Ik stel mij zo voor dat deze procedure gevolgd kan worden voor de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, de Sociaal Economische Raad, de Gezond Verstand Ombudsman, en ook de hoogste ambtenaren van ieder ministerie.
Zoiets dergelijks is al vaak succesvol geweest in de geschiedenis. De leiders in Venetië en Florence werden vele honderden jaren op dit soort wijze aangesteld[12]: jury’s van door het lot gekozen burgers beslisten wie de baas ging worden over die steden. Ook in het oude Rome en Athene werden vele benoemingen via jury’s en loten beslist, juist om politiek gekonkel en verlies van onafhankelijk denken te voorkomen. Het is eigenlijk democratischer dan benoemingen via het parlement omdat je hiermee macht direct in handen van willekeurige burgers geeft. Je maakt daarmee ook de burgerij medeverantwoordelijk voor het bestuur van hun land.
In principe zouden deze door het lot gekozen jury’s zelf mogen beslissen hoe dat ze kandidaten gaan vinden en benoemen, geholpen door een secretariaat dat ze zelf ook moeten aanstellen. Het hele idee is dus het bestaande politieke en ambtenarenapparaat helemaal buiten de benoemingen te houden van de organen die het Nederlandse volk onafhankelijk advies moeten geven, alsook de top van dat ambtenarenapparaat zelf. Dit zou ook de macht van het kabinet sterk inperken en de ambtenarij meer onafhankelijkheid geven.
Natuurlijk zijn vele andere benoemingsconstructies ook denkbaar, maar het basisidee is dus om in de toekomst veel sterker tegengeluid te krijgen in de Nederlandse politiek door radicaal meer democratie in te voeren, in combinatie met instellingen die het mandaat hebben het hoofd koel te houden ten opzichte van massahysteries.
Een internationaal anti-hysterie bureau
Een probleem met alle oplossingen hierboven is dat ze alleen iets veranderen in Nederland, niet elders. Dat heeft als voordeel dat we het echt kunnen doen omdat we daarvoor niemand buiten Nederland nodig hebben, maar ook als nadeel dat de gevaren die van buiten komen niet aangepakt worden. Juist de corona-hysterie was internationaal: hij had al een enorme kracht voordat ie over Nederland heen spoelde in maart 2020. Je kunt dan wel proberen de hysterie-dijken in eigen land zo hoog mogelijk te maken, maar als het probleem een enorme golf hysterie van buiten is moet je toch ook bekijken hoe internationaal weerwerk gegeven kan worden.
Het internationale systeem heeft natuurlijk spectaculair gefaald in deze hysterie. In plaats van keihard redelijkheid uit te stralen en zich aan zijn eigen pre-pandemie advies te houden ging de Wereld Gezondheid Organisatie (de WHO) ook meedoen de hysterie aan te jagen[13]. Ook daarvoor was de belangrijkste reden dat de top van die organisatie grondig gecorrumpeerd was, waardoor de WHO bijvoorbeeld het politiek niet kon maken om het beleid van China openlijk af te vallen, terwijl dat juist nodig was. Net als de zogenaamd onafhankelijke Nederlandse adviesorganen was ook het WHO niet onafhankelijk meer, maar deelnemer in het caroussel van de elite.[14] Naast dat falen van de WHO is er ook het massale falen van medische academische clubjes geweest die maar wat graag meededen met hysterisch doen, aangezien daarmee lekker gescoord kon worden.
Een reden om de internationale route niet als helemaal hopeloos te zien is het gedrag van Unicef (de internationale kinderorganisatie) en de VN. Vaak worden die, terecht, gezien als tandeloze kletsclubjes, maar toch hebben die in deze hysterie geprobeerd het goed te doen door grote rapporten uit te brengen over de gigantische nevenschade van coronabeleid[15]. Ze deden het zuiniger dan nodig was en zetten niet hun hele media apparaat ter beschikking van de goede zaak, maar toch gaven ze meer tegengeluid dan anderen. Internationale organisaties zijn dus niet helemaal hopeloos.
Het idee is dan een nieuw internationaal instituut die internationale golven van hysterie op moet pikken en tegengaan.
De uitdaging is om niet alleen te bedenken hoe een internationale organisatie massahysterie kan herkennen en tegengaan, maar ook hoe dat die eerlijk gehouden kan worden. Het grote risico is dat zo’n organisatie ook onderdeel van het probleem wordt, zoals de WHO die zijn missie verkwanseld heeft. Ik nodig de lezer uit zelf na te denken over hoe zo’n organisatie zou kunnen opereren en eerlijk gehouden kan worden. Mijn visie over hoe dit zou kunnen geef ik wel een volgende keer, het liefst na uitgebreide gesprekken met lezers die ook meedenken. Het basisdoel is natuurlijk duidelijk: met liefde en waarheid ook de volgende hysterie tegengaan.
[1] https://www.ad.nl/binnenland/who-kritisch-nederland-vaar-niet-blind-op-groepsimmuniteit~a99537fa/
[2] https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/jan.14543
[3] https://viruswaarheid.nl/informeren/hoe-groot-is-de-sociale-en-economische-schade-van-het-corona-beleid/
[4] In bijna ieder Westers land lopen nu rechtzaken. Een goede stand van zaken werd door Reiner Fuellmich aan viruswaarheid gegeven: https://twitter.com/viruswaarheid/status/1367204175247937536
[5] Zie vooral de zesde code over proportionaliteit: https://www.ushmm.org/information/exhibitions/online-exhibitions/special-focus/doctors-trial/nuremberg-code
[6] Zie de link tussen de Nearenberg code, artikel 11 van de grondwet en de wet publieke gezondheid: https://www.nederlandrechtsstaat.nl/module/nlrs/script/viewer.asp?soort=commentaar&artikel=11
[7] https://www.hartgroup.org/covid-19-evidence/
[8] https://www.folkhalsomyndigheten.se/the-public-health-agency-of-sweden/
[9] https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpubh.2021.625778/full
[10] https://www.bookdepository.com/Great-Hysteria-Broken-State-Sanjeev-Sabhlok/9781922449283
[11] Deze gedachte werd al uitgelegd in een anti-corruptie boekje: https://www.amazon.com/Game-Mates-favours-bleed-nation/dp/0648061108/
[12] https://link.springer.com/chapter/10.1007%2F978-3-642-38724-1_3
[13] https://www.bookdepository.com/Great-Hysteria-Broken-State-Sanjeev-Sabhlok/9781922449283
[14] Voor hoe die vriendjespolitiek geregeld wordt en de enorme corruptie die het in de hand werkt, zie https://www.amazon.com/Game-Mates-favours-bleed-nation/dp/0648061108/
[15] Bijvoorbeeld: https://www.unicef.org/rosa/media/13066/file/Main%20Report.pdf
VIRUSWAARHEID
0 reacties :
Een reactie posten