Er worden steeds meer ernstige vragen gesteld over de feitelijke basis voor de afkondiging van een pandemie en het groeiende aantal beperkingsmaatregelen die door regeringen en bedrijven worden genomen.
8-3-2021
Wanneer is een COVID-19 “geval” werkelijk een geval? Bovendien, weerspiegelen de aantallen gevallen en doden die de laatste 12 maanden door de regeringen van het VK, de EU, de VS, en talrijke regeringen over de hele wereld werden aangekondigd, wel de werkelijke COVID-gevallen en COVID-doden?
In feite heeft de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zelf toegegeven dat de hele basis voor het verzamelen van “ziektegevallen” sinds het begin van deze “globale pandemie” in feite van nul en generlei waarde is. In haar eind januari gepubliceerde richtlijn stelt de organisatie dat medische beroepsbeoefenaren geen PCR-tests met hoge Cycle Threshold (CT) niveaus mogen gebruiken, vanwege de grote kans op het genereren van valse positieven bij mensen, en ook dat de PCR-test niet mag worden gebruikt als de enige maatstaf voor het stellen van een diagnose en dat deze vergezeld moet gaan van een professionele klinische diagnose. Met andere woorden: de PCR-test kan met recht niet worden gebruikt als medisch diagnostisch instrument, en toch is hij de afgelopen 12 maanden op grote schaal als zodanig gebruikt. Deze bekentenis zou ernstige implicaties moeten hebben voor elke ambtenaar, politicus en redacteur in de media op het gebied van de volksgezondheid, maar de stilte is oorverdovend – omdat de meesten dit feit eenvoudigweg negeren, bericht 21stcenturywire.
De volgende richtlijn werd op 20 januari 2021 uitgevaardigd door de WHO:
Beschrijving van het probleem: De WHO verzoekt gebruikers de gebruiksaanwijzing (IFU) te volgen bij het interpreteren van resultaten voor specimens die met behulp van PCR-methodologie zijn getest.
Gebruikers van IVD’s moeten de gebruiksaanwijzing zorgvuldig lezen en volgen om te bepalen of handmatige aanpassing van de PCR-positiviteitsdrempel wordt aanbevolen door de fabrikant.
In de WHO-richtsnoeren voor diagnostisch testen op SARS-CoV-2 staat dat zwakke positieve resultaten zorgvuldig geïnterpreteerd moeten worden (1). De cyclusdrempel (Ct) die nodig is om virus op te sporen, is omgekeerd evenredig met de virale belasting van de patiënt. Wanneer de testresultaten niet overeenstemmen met de klinische presentatie, moet een nieuw monster worden genomen en opnieuw worden getest met dezelfde of een andere NAT-technologie.
De WHO herinnert IVD-gebruikers eraan dat de prevalentie van ziekten de voorspellende waarde van testresultaten verandert; naarmate de prevalentie van ziekten afneemt, neemt de kans op een fout-positieve uitslag toe (2). Dit betekent dat de waarschijnlijkheid dat een persoon met een positief resultaat (gedetecteerd SARS-CoV-2) werkelijk met SARS-CoV-2 geïnfecteerd is, afneemt naarmate de prevalentie daalt, ongeacht de beweerde specificiteit.
De meeste PCR-tests zijn bedoeld als hulpmiddel bij de diagnose; daarom moeten de zorgverleners elk resultaat bekijken in combinatie met het tijdstip van de bemonstering, het soort monster, de specifieke kenmerken van de test, klinische waarnemingen, de geschiedenis van de patiënt, de bevestigde status van eventuele contacten en epidemiologische informatie.
Bovendien werden vanaf het begin van de “pandemie” eigendunkelijk en brede richtsnoeren voor symptoomdiagnose voor COVID aangemoedigd, en het is niet verrassend dat dit overeenkwam met een volledig verdwijnen van de seizoensgriep.
Voormalig staatswetgever van Minnesota, Dr Scott Jensen MD, legt uit waarom dit absoluut cruciaal is en hoe we allemaal in de afgelopen 12 maanden bespeeld zijn. Kijk:
2 reacties :
Ach dat waren toch allemaal complotdenkers die dit aankaartten!
Nu blijkt dat de 'officiële' instanties die de zaak misleidden en nog steeds misleiden, zo niet de kluit belazerden en dat nog steeds doen.
Als je Den Haag hoort is het jaar voorbijgegaan zonder dat er iets veranderd is. Eigenlijk vertellen ze je dat alle 'maatregelen' in feite niets betekend hebben, althans niet voor het fabeltje covid-19.
Het valt mij iedere keer weer op in een discussie dat mensen met meer kennis van zaken weggezet worden als complotdenkers. Vraag mensen waarom ze het niet met je eens zijn en het antwoord zal meestal zijn: Ik vind dat het niet waar is. het hoe en waarom kunnen ze niet onderbouwen aan de hand van feiten. De feiten die jij aandraagt zijn niet waar.
Een reactie posten