DEN HELDER - Eigenaar wil ze terug, om ze ooit weer te lenen aan een nieuw Rob Scholte Museum
De collectie van Rob Scholte, die via executieveiling verkocht dreigt te worden, bevat ook werken in bruikleen. Eigenaren willen dat werk terug, maar er zijn geen officiële bruikleenovereenkomsten.
Met de executieveiling van het werk van kunstenaar Rob Scholte moet nog even worden gewacht. Scholte heeft tot 24 februari de kans om kopers te vinden die bereid zijn meer te betalen dan de 350.000 euro waar de hele collectie nu op geschat is door veilingbedrijf BVA Auctions. Dat bepaalde de rechter in een zaak tussen Scholte en de gemeente Den Helder.
Scholte heeft onder meer een schuld van 550.000 euro bij de gemeente Den Helder. De reden voor het uitstel is dat BVA Auctions, waar de kunstcollectie ligt opgeslagen, volgens de advocaat van Scholte de zaken niet goed op orde heeft. Geïnteresseerden hebben daardoor geen goed zicht op wat er is.
Bruiklenen
Dat laatste gaat niet alleen op voor de werken van Scholte, maar ook voor de kunst die Scholte in bruikleen kreeg van zijn vrienden, vertelt Vrouwkje Tuinman. Haar man, de dichter en kunstenaar F. Starik, had in 2015 enkele werken in bruikleen gegeven aan het Rob Scholte Museum, om ze te zijner tijd op een expositie te laten zien. Dat kwam er niet meer van: Starik overleed in 2018 en het museum werd opgedoekt. Tuinman wilde Stariks werken terug: „Al sinds de ontruiming heb ik, in mijn rol als executeur van de nalatenschap, gepoogd te achterhalen hoe het met de werken van Frank zit.”
Het veilinghuis BVA heeft aangegeven dat ze niets zullen veilen zonder haar op de hoogte te stellen, maar welke werken er nu opgeslagen liggen, geven ze niet door. Tuinman vermoedt dat het om tien werken gaat. Daarnaast zocht Tuinman contact met de gerechtsdeurwaarders Van der Meer en Philipsen. Aan deze deurwaarder moest Tuinman bewijzen dat er werken van Starik aanwezig waren, dat zij was aangewezen als de persoon die bepaalde wat ermee zou gebeuren en dat Scholte de werken niet had gekocht, maar in bruikleen had gekregen.
„Dat eerste is me inmiddels gelukt”, vertelt Tuinman. „Ik heb foto’s van de meeste werken, en twee getuigenissen van mensen die erbij waren toen ze opgehaald werden.” Dat ze in bruikleen zijn gegeven, is zeer lastig aan te tonen, zegt ze. „Ik kan bankgegevens overleggen, en facturen. Dan kan iedereen zien dat er niets is vastgelegd over een verkoop (die er namelijk niet was). Maar dat is blijkbaar geen bewijs. Franks juichende bericht aan een literaire website dat een deel van zijn werken naar het Scholte Museum gaat, en dat mogelijke kopers van de rest dus haast moeten maken om iets te bemachtigen, wordt daarentegen gezien als bewijs dat hij de werken dus wel aan Scholte verkocht zal hebben.”
Intussen is de situatie ontstaan dat BVA Auctions, als er voor 24 februari geen oplossing wordt gevonden, een boedel gaat veilen die geen eigendom van Scholte is. Hoeveel mensen er hebben aangegeven werk in bruikleen voor het Scholte Museum te hebben gegeven, is onduidelijk. BVA Auctions kan niet ingaan op de zaak, laat Julia de Jong namens het bedrijf weten. Ze verwijst naar de gerechtsdeurwaarders.
Aanspraak
Deurwaarder Koen van der Meer kan niet op afzonderlijke zaken inhoudelijk ingaan en dus ook niet aangeven hoeveel mensen er hebben aangegeven dat zij de eigenaren zijn van bepaalde werken of spullen. Wel legt hij uit dat er standaard van uit wordt gegaan dat „wie het werk bezit ook de rechthebbende is. Het is mogelijk om aanspraak te maken op bepaalde objecten, maar dan moet je een bruikleenovereenkomst kunnen overleggen.”
Tuinman: „Het gaat me er niet om de werken te willen bezitten. Ik wil het liefst dat ze deel uit gaan maken van het hopelijk ooit te vormen nieuwe Rob Scholte Museum. Wel wil ik de werken kunnen zien en fotograferen en, in het uitzinnige geval dat ze geveild zouden worden, de kans krijgen om ze voor de veiling uit te verwerven.”
0 reacties :
Een reactie posten