Klimaatbeleid behoeft geen profeten als Kaag, maar rationele politici

 ‘Het is doen of doodgaan,’ zei Sigrid Kaag over het klimaatbeleid.

12-2-2021

Haar doemprofetieën zijn niet bevorderlijk voor een rationele discussie, schrijft Afshin Ellian. De dreigende apocalyps die de D66-leider voorspelt, wordt door deskundigen overtuigend naar de prullenbak verwezen.

De klimaatreligie heeft eindelijk haar eigen profeet gevonden. Zij is geen herder geweest. Evenmin heeft zij een kudde gehad. De nieuwe profeet is  een oud-diplomaat. Zij presenteert zichzelf als een niet-beroepspoliticus.

Afshin Ellian

Prof.mr.dr. Afshin Ellian (Teheran, 1966) is hoogleraar encyclopedie van de rechtswetenschap aan de Universiteit Leiden. Hij schrijft wekelijks onder meer over de idealen en vrijheden van de westerse cultuur.

Lilian Marijnissen (SP) en Lilianne Ploumen (PvdA) zijn in haar ogen beroepspolitici. Dat is nog waar ook. Kaag is geen beroepspoliticus, maar iets anders.

Niet-politici in de politiek kunnen alleen maar schade aanrichten. Aan zichzelf en aan de politiek. Vooral als het gaat om politiek leiders. De volksvertegenwoordigers hoeven niet allemaal politieke dieren zijn. Maar politieke dieren moeten het ambacht van de politiek beheersen om als de politiek leider van een beweging te kunnen fungeren.

Sigrid Kaag is de nieuwe uitgevonden profeet in de politiek.

Kaag over de ‘klimaatcrisis’: ‘Het is doen of doodgaan’

D66-lijsttrekker Kaag diskwalificeert zichzelf door te zeggen dat zij als niet-beroepspoliticus de leider van een politieke partij wil zijn. Zij is dus apolitiek. Wat is zij dan precies? Geleidelijk vindt ze haar missie. En dat is het klimaatvraagstuk. In talkshow M stelde zij haar apocalyptische evangelie voor: ‘De grootste crisis is de klimaatcrisis. Het is niet vallen en opstaan. Het is doen of doodgaan.’ Profeten zijn – dat kan ik, als jongen opgegroeid in het Midden-Oosten, natuurlijk weten – vrij goed in demagogie.

Demagogen hebben niks met de waarheid of de realiteit. Het is juist de bedoeling van een demagoog om een alternatieve werkelijkheid als de echte werkelijkheid te presenteren. Hoe doe je dat? De alternatieve werkelijkheid moet met alternatieve feiten worden ingevuld. De Deense statisticus en milieupublicist Bjørn Lomborg reageerde in De Telegraaf op de uitspraken van Sigrid Kaag.

Lomborg: Feiten geven Kaag geen gelijk

Volgens Lomborg, directeur van Copenhagen Consensus Center, is er geen wetenschappelijke grond voor Kaags apocalyptische voorspelling. ‘In de afgelopen eeuw daalde het aantal doden als gevolg van overstromingen, droogtes, stormen, bosbranden en extreme temperaturen met 98 procent.’

De feiten spreken voor zich en dit zijn geen alternatieve cijfers: in 1931 kwamen in de wereld naar schatting 3,7 miljoen mensen om door natuurrampen, terwijl er in 2018 11.000 doden vielen als gevolg van natuurrampen. Deze manier van denken helpt ons en de politici niet bij het nemen van juiste en uitgebalanceerde besluiten over klimaatverandering.

Het is niet uit te sluiten dat met betrekking tot bovengenoemde cijfers kan worden geruzied en getwist over de gekozen modellen en berekeningen. Maar hoe dan ook valt niet te ontkennen dat nu minder mensen door natuurrampen om het leven komen dan een eeuw geleden, dankzij technologische ontwikkelingen.

Helaas is het klimaatbeleid niet langer een debatpunt in deze verkiezingen. Helaas, omdat straks toch klimaatmaatregelen worden genomen zonder dat daaraan een fatsoenlijk debat is voorafgegaan. Dat fatsoenlijke debat hoeft geen betrekking hebben op de vraag of het klimaat verandert. Het verandert. Het veranderde altijd al. Maar deze veranderingen waren en zijn nooit zonder gevolg voor de mens en natuur.

Wel degelijk goede redenen om CO2-uitstoot te verminderen

EW-columnist Simon Rozendaal plaatst in zijn nieuwe boek Welkom in de paniekfabriek 73 kanttekeningen bij de ‘Groene Gekte’. Bestel het boek in onze webshop

Er is evenwel ook een geldige aanleiding om de CO2-concentratie in de atmosfeer te verminderen: de ontwikkeling van moderne technologie zonder gebruik van fossiele brandstoffen. Het afbouwen van het gebruik van fossiele brandstoffen heeft talloze voordelen. Ten eerste is het goed voor de atmosfeer, voor het klimaat. Ten tweede is het goed wegens geopolitieke vraagstukken rond de Arabische en islamitische landen. Voor ons en voor hen is het verstandiger om de handel in olie en gas af te bouwen. Ten derde is de afbouw van het gebruik van fossiele brandstoffen bevorderlijk voor het perfectioneren van moderne technieken. En dat laatste kan tot een ware mondiale revolutie leiden. Deze revolutie is te vergelijken met de Industriële Revolutie in de achttiende en negentiende eeuw. De technologische revolutie van de eenentwintigste eeuw zal de kwaliteit van het leven en de wetenschappelijke kennis enorm vooruithelpen.

EW-wetenschapsjournalist brak een lans voor kernenergie

De wezenlijke kwestie rond de bevordering van de technologische revolutie is de vraag naar de energie. Zodra we geen fossiele brandstof meer willen gebruiken, moet er een werkbaar en reëel alternatief zijn. Kernenergie is de reële vervanging van de fossiele brandstoffen.

De wetenschapsjournalist van EW, Simon Rozendaal, durfde het ooit op te nemen voor de stelling dat het gebruik van kernenergie noodzakelijk en (relatief) veilig is. Door kernenergie serieus op de agenda te zetten, zal ook het wetenschappelijke onderzoek naar de veiligheid en de efficiëntie daarvan worden geïntensiveerd.

Oud-minister en wetenschapper Ronald Plasterk legt in zijn columns in De Telegraaf  keer op keer uit waarom het klimaatbeleid niet rationeel is. Hij schreef dat kernenergie ‘relatief niet duur is’ en ‘het doet veel minder schade aan omgeving en natuur, is veiliger en levert minder afval op’. Dit is gebaseerd op cijfers.

Het klimaatbeleid behoeft geen profeten, maar rationele politici. Demagogische klimaatpolitiek is onverstandig.

ELSEVIER