Foto: Shutterstock.










Een bijdrage van Paul Scheffers.

Nederland staat aan de vooravond van een enorme elektrificatie voor de komende 10 jaar op basis van (1) het kabinetsbesluit uit 2018 alle aardgasgestookte elektriciteitscentrales te gaan sluiten op basis van de geformuleerde huidige ‘hernieuwbare’ CO2-reductiedoelstellingen en op basis van (2) de Klimaatwet uit 2019. De berekende klimaatwinst voor Nederland tot 2030 als resultaat van de CO2-reductie en energietransitie wordt door klimaatonderzoeker Van Dorland van het KNMI op een bijna onmeetbare 0,00007 graad Celsius gesteld. Bron hier.

De kwestie ter beantwoording is echter, of de huidige politiek in staat is aan de groeiende behoefte aan continue stroomlevering in Nederland te voldoen door haar huidige politieke keuze voor uitsluitend ‘hernieuwbare’ wisselvallige energiebronnen tot 2030. Deze vraag blijft nog onbeantwoord: ‘Is er al een doorgerekend betrouwbaar ‘hernieuwbaar’ masterplan te beoordelen omtrent de te verwachten enorme extra vraag naar continu stroomgebruik voor Nederland, tevens rekening houdend met de negatieve (?) effecten voor klimaat, natuur, milieu, ruimtelijke ordening en maatschappij tot 2030 daarmee samenvallend?’

CBS: bevolkingsgroei in 2030 tot over 18 miljoen en toename met 585.000 huishoudens

Op de wereldlijst van dichtstbevolkte landen staat Nederland op nummer 16 in een lijst die bestaat uit 237 landen en met een dichtheid van 418 mensen per vierkante kilometer. Volgens de laatste CBS-prognose zal de bevolking de komende tien jaar groeien met gemiddeld 105.000 nieuwe bewoners per jaar. In 2030 zal naar verwachting de bevolking in Nederland meer dan 18 miljoen bewoners tellen. Het grootste deel van de groei komt doordat er meer mensen naar onze verzorgingsstaat immigreren dan dat er mensen emigreren.

Het aantal huishoudens neemt volgens het CBS in de periode tot 2030 met 585.000 toe, een groei van 7,4%. Het aantal huishoudens neemt nog steeds sneller toe dan de bevolkingsgroei (4,3%). Het huidige grote woningtekort en de verwachte toename van huishoudens in Nederland betekent dat in de komende jaren een zeer hoge woningbouwproductie voor betaalbare woningen vereist. De omvang van een stad zo groot als het huidige Amsterdam moet in 10 jaar worden bijgebouwd door de bouwsector mede door inlevering van grote delen van Nederlands schaarse en reeds versnipperde cultuurlandschap.

Deze enorme woningbouwproductie voor en door de nieuwe huishoudens tot 2030 zullen een zware ‘ongewenste’ druk leggen op een sterk verhoogd continu stroomgebruik, druk op de haalbaarheid van de politieke CO2-reductie doelstellingen en ook druk op onvermijdelijke extra strikstofdeposities. Huidig klimaat- en energiebeleid door de recente kabinetten lijkt nu nog op zijn minst onsamenhangend en blijft nog vol met vraagtekens voor het komende decennium. Een alomvattend masterplan tot 2030 voor Nederland betreffende een continu energiegarantie voor de burgers, rekening houdend met alle daarmee samenvallende sociale, maatschappelijke en ecologische effecten is nog steeds niet te bespeuren bij onze Rijksoverheid.

Bron hier.

De kernvraag blijft, wat is het toegevoegde nut voor klimaat-, natuur en milieu van een bevolkingsgroei tot 2030 en hun extra stroomgebruik voor Nederland?

E-Mobiliteit populisme, feitelijk een wereldwijde aanstaande milieuramp

E-mobiliteit uit ‘hernieuwbare’ energie draagt nauwelijks tot niks bij aan klimaatbeheersing, dat is een ruim bekend feit inmiddels. Echter E-mobiliteit vervuilt wel het milieu sterker dan de fossiel aangedreven nieuwste generatie zeer zuinige diesel en hybride elektrische auto’s. Het zijn vooral de zware elektrische sedans, SUV’s en nu ook bestelwagens alle met enorme lithium batterijen pakketten, die als slopers van het milieu en de natuur gelden en slurpers zijn van zeldzame aardmetalen en schaarse mineralen. Een enorme natuur- en milieuramp zijn nu reeds zichtbaar gaande in China, de politiek wegkijkend vanwege ‘gelukkig ver van mijn bed!’

Elektrische auto’s sparen de stadslucht doordat ze minder CO2 uitstoten, dat is waar. Maar volgens een nieuwe studie produceren grote en zware elektrische auto’s zelfs meer schadelijke fijnstof dan auto’s met een moderne zuinige verbrandingsmotor. De emissie van deze gevaarlijke kleine fijnstofdeeltjes is niet slechts probleem van fossiel aangedreven motoren volgens het Duitse blad ‘Auto Motor und Sport’, waarbij vooral de dieselmotoren het laatste decennium onterecht het politiek populistische zwarte schaap zijn geworden van een wijdverbreid en onjuist sentiment.

Bron hier.

Voor voertuigen die schoon zijn in overeenstemming met de Euro 6d-emissienorm, schat een nieuwe Oeso-studie dat tussen de 88% en 98% van het fijnstof niet langer afkomstig is van de verbrandingsmotoren, maar in ruime meerderheid van rem- en bandenslijtage. Hierdoor is E-mobiliteit met meer toekomstige zware elektrische (vracht-)auto’s schadelijker voor het milieu dan het equivalent met een moderne verbrandingsmotor.

Bron hier.

Oorzaak: Door de energie terugwinning van elektrische auto’s produceren ze bij het remmen weliswaar minder fijnstof, maar de banden van grote elektrische auto’s worden volgens de studie veel zwaarder belast. Voor de grote elektrische voertuigen met batterijpakketten vanaf 1200kg, met een actieradius van zo’n 500 of meer kilometers gaat het onderzoek uit van 3% tot 8% meer fijnstofproductie dan bij vergelijkbare auto’s met een moderne zuinige verbrandingsmotor.

Bron hier.

De kernvraag blijft, wat is het toegevoegde nut voor klimaat-, natuur en milieu van E-mobiliteit voor Nederland?

Datacenters, stroom tekort huishoudens en vergrote kans op black-outs

Reeds decennia lang stijgt het totale energie verbruik in Nederland met zo’n 2 % per jaar. Echter het elektriciteitsgebruik in Nederland neemt de komende decennia door achtereenvolgende politieke keuzes progressief toe. Niet op de eerste plaats door huishoudens, die nu rechteloos van het aardgasgebruik af kunnen worden gedwongen, maar vooral door de politiek populistisch aangemoedigde en zwaar gesubsidieerde E-mobiliteit.

Daarnaast is er het progressief toegenomen elektriciteitsgebruik van een groeiend aantal datacenters, waarvan hun aandeelhouders Nederland als internationale vestigingsplaats heeft gekozen vanwege een politiek gunstig vestigingsklimaat, gebaseerd op de politiek veronderstelde snelle groei in ‘hernieuwbare’ energie in Nederland.

Diverse kritische media hebben al aandacht gevestigd op de risico’s van toekomstige totale stroom black-outs in Nederland (…..zoals die in sommige derde wereld landen bijna dagelijks gewoon zijn geworden…..) door de tegengestelde combinatie van wisselvallige ‘hernieuwbare’ stroom en een groeiend aantal grote continu elektriciteit slurpende datacenters in Nederland.

Bron hier.

De kernvraag blijft, wat is het toegevoegde nut voor klimaat-, natuur en milieu van datacenters voor Nederland?

Politiek is doof voor kritiek op dwang, hoge rechtscolleges zullen overstag moeten

De belangrijkste milieuproblemen die verband houden met het plaatsen en gebruik van nieuwe ‘hernieuwbare’ windturbineparken zijn onder meer de veiligheid van dieren in het wild, verstoring van kwetsbare biosystemen, laag frequent lawaai, visuele horizon vervuiling, elektromagnetische interferentie en ook lokale klimaatverandering, nog los van een wereldwijde depletie van zeldzame mineralen en grondstoffen bij de huidige nieuwbouw en hun vervanging en milieuvervuiling als gevolg over 15 ~ 20 jaar.

Windenergie wordt door de politiek schromelijk overschat, als een van de meest volwassen technologieën voor ‘hernieuwbare’ energie. Windturbine-energie heeft zich daardoor de afgelopen jaren (te) snel en kritiekloos, mede onder wettelijke dwang gesteund kunnen ontwikkelen, tegelijkertijd milieueffecten en schade aan de habitat voor wilde dieren, vissen en planten, naar de achtergrond weg drukkend.

De roep van critici neemt toe naar een betere analyse van de door windmolenparken veroorzaakte klimaat-, natuur- en milieu-effecten, en er vinden nu ook juridische procedures plaats tegen schending van democratische rechten van de tegen opgelegde dwang appellerende burgers. De verwachting is, dat de hoogste rechtscolleges in de Europese Unie gevolgd door Nederland uiteindelijk de huidige politieke dwang gaat veroordelen. Dat zal naar verwachting een politieke terugslag veroorzaken op het energiebeleid en het halen van de gestelde CO2-reductiedoelstellingen.

Bron hier.

De kernvraag blijft, wat is het toegevoegde nut voor klimaat-, natuur en milieu van ‘hernieuwbare’ weersafhankelijke energie voor Nederland?

Aanhoudende boekhoudkundige fraude door EU omtrent biomassa

Bossenkappen in USA en Europa voor biomassa-energiecentrales is ideologisch goedgeprate ’hernieuwbare’ boekhoudkundige fraude. Daardoor maakt meer CO2-uitstotende en ontbossende biomassa in elektriciteitscentrales thans meer dan 50% uit van de ‘hernieuwbare’ energie in Nederland, een frauduleuze ‘hernieuwbare’ schande! Het totale verbruik van ‘hernieuwbare’ energie in Nederland lag in 2019 ongeveer 16 % hoger dan in 2018. Het energieverbruik van biomassa is in 2019 ook met ca. 15 % toegenomen (CBS). Biomassa blijft naar verwachting in 2020 en daarna verder toenemen met dezelfde orde van grootte door de op dit punt ongewijzigde verkiezingsprogramma’s bij komende Tweede Kamer verkiezingen. Dat het huidige ‘hernieuwbare’ energiebeleid zal moeten veranderen is voorspelbaar, en dat is te lezen in de helaas nu nog spaarzame politieke analyses.

Bron hier.

De kernvraag blijft, wat is het toegevoegde nut voor klimaat-, natuur en milieu van bossen slopen voor met biomassa gestookte elektriciteitscentrales in Nederland?

‘Hernieuwbare waterstof voor huishoudens’ fatamorgana klaart op

In 2019 werd Nederland voor het eerst sinds decennia weer netto-importeur van aardgas. De omslag van export naar import betekent ook dat EU-landen om ons heen, die voorheen nog Gronings gas afnamen, nu meer Russisch gas gaan kopen. Nederlandse klimaatactivisten en ‘wetenschappers’ tevens bijgevallen door sommige politieke partijen willen nu niks meer te maken hebben met de nieuwe Russische aardgaspijpleiding Nord-Stream-2, waarin door Nederland reeds aanzienlijk in werd geïnvesteerd.

Bron hier.

‘Hernieuwbare’ weersafhankelijke energie, thans door energiewetenschappers beter geschikt geacht voor waterstofproductie, waarbij waterstof ook nog eens genoemd is als meest geschikte brandstof voor een vergroenend internationaal vrachtverkeer, wordt in politiek-ideologische kringen ook geacht van toepassing te kunnen zijn voor de huishoudens en industrie, dit als gevolg van Wiebes’ bruuske kabinetsbeslissing ‘100% van het aardgas af in 2022’. Ook het oppervlakte beslag door inmiddels 150 ~ 200 meter hoge windturbines neemt als regionaal ruimtelijke ordening probleem aanzienlijk toe. Hoe dit alles gaat uitpakken voor bestaande en nieuwe woningen en voor ons versnipperd cultuurlandschap weet nog niemand, en de verontrusting bij de kritische burgers neemt daardoor toe.

Bekijken we de fysische kenmerken van waterstof: (1) Waterstof heeft slechts 1/3 van de calorische verbrandingswaarde van aardgas, er is dus 3 maal zoveel waterstof nodig. (2) Waterstof, als vervanging van aardgas, zou volgens huidige politiek uitsluitend door ‘hernieuwbare’ energie moeten worden geproduceerd, terwijl heden ‘hernieuwbare’ energie (dus zonder biomassa energie) nog maar slechts 3% in het totale energiegebruik van Nederland bijdraagt. (3) Een aanzienlijke achterstand is dus in te halen met een uitsluitend ‘hernieuwbare’ waterstofproductie. (4) Bovendien is berekend, dat ons Nederlandse excellente en grootste gasnetwerk van Europa onvoldoende volume capaciteit heeft voor het transport van 3 maal zoveel waterstof, maar ook ongeschikt is door weglekkende kleinste moleculaire waterstofdeeltjes, waardoor het hele aardgas pijplijnnetwerk voor waterstof transport zou moeten worden aangepast en zelfs vervangen.

Bron hier.

De kernvraag blijft, wat is het toegevoegde nut voor klimaat-, natuur en milieu van ‘hernieuwbare’ waterstofenergie voor Nederland?

Ernstige twijfel klimaatdoelstellingen door uitsluiting kernenergie

Hoelang moet het nog duren voordat de politiek in Nederland tot het besef komt dat uitsluitend wisselvallige wind– en zonne-energie en de ‘hernieuwbare’ waterstof fatamorgana het grote aanstaande probleem wordt en juist géén oplossing biedt voor de snelgroeiende stroombehoefte in Nederland door e–mobiliteit, digitalisering, industriële toepassingen, datacenters en niet te vergeten voor de huishoudens die van het aardgas af worden gedwongen door het sluiten van alle aardgascentrales.

Bron hier.

De Parijse CO2-reductie doelstellingen van 2030 ~ 2050 worden voorspelbaar niet gehaald zonder continu betrouwbare CO2-loze kernenergie, volgens diverse recente heldere analyses in de Nederlandse kritische media. De politieke roep naar nieuwe R&D voor kernenergie in Nederland vindt daarom in de weldenkende politieke analyses steeds meer weerklank. Bron achter betaalmuur: https://fd.nl/opinie/1360932/kernenergie-is-noodzakelijk-zijn-om-energietransitie-te-complementeren

De kernvraag blijft, wat is het toegevoegde nut voor klimaat-, natuur en milieu van kernenergie buiten te sluiten voor Nederland?

Van goed geld naar slecht geld, van recht naar onrecht

Als voorlopige conclusie kan gelden dat de huidige extra ‘ambitieuze’ klimaatwet en energiebeleid in Nederland beide dus goed geld naar slecht geld blijken te schuiven, water naar de zee te dragen, sociale en maatschappelijke prioriteiten opzij te zetten, alles voor een ‘hernieuwbare’ energietransitie die nauwelijks tot niks uithaalt voor het klimaat, maar wel feitelijk een verkwisting is van natuur, milieu, grondstoffen en ecologie en tevens de leveringsgarantie van continue stroom aan de burgers schijnt te veronachtzamen.

Bovendien worden in de Nederlandse transitiepolitiek op ernstige wijze de rechten van de burgers geschonden, die tot hun grief hun voorheen rechtmatige inspraak geblokkeerd zien door een permanente noodwet (Crises & Herstelwet) en nog eens door een extra de inspraak beperkende regelingen (Rijkscoördinatieregeling).

Daarenboven kritiek genegeerd door Rechtspraak die onze democratie overruled met twijfelachtige ‘mensenrechten argumenten’ door op de stoel van het parlement te gaan zitten en niet voor de burgers op komt, maar voor kleine obsessieve milieu-actiegroepen, die zich het Nederlandse ‘algemeen belang’ op hun ideologische gronden menen te kunnen toe-eigenen.

Bron hier.

De kernvraag blijft, wat is het toegevoegde nut voor klimaat-, natuur en milieu van het uitschakelen van de democratische rechten van de burger van Nederland?

Elektrificatie met speerpunt ‘hernieuwbaar’ is dat wel zo’n goed idee?

Aardgas gaat verdwijnen in Nederland in 2022, zo stelde minister Wiebes verwachtingsvol in 2018. Daardoor is er in Nederland een snel stijgende behoefte aan een toenemend aantal continue energieproductie leverende elektriciteitscentrales om het verdwijnen van aardgascentrales en van het immer stijgende stroomverbruik te kunnen compenseren, tenminste om de groei bij te houden!

Echter dat staat haaks op de huidige trage oplevering van nieuwe ‘hernieuwbare’ stroomparken en op de oplevering van de hierbij noodzakelijke stroomnetwerk verzwaringen. Bovendien, R&D in nieuwe typen kernenergieproductie in Nederland blijft helaas nog in de ideologische politieke ban, hoewel hier en daar positieve doch zwakke signalen er over zijn te beluisteren.

Paul Scheffers.

Het gaat nu waarneembaar twee kanten op: een snel groeiende behoefte aan continue stroom voor de totale elektrificatie van Nederland voor E-mobiliteit, datacenters, industrie en huishoudens van het gas af gedwongen, en een trage groei in weersafhankelijke ‘hernieuwbare’ stroom (uiteraard zonder de meer milieu vervuilend en CO2-uitstotende biomassacentrales) waardoor het immer stijgende stroombehoefte in Nederland niet zal kunnen worden bijhouden. Zeer zorgelijk: Een al omvattend 10 jaren masterplan met leveringsgarantie voor continue elektriciteit voor Nederland is de grote ontbrekende factor.

Tenslotte de herhaling van de kernvraag:

Elektrificatie van Nederland met speerpunt ‘hernieuwbaar’ is dat onder alle huidige pressende en diverse politieke factoren wel zo’n goed idee?