Talloze geprojecteerde rampen zijn uitgebleven....
28-12-2020
De zachte stem van de Rede
Een bijdrage van Jeroen Hetzler.
“Misschien bent u moe van opwinding, argwaan en fanatisme. Moe van de manische meningenmachine”, zei de koning. “Ook de zachte stemmen verdienen het om gehoord te worden.”
Wijze woorden van de koning in zijn Kersttoespraak, want ze hebben betrekking op de velen die niet gehoord of serieus genomen worden. Onder hen bevinden zich ook degenen die gerede twijfels hebben aan de stelligheid waarmee een mogelijke catastrofale opwarming (CAGW-hypothese) als feit wordt verkondigd alhoewel hier niets van is gebleken. Een dergelijke stelligheid is risicovol zeker waar het een jonge op zichzelf al multidisciplinaire wetenschap betreft die de ongelooflijke complexiteit van een chaotisch non lineair systeem dat klimaat heet, niet voldoende heeft begrepen om die stelligheid te rechtvaardigen. Er zijn dan ook gerechtvaardigde twijfels gerezen over onder meer de projecties van de klimaatmodellen. Maar ook talloze geprojecteerde rampen zijn uitgebleven. Naarmate de tijd vordert worden bovendien meer en meer van genoemde twijfels bevestigd. Ook hier blijkt het belang van gezonde wetenschappelijke twijfel. Klimaatwetenschap, wat de definitie ervan ook moge zijn, vormt hierop geen uitzondering. Dit is daarom een klemmende reden om de zachte stem van de nuance niet te negeren.
De journalistieke denkfout van diverse media, is dat ze een keuze maakten slechts op grond van hun aansprekende argumenten van IPCC. Hoe aansprekend ook, maar zijn deze argumenten ook waar? Deze vraag is tot op heden onbeantwoord gebleven. Integendeel zelfs. Met name de toenmalige voorzitter van de Raad van Bestuur van de NPO Henk Hagoort vaardigde een beleid uit waarin geen plaats was voor wederhoor: kritiek werd verboden. Het klonk toen als een bekering, hetgeen lijkt te passen bij de religie van wat de Groene Kerk wordt genoemd. Klimaat heeft inderdaad alle kenmerken van religie compleet met schuld, boete en dogmatisme. Toen al hadden in de journalistieke wereld de alarmbellen moeten afgaan.
Juist in de journalistiek is een dergelijke radicale keuze risicovol, alleen al omdat de ruimte voor nuance, wederhoor dus, onvermijdelijk in de verdrukking komt om plaats te maken voor Groepsdenken. Dat dit ook tot bevooroordeelde en selectieve berichtgeving heeft geleid, en nog steeds doet, is onmiskenbaar. Dit vormt nu al vanwege het klimaatbeleid een aantoonbaar schadelijk effect op de Nederlandse burger, democratie en welvaart, zonder enig meetbare bate. Een bate die slechts in de fantasie van Feest-voor-de-portemonnee-Nijpels en Timmermans bestaat.
Op grond van welke IPCC-argumenten heeft dhr. Hagoort destijds een dergelijk beleid voorgeschreven? En op grond van welke IPCC-argumenten is er bij de NOS nog steeds geen oor voor de zachte stem van nuancering? Ik mag toch hopen niet vanwege de autoriteit van het IPCC, het onwetenschappelijke autoriteitsargument. Op grond hiervan argumenteerden de toen meest gezaghebbende wetenschappers nog tot 350 jaar geleden dat de zon om de aarde draaide, want zo stond het in de Bijbel. Ergo, ofwel hebben intussen de zon en de aarde van plaats gewisseld ofwel deugt het autoriteitsargument niet. De rapporten van het IPCC zijn evenmin de Bijbel.
De onwetenschappelijkheid van die denkwijze onderstreept hier het verhoor van de EPA-vertegenwoordiger die geen idee heeft waar ze het over heeft en modellen boven de metingen stelt.
Een zeer boeiende discussie tussen Hagoort en Arendo Joustra hoofdredacteur van EW onthult bovendien dat dhr. Hagoort geen enkel IPCC-argument dat hem toen, en de NOS nu kennelijk ook, zo aansprak noemt. Het blijft bij herhalen van alarmistische kreten en zich beroepen op de gefabuleerde 97%-consensus. Voor wie het ware gezicht wil zien van deze zwakke argumentatie van Hagoort, zie hier. Weinig historisch besef kennelijk, omdat het sleetse autoriteitsargument, zoals gezegd, al 350 jaar geleden werd weerlegd.
Ik kan moeilijk anders eindigen dan het citaat aan te halen uit het uitstekende vraaggesprek van Jan van Friesland met Hans Labohm:
Heeft de Verlichting toch niet dat gebracht, wat we er uiteindelijk van verwachten in Westerse samenlevingen?
We zien in onze huidige samenleving inderdaad tekenen van terugkeer naar irrationaliteit en verduistering in plaats van verlichting. Het is in het bijzonder Kees le Pair die daarop heeft gewezen op onze site. Lees hier.
Complotdenken is m.i. ook een symptoom daarvan. Maar op het gebied van klimaat is het de niet–wetenschappelijk gefundeerde emotionaliteit die het wint van rationaliteit. De reacties op het jeugdige Zweedse klimaatorakeltje en Asperger–patiëntje, Greta Thunberg, zijn wellicht het meest saillante voorbeeld daarvan.
Hoe ver lijkt Voltaire van ons af te staan met zijn: ‘Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen.’
In de loop der tijd is deze uitspraak van Voltaire vaak aangehaald. Maar de geschiedenis toont aan dat dit ideaal toch in grote delen van de wereld geen wortel heeft geschoten. Ook in de westerse wereld blijkt een groot deel van de media geen moeite te hebben met het monddood maken van grote delen van de bevolking, omdat hun opvattingen niet politiek correct zouden zijn.
In plaats hiervan wordt de zachte stem in woord en geschrift overschreeuwd door de Greta Thunbergs, klimaatpausen en andere geëxalteerde klimaatevangelisten.
Wie wil weten hoe het echt zit, is aangewezen op eigen onderzoek en het gezonde verstand van de eigen Verlichte Geest vrij van religieus dogmatisme en ongevoelig voor doemprediking.
Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.
(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).
0 reacties :
Een reactie posten