Dat het EU Corona-fonds noch de Eurobonds iets met de epidemie te maken hadden is een feit dat nu wordt bevestigd probleempje voor de Regenten op weg naar NL2021.
Alvast voor de dag na NL2021: u weet toch wat het eerste is dat de regering doet na verkiezingen? Zij neemt de maatregelen waarmee ze niet naar de kiezer durfde.
Het was niet moeilijk het te zien deze zomer, maar het blijft pijnlijk het te horen in een andere context. Premier Rutte vertelde na terugkeer in Nederland dat hij door de pomp was gegaan onder de toezegging dat men in Zuid-Europa economisch èn sociaal zou gaan hervormen, en leek niet te beseffen hoe waanzinnig dat klonk. Voor 30 miljard zou dat inderdaad een koopje zijn, en derhalve kon het niet waar zijn. Dat klopte, nog voor hij het zijn politieke vrinden had uitgelegd werd het zowel vanuit Zuid-Europa als uit Brussel ontkend en werden daar de flessen spuitwijn ontkurkt.
Vorige week begon men met de verdeling van de geplunderde gelden. En kreeg iedereen te horen wat de voorwaarden zijn om geld uit onze eigen sigarendoos te kunnen ontvangen. Maar wat blijkt nu? Daar zitten – ook voor ons – diverse voorwaarden aan. Niet alleen is wat we terug kunnen krijgen van onze 30 miljard een fractie van wat we betaalden, maar er zijn afspraken meer verbonden waar de regering in ieder geval niet mee naar de kiezer durft:
Nederlandse ondernemers kunnen waarschijnlijk geen gebruik maken van geld uit het EU Corona-fonds. In Den Haag wordt betwijfeld of er voor de verkiezingen van maart volgend jaar al afspraken met Brussel gemaakt kunnen worden.
De totale onbeschaamdheid er van is ontstellend:
Uit de pot van 750 miljard euro is ongeveer zes miljard euro voor Nederland beschikbaar, maar elk land dat geld wil hebben uit het fonds krijgt dwingende aanbevelingen uit Brussel: die moeten worden opgevolgd.
Want als we de voorwaarden gaan lezen betreft dat meer dan een paar kleine cosmetische correcties:
Voor Nederland zou dat onder meer betekenen dat de hypotheekrenteaftrek verder moet worden beperkt, dat er meer mensen in de zorg aan de slag moeten en er andere belastingregels komen voor grote ondernemingen. Ook wil de Europese Unie dat zelfstandigen beter worden beschermd.
Voor wie het niet weet (de meesten van u verwacht ik): dit is een eis om het volledige Nederlandse belastingstelsel op de schroothoop te gooien. Ons land is voor buitenlands vluchtgeld juist zo interessant vanwege de afwijkende regels die wij hebben, en dan moet alles plotsklaps allemaal anders?
De vraag is of dat 6 miljard waard is. Met daarbij tevens de aantekening dat de EU-agenda tegenover ons land voor de komende twintig jaar hiermee ook bekend is. Het gedram zal niet stoppen, en ongetwijfeld zal een volgende niksnut-premier opeen bepaald moment weer door de pomp gaan. Voorlopig is duidelijk dat die zes miljard een soort economisch bloedgeld is:
Voorstellen moeten digitaal, groen en innovatief zijn en de economie van een land aanjagen. Maar ze moeten ook in lijn zijn met de ‘landenspecifieke aanbevelingen’ uit de rapporten die de Europese Commissie elk jaar opstelt over de financiën en de economie in de lidstaten.
De eerste zorg – let op mijn woorden in de inleiding van dit artikeltje – van dit kabinet zal zijn om nu uitstel te bedingen van het indienen van de plannen. Want dat je eenvoudig voor die zes miljard bedankt wordt in Den Haag overduidelijk als ondenkbaar gezien:
De plannen moeten voor 30 april 2021 zijn ingediend in Brussel, iets meer dan een maand na de Nederlandse parlementsverkiezingen. De kans is groot dat er dan nog geen nieuw kabinet is. Nederland is dus terughoudend en zal voor die tijd geen nieuwe voorstellen indienen. “Ze zijn bang voor de politieke gevolgen van de discussie”, zegt een bron in Brussel.
Waar gaat dat geld eigenlijk naar toe? Binnenlandse staatssteun door de EU-lidstaten is aan strenge regels gebonden, maar dit verhaal laat zien dat de EU zelf niets tegen staatssteun heeft – mits zijzelf mag uitdelen. En er een groot bord ‘betaald door de EU’[1] naast kan zetten.
Het gevolg is wel dat verschillende sectoren subsidie aan hun neus voorbij zien gaan, terwijl branchegenoten in andere landen wel geld krijgen. De auto-industrie heeft al aan de bel getrokken en ook de scheepsbouwers zijn boos.
Want in Italië mag de maritieme industrie voor zes miljard euro moderne schepen gaan bouwen, terwijl de Nederlandse bouwers het dus voorlopig zonder toelage moeten doen.
Werkgeversorganisatie VNO-NCW maakt zich ook zorgen. “Het geld moet voor 2024 worden besteed. Er komt wel een tweede ronde, maar die is pas in 2022. Dus dan lopen Nederlandse bedrijven een jaar achter de feiten aan, hoewel het geld niet verdwijnt”, laat een woordvoerder weten.
De Nederlandse scheepsbouw meent intussen het kabinet alvast te kunnen dwingen:
“Het is 5 over 12 voor de Nederlandse maritieme maakindustrie”, zegt Harriët Slager van Netherlands Maritime Technology. ” We zijn zwaar geraakt door de Corona-crisis en verwachten dat het kabinet onze duurzaamheidsplannen financieel ondersteunt vanuit het speciale coronafonds.”
Ze maakt zich zorgen omdat andere landen dus al wel financiële toezeggingen hebben gedaan aan hun maritieme industrie. “Als het kabinet niet snel actie onderneemt, wordt het speelveld alleen nog maar verder verstoord.”
Ergo: via de omweg van de EU – waarbij 80% van de verstuurde gelden in de bodemloze put Zuid-Europa verdween – heeft Nederland nu de mogelijkheid de eigen industrie te helpen steunen met steungeld dat nodig is omdat men het in andere landen ook krijgt?
NEXIT graag, en snel. Dit wordt nooit meer iets.
0 reacties :
Een reactie posten