Shutterstock.











Een bijdrage (uit de oude doos) van Jeroen Hetzler.
Aanvulling 3 jaar later
Inzichten veranderen, zo ook die van Urgenda bij monde van Minnesma. Zo stelde zij op 14 juni 2020: Het kabinet moet stoppen met investeren in biomassacentrales, vindt Urgenda-directeur Marjan Minnesma. Wat dan van de duurzaamheidsvorderingen overblijft (wind en zon) is ongeveer 2,5%.
Tja, hoe moet dat dan met het fossielvrije Nederland in 2030 zoals zij eerder aankondigde in 2017? Verder stelde ze: “Je kan beter aardgas gebruiken en bomen planten, dan biomassa gebruiken en bomen planten”.
Tja, op alleen windmolens en zonnepanelen zal ook in 2030 geen IC-afdeling kunnen draaien, laat staan de rest van Nederland. Rekenkundig inzicht ontbreekt, want hoe haalbaar is dit allemaal?
Voor 2050 is dit sommetje gemaakt: Voor Nederland geldt een jaarlijkse consumptie van 85 MTOE. Dus over 30 jaar geldt dan een reductie van 2,8 MTOE/jaar. Hierbij is de consumptiestijging buiten beschouwing gelaten.
Omgerekend komt dit neer op 2,8 x 1,5 = 4,2 kerncentrales plaatsen van 1,5 GW/jaar of 1.680 windmolens (5 MW)/jaar of 39 miljoen zonnepanelen (295 W)/jaar. Dit nog los van de leveringszekerheid. Dit geldt voor 30 jaar.
Hoe denkt Urgenda dit in 10 jaar te bereiken? Ofwel: in hoeverre staat Urgenda thans achter dit rapport van 2017 en de inzet van windmolens en zonnepanelen?
***
Uit de oude doos
Opnieuw mogen wij ons verheugen over een nieuw rapport van Urgenda, dat een 100% fossielvrije maatschappij in 2030 wederom haalbaar verklaard. Als je maar wilt …  tuurlijk  … als je maar genoeg kunt wensdenken en de lezer van zo’n rapport de illusie van een niet bestaande werkelijkheid voortovert. Wat mij zo tegen de borst stuit is het ronkende propagandistische gedram dat de individuele vrijheden van burgers sterk beknot. Zo valt er namelijk dit te lezen:
Deze visie en de bijbehorende agenda voor de komende jaren zijn geen opdracht voor de overheid; het is een opdracht voor de hele maatschappij, een opdracht waar iedereen aan zal moeten bijdragen. Zo zullen burgers aan de hand van dit scenario meer moeten investeren in hun huis, om te zorgen dat in 2030 alle huizen energieneutraal zijn.
Mensen zullen in de nabije toekomst meer auto’s moeten gaan delen en hun benzine- of dieselauto inruilen voor een elektrische auto. Ook kantoorgebouwen moeten energieneutraal en zakelijk vervoer evenals transport kan elektrisch. Het zware transport kan op waterstof of lokaal groen gas. In het bedrijfsleven gaat energiebesparing hand-in-hand met industriële symbiose waarbij de ene industrie de afvalstoffen van de andere industrie als grondstof gebruikt. Dat biedt bijvoorbeeld kansen voor de chemische en staalindustrie. Voor onze voedselvoorziening is een transitie van dierlijke naar plantaardige eiwitten nodig.
De woorden ‘opdracht’ en ‘moeten’ domineren. Wie geeft opdracht? Waar bemoeit Urgenda zich mee? Dit alleen al toont het, haast dictatoriale, groepsdenken van Urgenda aan. Urgenda heeft niet te bepalen hoe de Nederlandse burger met energie omgaat. Voorts druipen deze 2 alinea’s van wensdenken: locaal groen gas, industriële symbiose, kansen voor de chemische en staalindustrie. Hoe die te realiseren of wat het inhoudt, blijkt hier niet uit. Wat het allemaal moet kosten en hoe het technisch haalbaar is ….? Hoezo moeten wij van Urgenda allemaal vegetariërs worden? Dit bepaal ik zelf wel. Hier heeft Urgenda zich niet mee te bemoeien. Wil Urgenda een herhaling van het Stalinisme van de jaren dertig?
Eerder heeft Urgenda al een dergelijk rapport het levenslicht doen zien. Zie hier. Ik heb niet het voornemen om dit rekenwerk opnieuw te doen, omdat het niet anders is dan een herhaling van zetten en verspilling van energie. Ook hier is weer sprake van onrealistische energiebesparingen van 50% en dit: Het bouwen aan een volledig duurzame energievoorziening zal volgens het Urgenda-rapport meer dan 150.000 banen scheppen
Ja ja, de gemiddelde groene baan verdringt 2 gewone banen. Dit is niet wat met economische transitie wordt bedoeld. Windpark Gemini verdrijft zelfs 60 banen in de zorg.
In feite propageert Urgenda wederom een overschakeling op een oorlogsindustrie. Dit is funest voor elk land. Bovendien is er geen reden voor, omdat er geen klimaatprobleem bestaat. CO2 heeft geen merkbare invloed. Hierover later meer.
Je moet wel heel ver buiten de realiteit staan om te menen dat je over 13 jaar geheel fossielvrij kan zijn, waar de prestaties van hernieuwbaar (zon en wind) na 30 jaar gezamenlijk amper boven 1% uitkomen. Zie hier. De verwachtingen die Urgenda koestert kunnen het best worden gedefinieerd als oude wijn in nieuwe zakken. In het vorige rapport van Urgenda werd zelfs duurzame Lebensraum gezocht in Polen voor de onrealistische plannen van Urgenda. Ik ben weer het meesterwerk van Geert Mak In Europa aan het lezen. Er staat een interessant stuk in over het fundamentele verschil van denken tussen Churchill’s oorlogskabinet en zijn Duitse opponenten. De passage handelt over het verschijnsel groepsdenken. In de uitingen van Urgenda bespeur ik elementen als:
Symptomen van groepsdenken
Type I. Overschatting van de groep
C1.1 Illusie van onaantastbaarheid
C1.2 Onvoorwaardelijk geloof in de eigen moraal
Type II. Kortzichtigheid
C2.1 Collectieve rationalisatie van de beslissingen van de groep
C2.2 (Gedeeltelijk) karikaturiseren van de buitenwereld
Type III. Druk voor uniformiteit
C3.1 Zelfcensuur, leden uiten geen kritiek
C3.2 Illusie van unanimiteit (valse consensus effect)
C3.3 Directe druk op leden die het oneens zijn
C3.4 Zelfaangewezen “mindguards” die de groep beschermen tegen negatieve informatie
Waar leidt het toe? Zie hier:
Symptomen van onjuiste besluitvormingsprocessen
D.1 Er is een incompleet overzicht van de te behalen doelen
D.2 Er is een incompleet overzicht van de mogelijke alternatieven
D.3 Een aanvankelijke gekozen oplossing die door de meeste leden is goedgekeurd, wordt niet geëvalueerd
D.4 Alternatieven die oorspronkelijk door de meerderheid zijn verworpen, worden niet meer geraadpleegd
D.5 Er is onvoldoende informatie verzameld
D.6 Er is (erg) selectief informatie verzameld
Doorslaggevend was dan ook dat Churchill, als individueel denker, wel een compleet en accuraat overzicht had van de situatie, alle alternatieven grondig doornam, niets aannam, de gelegenheid bood voor kritiek en alle wetenschappelijke informatie tot zich nam en waar nodig voorrang gaf. Dit i.t.t. zijn Duitse opponenten. Deze laatsten baseerden hun strategie op aannames, wensdenken en onderschattingen, omdat niemand de Führer durfde te weerspreken. Hun strategie, kortom, berustte op uit het groepsdenken voortkomende bluf en wensdenken, dit onder leiding van een onbekwame leider die leefde in een parallel universum van wensdenken zonder begrip van de feiten zoals logistiek, productie et cetera. Geen van zijn generaals durfde hem te weerspreken, al wisten zij beter.
In het rapport van Urgenda zijn parallelle elementen als wensdenken en onbekwaamheid, overvloedig te herkennen in de aannames, de aanslag op de persoonlijke levenssfeer van de burger, de ontbrekende informatie over de technische en economische haalbaarheid, en ga zo maar door. Een staaltje van groepsdenkende bluf levert de alarmistische kant in deze radio-uitzending over vermeende obstructie door sceptici. Zie hier.
De aangehaalde laboratoriumproeven van de heer Arrhenius, als zijnde het overtuigende bewijs voor de AGW-hypothese (‘Anthropogenic Global Warming’; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) meer dan een eeuw geleden staan bloot aan kritiek, zelfs van de kant van Arrhenius in 1906. Zie dit zeer lezenswaardige artikel.
Bovendien verschilt een geïsoleerde labopstelling van een eeuw geleden dramatisch van de werkelijkheid van horizontale en verticale luchtcirculatie, oceanische stromingen, zonactiviteit, de cycli van Milankovic etc. Elke vergelijking met een broeikas gaat dan ook mank. Juist door het ontkennen hiervan ontstaat de kloof tussen realisme/gezond verstand/scepsis en groepsdenken. Dit kan niet beter worden geïllustreerd dan door de ontluisterende afgang van deze bluffer. Het betoog uit de alarmistische hoek voegt zich dan ook naar de symptomen van het groepsdenken Ci.1, C1.2, C2.2 en C3.2 en C3.3, omdat hij net zo min het antwoord kent op de cruciale vraag die Carlson stelt.
Dit is symptomatisch voor het alarmisme. Niet voor niets beleven de hockeystickgrafiek en de klimaatmodellen hun Waterloo door de observaties, terwijl de groepsdenkende groene gelovigen hier geen consequenties aan verbinden. Iedereen zit in dit groepsdenken verstrikt vanwege baan, status, afhankelijkheid van subsidie en onderzoeksgeld. Het is een bureaucratische machinerie waarin iedereen een klein radertje is, niet verantwoordelijk voor de ethische kanten van het geheel. Dit heeft zich vaker in de geschiedenis voorgedaan.
Het past goed binnen het groepsdenken dat men elkaar meent te moeten overtroeven met het ene na het andere ambitieuze plan. De grootste gemene deler is in dit geheel dat de groenbevlogenen steeds verder buiten de realiteit komen te staan door hun ontkenning van de feiten die een ander verhaal vertellen en het klimaatalarmisme ontkracht. Zie o.a. hier.
Toch houdt Urgenda vast aan het groepsdenkend alarmistische scenario van die modellen. In een bepaald opzicht verschilt de AGW-hypothese (‘Anthropogenic Global Warming’; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) van het geloof in heksen. Ooit was er een Nederlandse arts die aantoonde dat het geloof in heksen op verkeerde grond berustte. Dit luidde het einde in van een gruwelijke periode. Thans lijken de gelovigen van de Groene Kerk echter ongevoeliger voor dergelijke vergelijkbare feiten en natuurkunde,dan 300 jaar geleden het geval was. De Verlichting lijkt niet te gelden voor de klimaathysterie die heel West-Europa in zijn greep houdt. De rest van de wereld ziet het akkoord van Parijs als stompzinnige naïviteit van West Europa dat zich op basis van een utopie naar de knoppen helpt met o.a. dank aan Macron, Merkel en D66.
Natuurkundig is overigens de opvatting over de IR-terugstraling van CO2 in strijd met de Eerste en Tweede wet van de thermodynamica. Immers, er kan niet meer energie worden toegevoegd dan er door de zon wordt afgegeven. De warmteoverdracht naar het heelal wordt hooguit vertraagd. Bovendien kan er geen warmtestroming ontstaan vanuit een koudere troposfeer naar een warmer aardoppervlak. Oceanen (70% van het aardoppervlak) worden bovendien niet warmer door IR-straling.
Hier is laatste woord nog niet over gezegd. ‘The science is not settled!
Mevrouw Minnesma van Urgenda mag aantonen dat er een catastrofale opwarming plaatsvindt. Belangrijk vindt ik haar uitspraken die zij doet over droogtes, klimaatvluchtelingen, overstromingen e.d. Ik ben geïnteresseerd in de exacte voorspellingen die zij pretendeert te kunnen geven en welke wetenschappelijke voorspellingstechnieken zij hierbij gebruikt. Zie immers dit overzicht van rampen die zich niet hebben voorgedaan. Waar zijn die rampen dan?
Urgenda beseft, naar ik vrees, niet dat zij in werkelijkheid de speelbal is van een wereldwijde opzet om fossiele energie te garanderen. Natuurlijk gelooft geen mens dat het de intentie is om CO2 terug te dringen. Het hele systeem is er immers op ingericht om via de CO2-mythe de inzet van fossiele energie te waarborgen. Hernieuwbaar kan immers nooit fossiele energie, vervangen omdat dit technisch, weerkundig en natuurkundig onmogelijk is vanwege de inferieure vermogensdichtheid van hernieuwbaar en de weers-/seizoenafhankelijkheid. Bijplaatsing van 1 MW hernieuwbaar lokt eenzelfde MW plaatsing van fossiele energie als back-up uit. Vandaar de gretigheid van olie- en gasmaatschappijen plus de hele toeleveringsindustrie om Groen te doen. Prachtig verdienmodel, een parel van planeetreddende moraliteit.
Wat ik kan vaststellen is dat Urgenda c.s. geen benul hebben van hoe zij beduveld worden door hun onbegrip van de hoeveelheden energie die in onze maatschappij omgaan tot in elke vezel bovendien. Urgenda is het schoolvoorbeeld dat zich voor het karretje laat spannen van het Eco Industrieel Complex. Het debat, of wat er voor moet doorgaan, binnen de groepsdenkende politiek stoelt op ditzelfde onbenul, op het gebrek aan kennis van de inferioriteit van hernieuwbaar en de onbekwaamheid van politici. Steeds maken groepsdenkende leiders dezelfde fatale fouten door te schuiven met niet bestaande mogelijkheden, niet bestaande materiële en economische reserves, en niet bestaande technische mogelijkheden. Alle plannen zijn dan ook ontsproten aan het parallelle universum van het vigerende groepsdenken.