Ergo, in welk sprookjesland leeft Nijpels?
25-9-2020
Johannes de totaal Overbodige
Een bijdrage van Jeroen Hetzler.
Johannes de totaal Overbodige
Dit was het eerste dat mij te binnen schoot toen ik een vraaggesprek met Ed Nijpels las in de NRC. Zo lezen we:
Als je de cijfers ziet zou er veel steun en draagvlak moeten zijn voor klimaatbeleid. Uit een recente enquête van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) blijkt dat 85 procent van de ondervraagden zich zorgen maakt over klimaatverandering . 80 procent ziet het als een morele plicht om goed voor milieu en natuur te zorgen. En als klap op de vuurpijl, de ondervraagden willen aandacht voor adaptatie, natuur, schone energie en woningisolatie.
Kennelijk negeert Nijpels het verschil tussen theorie en praktijk. Niemand immers zit te wachten op een Euromast in zijn achtertuin. Ik lees veel mooie woorden, maar ik lees ook het woord adaptatie. Dit is heel iets anders dan mitigatie. Lomborg toont zonneklaar aan dat mitigatie -wat Nijpels/klimaatbeleid beoogt- niet werkt, de armen armer maakt en Ontwikkelingslanden op verdere achterstand zet.
Tevens worden klimaatbeleid en milieuzorg door elkaar gehaald. Hoe zijn die cijfers van het PBL tot stand gekomen? Een geheel ander resultaat geeft de uitkomst van de Publieksconsultatie die de Overheid vorig jaar hield. We lezen:
Met andere woorden driekwart van de respondenten wijst het klimaatplan af. Dat geldt ook voor de doorsnee van de ingenieurs en overige academici, waarvan men een meer gewogen oordeel mag verwachten dan van de doorsnee Henken en Ingrids. De grootste problemen die men onderkent, zijn de ondemocratische procedure, het volk is niet gehoord en daarnaast dwangmatig van het gas af, in regelrechte tegenspraak met aan het gas gaan in andere Europese landen – veelal met subsidie. Ook heeft men veelal geen goed woord over voor hernieuwbare energie in al zijn vormen. Die discussies worden hier natuurlijk ook dagelijks gevoerd. Tenslotte pleit ca. 50% ongevraagd maar fervent om de heksenjacht tegen kernenergie te beëindigen en weer te investeren in deze energiebron.
Ergo, in welk sprookjesland leeft Nijpels? Lees en huiver:
Het klimaatakkoord kwam er dankzij betrokkenheid van meer dan honderd partijen en organisaties. Het parlement stemde er met grote meerderheid mee in.
Nijpels negeert gemakshalve dat de belangrijkste groepen, namelijk burgers en ingenieurs als kritische rekenaars werden buitengesloten. Er waren volgens hem al genoeg partijen bij betrokken. Men vreze de stem des volks, denk je dan meteen. In plaats hiervan brengt Nijpels het begrip burgerpanels te berde. Hij zegt hierover:
Burgers en beleidsmakers zoeken dan samen naar oplossingen. Ze werken aan een collectief belang en komen daarmee weg van het polariserend debat. […] Willen we het klimaatbeleid laten slagen, dan hebben we deze versterking van de betrokkenheid van de samenleving nodig. In Nederland zijn op lokaal niveau al veel initiatieven om met burgerpanels klimaatbeleid te realiseren. […] Dit kan ook op landelijk niveau. Maar dan moet er een duidelijke opdracht en mandaat zijn voor het burgerpanel. Hiermee worden doelen en verantwoordelijkheden duidelijk. Tegelijkertijd wordt een signaal afgegeven over het belang en geloofwaardigheid van het initiatief.
En hier komt dan de groene aap uit de mouw:
Het burgerpanel is geen wondermiddel. Het dient ook niet als ontsnappingsroute om onder klimaatbeleid en het doel van 49 procent reductie van broeikasgassen uit te komen. Onder de juiste voorwaarden is het wel een grote verrijking van zowel het democratische proces als de inhoud en uitvoering van het klimaatbeleid. Het is een middel om burgers die betrokkenheid tonen, maar zich nu soms ongemakkelijk en niet gehoord voelen een positie te geven die recht doet aan hun betrokkenheid.
Je mag als burger dan echt wel meepraten lijkt het, maar dan alleen over het hoe van het bereiken van het door mij voorgeschreven doel. Je mag dus meepraten over de kleur van de dwangbuis die je krijgt aangemeten. En, zo lees ik, het heeft alleen betrekking op burgers die voldoende bang zijn gemaakt voor de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming). Makke schapen. We hebben hierboven door die Publieksconsultatie gezien welke de echte uitkomst is; wat echt onder de burger en de rekenaars leeft.
Laten wij dus maar gauw het sprookjesboek van Nijpels sluiten en ons weer in de realiteit begeven.
Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.
(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).
0 reacties :
Een reactie posten