Door mr. Caroline Vonhoff
Inmiddels heeft Viruswaarheid vier rechtszaken gevoerd in een tot dusver ijdele poging om de Nederlandse Staat zich aan de Nederlandse wet te doen houden. Iets wat toch niet te veel gevraagd zou moeten zijn in een land dat er prat op gaat om niet alleen een constitutionele monarchie te zijn maar ook een (democratische) rechtsstaat.
Terzake van het grondwettelijk verankerde demonstratierecht, voerden we twee rechtszaken. Helaas was dat recht er niet voor ons, en restte ons weinig anders dan die twee demonstraties, die twee keer opkomen voor onze vrijheid hier, af te blazen, een en ander onder bedreiging met aanzienlijk geweld. Deze zaken zijn reeds uitgebreid besproken en laat ik hier verder buiten beschouwing, want dat All animals are equal, but some animals are more equal than others dat weten we allemaal -en alleen zowel als samen- inmiddels maar al te goed. En om dat te beseffen hoef je geen aanhanger van onze visie te zijn, ook zij die denken; kalmpjes aan dan breekt het lijntje niet en als we braaf zijn mogen we straks weer terug naar normaal, kunnen niet ontzien wat ze zagen. En dan is het minder eng de boodschapper (die je immers niets kan doen) aan te vallen en/of uit te sluiten, dan je te keren tegen de macht (die je van alles kan doen en dat de afgelopen maanden ook heeft gedaan). Verdeel en heers, waarom ook niet als je dan toch bezig bent wet en recht te schenden?
Meer inhoudelijke rechtszaken voerden we ook. Hoewel, meer inhoudelijk? Wat is belangrijker dan opkomen voor grondwettelijk gegarandeerd hetende rechten en vrijheden, maar u begrijpt wat ik bedoel.
De eerste rechtszaak betrof het aankaarten van de mogelijke spoedwet en vooral ook de maatregelen die de afgelopen maanden genomen zijn door de Regering zonder dat zij daarvoor over de bevoegdheid beschikte. Dat kan en mag niet alleen, die maatregelen richtten ook nog eens enorme schade aan. En aan het gezag van de Staat (daar is overheen te komen) én aan de mensen in het land, en dat is een schande en een schandaal. Helaas, ongeacht de schande en het schandaal en voorbijgaand aan de aangerichte en nog aan te richten schade (zie de werkloosheidscijfers, zie het sociaal isolement, zie de faillissementen, zie zie zie) mocht het allemaal van de rechter, vooral ook omdat een aantal van de maatregelen die de Regering wederrechtelijk nam, juist de avond vóór de zitting waren ingetrokken. Een beetje zwanger kan dus tegenwoordig in Nederland, en kennelijk achtte de rechter dat aan de orde; de Regering was maar een beetje zwanger, en dat is zo erg toch niet?
Maar een beetje zwanger kan niet, net zo min als je een rechtsstaat kan hebben die zich willekeurig al dan niet aan de eigen wetten en regels houdt. Dan heb je geen rechtsstaat, dan heb je een staat waar het onrecht wordt vastgelegd in regels die volgens de eigen wetten geen gelding mogen hebben. Regels waaraan niemand in Nederland gehouden is zich te houden, want van (internationaal)rechtswege nietig.
Maar ja, de rechter zei dat de Staat dit alles mocht, en vandaar dat we beroep tegen die uitspraak hebben aangetekend. Liever hadden we gehad dat de rechter direct de Nederlandse wet zou hebben toegepast, maar blijkbaar zat dat er niet in.
De tweede keer betrof het de experimentele mondkapjes-plicht in Amsterdam. Een mondkapjesplicht in bepaalde (maar ja, die zijn naar willekeur uit te breiden) gebieden in de stad. Niet vanwege een noodzaak daartoe (de medische noodzaak van een mondkapje is nimmer aangetoond, en men probeerde dat hier zelfs niet eens te doen) maar om te experimenteren met de bevolking. Als mens die zich nog burger waant, nog rechtssubject en geen object van overheidsoptreden, denk je al snel: dit zal geen rechter gedogen. Experimenten met de bevolking en dan ook nog eens door iemand, i.c. de burgemeester van Amsterdam, die daartoe iedere bevoegdheid niet alleen ontbeert, maar wie die bevoegdheid ook nog eens uitdrukkelijk en met zoveel woorden (Els Borst) ontnomen is. Maar de rechter gedoogde het wel: dit experiment was immers maar een kleine inbreuk op de grondwet en de grondrechten van een ieder die op Nederlands grondgebied verblijft. Wat? Ja dat ja, kleine inbreuken op de grondwet mogen gewoon gepleegd worden door mensen die daartoe iedere bevoegdheid missen. De vraag rijst of het hier alleen de burgemeester is die zich aan een ambtsmisdrijf schuldig maakt of wellicht ook de rechter. Want de grondwet buiten werking stellen, dat mag niet alleen de burgemeester (niet) in dit geval, maar de rechter natuurlijk al helemaal niet.
Ook hier hebben we beroep aangetekend, want deze wetteloosheid die tot onze rechteloosheid leidt (is), kan en mag niet onuitgedaagd blijven. Niet omdat we dit alles willen, maar omdat we het moeten.
En dan nummer drie, de rechtszaak tegen het RIVM. Die diende op 23 augustus jl in Utrecht. Inzet is inzicht te krijgen in de onderzoeken en onderzoeksmethodes die RIVM en in haar kielzog het OTM, hanteren om te adviseren aan de Regering zoals ze blijkbaar hebben gedaan. Blijkbaar omdat de Regering bij monde van onder meer de heer Rutte zich telkenmale op die adviezen baseert bij het treffen van de samenleving en de mensen die daarin samen leven, zeer schadelijke maatregelen. Maatregelen waarvan de schadelijkheid van meet af aan vast stond, zelfs voor mensen die nog geen 50% van de kennis hadden. Ook die konden immers met 100% zekerheid voorzien dat de schade aan mens, aan samen zijn, aan werk, aan gezin, aan economie, aan samen werken en leven, kortom: aan de samenleving hemelschokkend zou zijn.
U kunt een samenvatting van de hoogtepunten van deze zitting terugzien op de site van Viruswaarheid. Een de meer geharde liefhebbers van wet en recht kunnen daar zelfs de hele zitting nazien.
De rechter beslist in de tweede week van september. Tot die tijd hopen we – wellicht tegen beter weten in – dat de rechter zal beslissen dat tenminste openbaar gemaakt dient te worden wat de gronden waren waarop de Regering besloot de samenleving hier in Nederland ten gronde te richten. Dat is toch wel het minste waar wij, de allen uit artikel 1 van de Grondwet, op mogen kunnen rekenen. Een hoopvol teken is wellicht dat de rechter tijdens de zitting concludeerde dat de anderhalve meter maatschappij zoals die thans haar onhoudbare vorm heeft gekregen, is opgelegd zonder dat enig wetenschappelijk onderzoek, zelfs geen inzicht, daartoe noodzaakt. Kortom, dat men dat zomaar gedaan heeft, gewoon zomaar. Of denk je dan: wellicht gewoon bij wijze van experiment?
Misschien is het tijd de heer Rutte te dagvaarden, want als hij niet kan vertellen waarom hij doet wat hij doet en heeft gedaan, wie dan wel?
Viruswaarheid
0 reacties :
Een reactie posten