Duurzame keurmerken milieucentraal duurzaam en eco consumenten beïnvloeder milieucentraal 90% fossiele stroom 10 top'-keurmerken
Afbeelding: Pieter Brueghel de Oude, de toren van Babel.











Een bijdrage van Paul Scheffers.
Er is een ‘duurzame’ overschatting en Babylonische spraakverwarring over de kwaliteit bij ‘duurzaamheidslabels’ en ‘eco’-kwaliteit claimende keurmerklabels, die vooral ons consumenten schaamte- en schuldgevoel over ‘klimaatverandering’ moeten versterken. Er zijn in Nederland zo’n 250 (of wellicht zelfs nog veel meer) keurmerken en bedrijfslogo’s op producten en verpakkingen in omloop, die duurzaamheid, veiligheid, dierenwelzijn, goed voor het klimaat, gezondheid en mensenrechten claimen in diverse productsectoren. En nog steeds komen er nieuwe keurmerken en klimaatlabels bij die de burgers en consument in Nederland zouden moeten voorlichten over een ideologisch of commercieel meer ‘duurzaam’ geacht product dat de consument beter zou kunnen kopen dan een ander product. Echter….
Slechts 10 betrouwbare eco-duurzame-merken?
Rijksgesubsidieerde consumenten beïnvloeder MilieuCentraal meldt dat ze “het gat boven hebben” in de wildgroei van meer dan 250 verschillende gemeten / gewaardeerde ‘eco’-keurmerken en bedrijfslogo’s die voor duurzaamheid en ‘eco-vriendelijk’ worden gehanteerd. MilieuCentraal zette in januari 2019 namelijk opnieuw alle keurmerken en -logo’s met een duurzaamheidsclaim op een rij op een vernieuwde website. Het resultaat: slechts 10 ‘Top’-keurmerken, volgens MilieuCentraal, steken boven het onbetrouwbare gemiddelde uit door de strengere eisen, door een betrouwbare controle en door duidelijke informatie. ‘Als je in de winkel op deze ‘Top’-keurmerken let, ben je goed bezig’, zo claimt MilieuCentraal optimistisch!
Bron hier.
ACM roept eco-merken op om geen misleidende claims en logo’s meer te gebruiken
De Autoriteit Consumenten en Markten in Nederland (ACM) constateerde in een rapport reeds in 2016 bij de duurzaamheid claimende ‘eco’-merken, dat er sprake is van een toenemende commercieel gedreven wildgroei in keurmerken, in ondeugdelijke claims en in ‘duurzame’ en/of ‘eco’ (en zogenaamd ‘klimaatreddende’) merklogo’s. Consumenten kunnen daardoor onvoldoende onderscheid maken tussen keurmerken die wèl en keurmerken die géén kwaliteitswaarborgen bieden. Zeker op het gebied van duurzaamheid en klimaat is hierin sindsdien geen enkele vooruitgang geboekt, constateerde de ACM nog eens in een nieuw bericht in juli 2020, het enthousiasme bij consumenten beïnvloeder MilieuCentraal in het ongelijk stellend. De ACM adviseert ‘eco’-merken, bedrijven en multinationals geen misleidende ‘duurzame’ claims en logo’s te gebruiken en roept op om het immer groeiende aantal ‘geaccepteerde’ duurzaamheidskeurmerken sterk af te bouwen. Bron hier.
Als we de ‘Top’-keurmerken op MilieuCentraal bezoeken …
Als we de website van MilieuCentraal met hun 10 geselecteerde ‘Top’-keurmerken bezoeken geldt de oproep van de ACM nog steeds als van toepassing. Er zijn verschillende concurrerende waarderingen op de webpagina Keurmerkenwijzer van MilieuCentraal voor de zelfde producten. Je zou als ACN sterker kunnen adviseren, dat er nog eens 9 ‘Top’-keurmerken kunnen verdwijnen bij MilieuCentraal. De Top10-selectie blijkt op basis van arbitraire politieke (?) afwegingen te zijn ontstaan. Er is intern bij MilieuCentraal wel een ‘Wetenschappelijke Raad van Advies’, die ‘objectief’ uitsluitsel geeft bij geschillen door producenten over de uiteindelijke waardering. De toegepaste beoordelingscriteria bij selectie en vergelijking door MilieuCentraal luiden ‘ambitieus’, ‘transparant’, ‘betrouwbaar’. Bron hier.
10 ‘Top’-keurmerken voor duurzaamheid en klimaat
MilieuCentraal heeft de volgende 10 ‘Top’-keurmerken in haar portefeuille geselecteerd: ASC, Beter Leven, demeter, Eieren, EKO, MSC, Rainforest Alliance, UTZ, Planet Proof. Bovendien ‘Top’-keurmerk nr.11, KRAV uit Zweden, mag ook van MilieuCentraal meedoen in Nederland. Daarnaast zijn er op MilieuCentraal de bedrijfslogo’s, paraplulogo’s en andere (buitenlandse) logoplaatjes te beoordelen, die (ook vanuit Europa) op verpakkingen verschijnen, waar MilieuCentraal dan een beoordeling over heeft gegeven. Bron hier.
De App downloaden van MilieuCentraal
MilieuCentraal biedt een App (op Apple en Android) om te downloaden om in de gedefinieerde productsectoren ‘de bomen van het bos te kunnen onderscheiden’. Deze 9 stuks gedefinieerde productsectoren zijn: ‘Hout en Klussen’, ‘Schoonmaakmiddelen’, ‘Bloemen en tuin’, ‘Toerisme en Recreatie’, ‘Kleding’, ‘Cosmetica’, ‘Papier’, ‘Koffie en Thee’ en ‘Andere Categoriën’. Dus 10 ‘Top’-keurmerken over 9 productsectoren, maar ieder met nog zo’n 15-tal in gebruik zijnde ‘geaccepteerde’ keurmerklogos als we de overige keurmerken en logo’s in de consumentenmarkt even buiten beschouwing laten. Bron hier.
Wildgroei in valse schaamte, maar ook in onbetrouwbare schuldcertificaten
De ‘Top’-keurmerken en ‘objectieve’ waarderingen in de gedefinieerde sectoren door MilieuCentraal geeft verder blijk van een ‘objectieve’ wildgroei in vooral valse schaamte en schuld oproepende en ideologisch gedreven duurzaamheids- en klimaatlabels. Voorbeeld zijn CO2-certificaten voor bomen te planten bij de MilieuCentraal-sector ‘Toerisme’, die als compensatie kunnen worden gekocht bij vliegtickets of bij een fossiele brandstof slurpende Safari-SUV die op het vakantieadres huurt. Het is voor consumenten lastig na te gaan of deze certificaten betrouwbaar, onafhankelijk en ook ‘ecologisch’ zinvol zijn. Voorbeeld: Het bekende FSC-label, voor ‘eco-betrouwbaar’ hout in de bouwsector heeft niet voorkomen dat illegale houtkap met het FSC-label blijft verschijnen op de markt. Greenpeace trok daarom zijn handen af van dit FSC-label. Echter FSC wordt nog steeds als 100% betrouwbaar beoordeeld op MilieuCentraal. Bron hier.
Biomassa-houtkap wordt door de Nederlandse politiek gestimuleerd
Vergelijk de Nederlandse overheid, die tegelijkertijd toestaat en stimuleert tienduizenden hectares complete oerbossen in de USA per jaar te laten kappen om in aantal groeiende nieuwe biomassa-centrales in Nederland te kunnen verstoken ‘ten einde het klimaat te redden in haar 2030-2050-2100 CO2-reductie-doelstellingen’. Bron hier.
Wat is eigenlijk ‘duurzaam’? Wat is ‘eco’? Ben je al ‘woke’? Ben je de kluts kwijt?
Algemeen en sinds het eerste woordenboek Van Dale zo’n 150 jaar terug geldt ‘duurzaam’ als: kan lang mee, weinig aan slijtage of bederf onderhevig. Een post-moderne ideologisch gedreven definitie is die van de laatste 30 jaar: ‘het milieu of natuur weinig belastend en het klimaat sparend’. ‘Eco’ staat voor ‘betrekking hebbend op de leefomgeving’ en is dus het post-moderne equivalent van het post-moderne ‘duurzaam’. De meest recente ‘inclusieve’ herdefiniëring van ‘duurzaam’ is het post-moderne meme ‘Woke’ (betekent bewust zijn van een veranderende wereld), dat is dus nogmaals onduidelijkheid over de top en legt de nadruk bovendien op mensenrechten en LHBTI-emancipatie. ‘Woke’ een aanstaand nieuw keurmerk dus? (ahum…). Bron hier.
‘Eco’-labels dienen slechts verkoop bevordering, zijn doorgaans weinig ‘duurzaam’.
De ‘duurzame’ verwarring en onbetrouwbaarheid blijven zich opstapelen: 80% van de ‘eco’-labels en aanwijzingen op verpakkingen voor voedsel in de supermarkten dienen vooral als product- of merkmarketing instrument, dus slechts als reclame of met het doel versterkend te zijn voor het commerciële merkinstituut, de multinational en hun commerciële labels. Geen enkele garantie of sanctie is er bij overtreding en/of voorlichting bij valse uitgebrachte claims voor ‘eco’-vriendelijke producten zoals ‘duurzaam’, biologisch en vrije-uitloop-vlees, biologische kweekvis, bio-oceaanvis (bron hier ) en palmolievrije producten. Volstrekt zinloos ook, omdat palmolie 2 keer zoveel meer in de nieuwe Rijksgecertificeerde en ‘eco’-vriendelijke E10/E95-benzine aan de pomp zit, maar ook bij de KLM die vliegt met gerecycled frituurvet waar haar hoogwaardige kerosine ‘ecologisch’ mee wordt verdund. Bron hier.
E-car: zo’n 900Kg accu’s en rijdend op 90% fossiele stroom in Nederland
De volgende ‘duurzame-eco-vriendelijke’ politieke onwaarheid is de elektrificatie van de mobiliteit met E-cars in Nederland, die ‘zowel goed voor het klimaat als voor de natuur is’. Een Tesla is bij het verlaten van de lopende band in de fabriek meer milieuvervuilend en destructief voor de natuur geweest dan zijn moderne zuinige diesel-equivalent zijn gehele levenscyclus. Ondanks gunstige technische ontwikkelingen van vermeerdering van de actieradius gebruikt de E-car agressief chemische vervuilende accupakketten van tussen 600Kg en 1200Kg accu’s en worden opgeladen met 90% fossiele stroom of biomassa-stroom vanuit het Nederlandse elektriciteitsnet. En er is dan ook nog de milieu-schaduwzijde van extra bandenslijtage en meer fijnstofproductie door de elektrische auto. Bron hier.
Conclusie: Schijn van objectieve rechtvaardiging, een Babylonisch ‘duurzaam’ creërend
Met de termen ‘duurzaam’ en ‘eco’ is voor de burger een loopje genomen, initieel slechts de commerciële merkenwaardering en concurrentie versterkend, maar juist onder de invloed van internationale ideologische activisten werd aan de meme’s ‘duurzaam’ en ‘eco’ een nieuwe sociale politieke inhoud gegeven, maar onderwijl een Babylonische verwarring creërend van elkaar bestrijdende keurmerken en labels.
Je zou positief kunnen oordelen dat MilieuCentraal hoogstens een half geslaagde poging doet de consument te beschermen en om de burger langdurig te beïnvloeden, maar of het effectief bijdraagt aan ‘Woke’ blijft geheel de vraag.
Ook ik, als consument, ben merkvast, zo blijkt iedere week weer bij het boodschappen doen. De ‘eco’ en ‘duurzame’ claims, labels en keurmerken blijken het afgelopen decennium te komen en gaan. Zo gaat dat hoogst onwaarschijnlijk hetzelfde bij de ideologieën met primair doel ‘klimaatbeheersing’, ‘duurzaam’ en ‘eco’.
De ideologieën en profetieën in de menselijke geschiedenis blijken te komen en te gaan. Doorgaans hebben ideologieën (gebaseerd op pseudowetenschappelijke en ‘objectieve leerstellingen’) de eigenschap, dat ze ineffectief, zinloos, contraproductief of inmiddels crimineel uitgehold blijken, na een beter en breder wetenschappelijk onderzoek. Het is ondanks MilieuCentraal nog steeds een Babylonische verwarring aan ‘eco’-claims, ‘duurzame’ keurmerken en ‘klimaat’-labels. De kwalificatie van een georganiseerde keurmerken chaos door MilieuCentraal ligt dichtbij. Er blijkt nog een lange weg te gaan voor MilieuCentraal.
Vind je als consument een logo of keurmerk misleidend? Je kunt altijd een klacht indienen bij de NVWA (bron hier) en via de Reclame Code Commissie (bron hier.) Zal het veel helpen?
Duurzame keurmerken: force majeure of farce majeure, dat blijft de vraag.