Interview van Stuart McNish met Michelle Sterling (Canada).
Vertaling: Martien de Wit.
De prominente journalist, Stuart McNish, zet zijn zoektocht voort naar het merkwaardige fenomeen dat hij wordt beschouwd als een ‘ketter’ of ‘klimaatontkenner’, omdat hij het dogma over klimaatverandering in zijn laatste lange interview ‘Climate of Fear’ (Klimaat van Angst), in twijfel trekt. McNish praat met Michelle Stirling, communicatiemanager van Friends of Science Society, over de psychologie achter de nep 97% consensusclaim en de financiering door ‘Big Green’ van de massabewegingen op het gebied van milieu/klimaatverandering.
McNish heeft een aantal wetenschappers op het gebied van klimaatwetenschap geïnterviewd, variërend van professor William Happer van de Princeton University tot Greg Flato van Environment Canada.
William Happer.
Happer verwerpt de hypothese dat koolstofdioxide door menselijke industriële emissies (Anthropogenic Global Warming) klimaatverandering veroorzaakt en hij vertrouwt niet op klimaatmodellen (simulaties). Flato is hoofdauteur van het Intergovernmental Panel on Climate Change report 2013, hoofdstuk 9, over klimaatmodellen. McNish is geïnteresseerd in alle aspecten van het klimaatdebat.
In zijn gesprek met Michelle Stirling onderzoekt McNish de ‘soft science’ – de psychologische factoren die de bewering over de (vermeende) consensus van 97% over klimaatverandering zo overtuigend maken. Stirling verwijst naar het ‘sociale bewijs’ dat Robert Cialdini uitlegde in zijn boek ‘Influence‘ – dat mensen ‘kuddedieren’ zijn en over het algemeen met de massa meegaan. Evenzo legt Stirling, verwijzend naar het werk van psycholoog Kipling D. Williams, uit dat de ketterse 3% van de ‘consensus’ vergelijking tot excommunicatie leidt. Williams noemt dit de ‘sociale kus des doods’. De ‘consensus-claim’ betekent dus dat de meeste mensen geen vragen stellen, ook al toont het Friends of Science rapport ‘97% Consensus? NO! Global Warming Math Myths and Social Proofs’ aan dat de bewering van een wetenschappelijke consensus over klimaatverandering ongegrond is.
De ‘consensus-claim’ is verder onderuit gehaald door de recente oprichting van de internationale CLINTEL – Climate Intelligence – groep in Nederland met meer dan 800 wetenschappers en professionals die stellen dat er geen klimaatcrisis is, dat klimaatmodellen niet kunnen/mogen worden gebruikt voor het bepalen van het overheidsbeleid, en dat natuurlijke factoren de belangrijkste drijvende krachten zijn achter klimaatverandering.
Een nieuw artikel van Ken Gregory, P. Eng. van de Friends of Science Society, getiteld: ‘Climate Sensitivity by Energy Balance with Urban and Natural Warming’, is een nieuwe slag voor het ‘consensus’-denken. Gregory rapporteert over recente artikelen waaruit blijkt dat de opwarming veroorzaakt door broeikasgassen slechts 35% bedraagt van de opwarming die wordt geschat door klimaatmodellen. De overige 65% wordt veroorzaakt door de combinatie van het ‘urban heat island’ effect (het gevolg van verstedelijking) en natuurlijke opwarming. Evenzo heeft de recente opwarming voor een groot deel van de wereld economische voordelen:
“… het economische model van het FONDS, dat gebruik maakt van bijgewerkte gegevens over energie-effecten en CO2-bemestingseffecten (gebaseerd op de parameters in het document), dat een opwarming van de aarde met 2 °C gemeten vanaf 2000, zou de wereldwijde welvaart in 2147 met 1,45% doen toenemen, wat overeenkomt met 1,26 biljoen dollar. Daarom zijn broeikasgasemissies niet het probleem van de 21e eeuw. Alle beleidsmaatregelen om het gebruik van fossiele brandstoffen te verminderen, zouden moeten worden ingetrokken.“
Stuart McNish.
Over Stuart McNish
Stuart McNish houdt zich al meer dan 30 jaar bezig met journalistiek en verhalen vertellen. Na een lange en succesvolle carrière bij BCITV (nu Global) leidde Stuart’s onverzadigbare nieuwsgierigheid en liefde voor het vertellen van verhalen, tot de creatie van ‘Conversations That Matter’, een wekelijks interviewprogramma dat wordt uitgezonden via tal van media. De afgelopen zes jaar zijn er meer dan 300 afleveringen geproduceerd. Simon Fraser University adopteerde het programma show en leent er zijn naam aan via het Morris J. Wosk Center for Dialogue.


Michelle Sterling. Friends of Science.
Over Friends of Science
De Friends of Science Society is een onafhankelijke groep van aard-, atmosferische en zonnewetenschappers, ingenieurs en burgers die 18 jaar geleden werd opgericht. Doel is de verspreiding van klimaatwetenschappelijke inzichten. Na een grondige bestudering van een breed spectrum van literatuur over klimaatverandering, heeft de Friends of Science Society geconcludeerd dat de zon de belangrijkste motor is van klimaatverandering, i.p.v. kooldioxide (CO2).