Les lockdown: verlagen CO2 is extreem moeilijk

Er is 0,000032 procent minder CO2-stijging door de lockdown

3-6-2020

Les lockdown: verlagen CO2 is extreem moeilijk

Op Mauna Loa hebben ze weinig van corona gemerkt. Mauna Loa is een ruim 4 kilometer hoge vulkaan op het Amerikaanse eiland Hawaï en daar bevindt zich op 1 kilometer van de top een observatorium waar sinds 1958 CO2 wordt gemeten. De Amerikaanse chemicus David Keeling begon ermee, zijn zoon Ralph zet het voort, schrijft Simon Rozendaal.

De curve loopt schuin omhoog zoals een gans waggelt, en dat komt door het verschil tussen zomer en winter op het noordelijk en zuidelijk halfrond. Afgezien van dat gewaggel is de lijn recht en dat voedt de verontrusting, want koolzuurgas (CO2) heeft – zoals we al anderhalve eeuw weten – een opwarmend effect.

Je zou verwachten dat de wereldwijde lockdown gevolgen heeft voor deze zogeheten Keeling-curve. Maar nee, niks te zien. De lijn blijft omhoog waggelen.

Wereldwijd nam de uitstoot van CO2 met 17 procent af, begin april

Toch heeft de coronacrisis wel invloed op de uitstoot van CO2, aldus een publicatie in Nature Climate Change van een groep onderzoekers onder leiding van Corinne Le Quéré, een Canadese hoogleraar klimaatwetenschap aan de University of East Anglia (Engeland).

Lees ook het vorige opiniestuk van Simon Rozendaal nog eens terug: Vooruitgang in zon en wind is lang niet genoeg

In landen met een strenge lockdown nam de uitstoot met 30 procent af. In landen met een milde afsluiting van de economie met 10 procent. Wereldwijd was er begin april een afname van de CO2-emissie met 17 procent.

Dat de lockdown geen gevolgen lijkt te hebben voor de concentratie van CO2 in de atmosfeer betekent niet, zoals sommige sceptici triomfantelijk concluderen, dat daarmee nu eindelijk dat rare opwarmingsverhaal onderuit is gehaald.

Dat is te vroeg gejuicht.

De CO2-concentratie stijgt gewoon door, lockdown of niet

De concentratie van CO2 in de atmosfeer is het gevolg van een dynamisch evenwicht. Auto’s, schoorstenen en het kappen van bomen brengen CO2 in de lucht, planten, oceanen en gesteenten halen het eruit. En dan is koolzuurgas ook nog eens een tamelijk stabiele substantie die niet één-twee-drie wordt afgebroken.

Maar als je er met een microscoop naar gaat kijken, blijkt er toch een minuscule invloed te zijn van de lockdown op de atmosferische CO2-concentratie. Voor wie er meer van wil weten, op de Britse website Carbon Brief (carbonbrief.org) was vorige week een webinar (een onlinegesprek) georganiseerd met vier klimaatwetenschappers, te bekijken op YouTube, over de relatie tussen de lockdown en de CO2-concentratie.

Daarin schat de Britse hoogleraar Richard Betts – hoofd klimaat bij het Britse KNMI (Met Office Hadley Centre) dat door de lockdown de concentratie van CO2 in de atmosfeer in 2020 zal stijgen met 2,48 ppm (deeltjes per miljoen) in plaats van 2,80.

Jazeker, u leest het goed.

Er is 0,000032 procent minder CO2-stijging door de lockdown

De wereld is door het coronavirus (en ons onvermogen om de ernst ervan in te schatten) in een economische crisis gestort die zijn weerga niet kent en toch neemt de CO2-concentratie in de atmosfeer niet af. Sterker, ze stabiliseert zelfs niet, maar stijgt gewoon door, zij het in een iets lager tempo.

Dit geeft aan hoe ingewikkeld het is om werkelijk iets te ondernemen tegen de opwarming van de aarde.

De lockdown leidde tot 0,000032 procent minder CO2-stijging. Nogmaals, niet minder CO2, maar minder stijging ervan. En nu al begon het in veel landen – zelfs het toch weinig opstandige Nederland – te broeien, waren er demonstraties, burgerlijk verzet en tekenen van geestelijk verval (‘Heb je het gehoord: corona is bedacht door Bill Gates!’).

De samenleving zat stevig op slot en toch daalde de uitstoot van CO2, ook in landen met een strengere lockdown dan Nederland, met slechts 30 procent. Dat is in de verste verte niet genoeg. Volgens klimaatactivisten moet de CO2-emissie drastischer worden teruggebracht en wel snel. ‘Netto nul in 2025,’ aldus actiegroep Extinction Rebellion. Ook volgens brave, allesbehalve activistische klimaatwetenschappers moet de uitstoot met meer dan 50 procent worden teruggedrongen.

Dat is tweemaal zo streng en zwaar als tijdens de afgelopen lockdown. En dan niet een quarantaine (veertig dagen) lang, maar gedurende tientallen jaren. Het is moeilijk voorstelbaar dat samenlevingen, nu of in de toekomst, daartoe vrijwillig bereid zullen zijn.

Elsevier