Een gastbijdrage van Rob de Vos.
Twee dagen geleden was er een grote ‘mudslide’ in Alta, Noord Noorwegen. Door de NOS en een meneer van de universiteit Utrecht werd die mudslide gisteren –uiteraard- meteen gekoppeld aan klimaatverandering. Zoals de dominee en de pastoor vroeger elk onheil aan de duvel weten. Dit lees ik op de website van de NOS:
Bron: NOS
Maar het zit anders. Dergelijke mudslides komen al heel lang met regelmaat voor in Scandinavië en hebben vaak te maken met het ontzilten van oude mariene kleiafzettingen door zoet grondwater. Dat werd ook meteen verteld door een geoloog ter plekke die al vaker met het bijltje heeft gehakt:
Bron: Altaposten
Het is een kleine moeite om het Noors te vertalen lijkt me. Vertaald door Google: “Zoet water maakt snelle klei instabiel, het duurt maar een tijdje om het te verwoesten”. En dat is wat er gebeurde. Aan het einde van de laatste ijstijd werden grote hoeveelheden klei afgezet in de lagere delen. Die mariene kleien zijn normaal gesproken erg stabiel, je kunt er makkelijk huizen op bouwen en wegen op aanleggen.
Maar door de constante stroom van zoet grondwater richting de zee in de fjorden spoelt dat zout langzaam uit de klei. En dan plotseling verliest de klei zijn stabiliteit en begint als dunne pap te vloeien.
Een trouwe lezer van deze website stuurde me de link van een oud filmpje waarin vergelijkbare beelden plus een mooie uitleg hoe een en ander werkt:
Aldus Rob de Vos.
Bron hier.

Naschrift redactie

Wanneer komt nu toch eens eindelijk die verschrikkelijke opwarming?