Complete idioten dus.......
Deze drie catastrofes werden voor de klimaatopwarming voorspeld en hebben zich nooit voorgedaan
(Door: “FlinkFeed” – Vertaling: E.J. Bron)
Op zeker moment gaat de wereld ten onder, daar is iedereen het over eens. Maar hoe? Velen wezen erop dat in 2012 de Maya-kalender eindigt en met hem de wereld. Anderen vreesden het millennium, omdat de computers het jaar 2000 niet hadden opgeslagen. Jehova´s Getuigen schoven hun bereikte ondergangsdatum gewoon steeds weer naar achteren. En dat doen de mainstream media eigenlijk ook, zoals we aan de hand van 3 voorbeelden zullen laten zien!
1. IJstijd
In de jaren-70 moest men zich warm aankleden. Want toen vreesden de mainstream media de volgende IJstijd. “Pardon?”, vraag je nu vast en zeker. Het is waar. Destijds was het quasi de klimaatafkoeling waarvoor men bang was.
De theorieën over de oorzaken reikten van UV-reflexie door sneeuw via uitbreiding van Poolwinden tot aan een afkoeling van de zon of – verrassing! – teveel uitlaatgassen toe. Er is niets gebeurd. Integendeel:
Nu vrezen diezelfde media met vaak dezelfde argumenten een aardopwarming. Je kunt je immers een keer vergissen. Complete idioten dus.
2. Sterven van de bossen
In de jaren-80 had men grote angst voor het sterven van de bossen. Wetenschappers wisten het zeker: schaarse boomkronen, vergeelde naaldbomen en bladverlies zijn signalen voor het grote sterven van de bossen, het einde van de bomen en daarmee ook van de mensheid!
Als veroorzaker werden pH-zuren, verzwavelde regen aangewezen. Uitstoot werd gereduceerd, de lucht werd schoner. Tot zover oké. Voorstanders van de paniekzaaierij zeggen nu dat dit ons voor de wereldondergang gered zou hebben.
Andere wetenschappers staan nu op het standpunt dat het nooit tot een werkelijk uitsterven van de bossen gekomen zou zijn en dat er andere redenen voor de slechte toestand van het bos waren. Bijvoorbeeld door te snelle groei in de goede jaren en daarna stikstofgebrek in de slechte. Als het ergens jeukt, hebben we de volgende paniek al paraat!
3. Gat in de ozonlaag
Ongeveer parallel aan het sterven van de bossen was iedereen bang voor het gat in de ozonlaag. In de ozonlaag van de stratosfeer bevond zich boven Antarctica een gat, dat een invalspoort voor UV-straling vormde.
De vrees voor een directe bedreiging van de mens, maar ook voor mislukte oogsten en andere indirecte gevolgen, nam constant toe. Als schuldigen bepaalde men de chloorfluorkoolstofverbindingen (cfk´s), die zich bijvoorbeeld in koelkasten en spuitbussen bevonden.
Nu krimpt het gat in de ozonlaag en iedereen weet zeker dat dit een succes van de reductie van cfk´s zou zijn. Dom genoeg groeit er een nieuw gat in de ozonlaag boven het noordpoolgebied.
In ieder geval is er niemand gestorven of in het gat in de ozonlaag verdwenen. Maar een volgende keer gaat de wereld vast en zeker ten onder. Daar zijn vast en zeker weer heel veel mensen het met elkaar over eens.
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron(www.ejbron.wordpress.com)
E.J. Bron(www.ejbron.wordpress.com)
0 reacties :
Een reactie posten