Een open brief van Professor Sucharit Bhakdi aan de Duitse Bondskanselier Angela Merkel

Een open brief van Professor Sucharit Bhakdi aan de Duitse Bondskanselier Angela Merkel





Kiel, 26 maart 2020

Geachte Bondskanselier,

Als emeritus van de Johannes-Gutenberg-Universiteit in Mainz en al lang directeur van het Institute for Medical Microbiology, voel ik me verplicht kritisch te twijfelen aan de verreikende beperkingen op het openbare leven die we momenteel op ons nemen om de verspreiding van de COVID-19-virus.

Het is nadrukkelijk niet mijn bedoeling de gevaren van het virus te bagatelliseren of een politieke boodschap te verspreiden. Ik vind het echter mijn plicht om een ​​wetenschappelijke bijdrage te leveren aan het relativeren van de huidige gegevens en feiten – en daarnaast vragen te stellen die in het verhitte debat verloren dreigen te gaan.

De reden voor mijn bezorgdheid ligt vooral in de werkelijk onvoorziene sociaaleconomische gevolgen van de drastische inperkingsmaatregelen die momenteel in grote delen van Europa worden toegepast en die ook al op grote schaal in Duitsland worden toegepast.

Mijn wens is om kritisch – en met de nodige vooruitziende blik – de voor- en nadelen van beperking van het openbare leven en de daaruit voortvloeiende langetermijneffecten te bespreken.

Daartoe formuleer ik vijf vragen die tot dusver niet voldoende zijn beantwoord, maar die onmisbaar zijn voor een evenwichtige analyse.

Ik zou u willen vragen om snel commentaar te geven en tegelijkertijd een beroep te doen op de federale regering om strategieën te ontwikkelen die risicogroepen effectief beschermen zonder het openbare leven over de hele linie te beperken en de kiem te zaaien voor een nog intensievere polarisatie van de samenleving dan nu al plaatsvindt.

Met alle respect,

Prof. em. Dr. med. Sucharit Bhakdi

1. Statistieken

In de infectiologie – door Robert Koch zelf opgericht – wordt traditioneel onderscheid gemaakt tussen infectie en ziekte. Een ziekte vereist een klinische manifestatie. [1] Daarom mogen alleen patiënten met symptomen zoals koorts of hoest als nieuwe gevallen in de statistieken worden opgenomen.

Met andere woorden, een nieuwe infectie – zoals gemeten met de COVID-19-test – betekent niet noodzakelijk dat we te maken hebben met een pas zieke patiënt die een ziekenhuisbed nodig heeft. Momenteel wordt echter aangenomen dat vijf procent van alle geïnfecteerde mensen ernstig ziek wordt en beademd moet worden. Prognoses op basis van deze schatting suggereren dat de gezondheidszorg overbelast zou kunnen raken.

Mijn vraag: maakten de projecties een onderscheid tussen symptoomvrije geïnfecteerde mensen en echte, zieke patiënten – dat wil zeggen mensen die symptomen ontwikkelen?

2. Gevaarlijkheid

Een aantal coronavirussen circuleert al geruime tijd – grotendeels onopgemerkt door de media. [2] Als zou blijken dat het COVID-19-virus niet aan een significant hoger risicopotentieel mag worden toegeschreven dan de reeds circulerende coronavirussen, zouden alle tegenmaatregelen uiteraard overbodig worden.

Het internationaal erkende International Journal of Antimicrobial Agents zal binnenkort een paper publiceren dat precies deze vraag behandelt. Voorlopige resultaten van de studie zijn vandaag al te zien en leiden tot de conclusie dat het nieuwe virus qua gevaarlijkheid NIET verschilt van traditionele coronavirussen. De auteurs drukken dit uit in de titel van hun paper „SARS-CoV-2: Fear versus Data“. [3]

Mijn vraag: Hoe verhoudt de huidige werkdruk van intensive care-afdelingen met patiënten met gediagnosticeerde COVID-19 zich tot andere coronavirusinfecties, en in hoeverre zullen deze gegevens in aanmerking worden genomen bij verdere besluitvorming door de federale overheid? Bovendien: is tot dusver met de bovenstaande studie rekening gehouden bij de planning? Ook hier betekent ‘gediagnosticeerd’ natuurlijk dat het virus een beslissende rol speelt in de ziektetoestand van de patiënt, en niet dat eerdere ziekten een grotere rol spelen.

3. Verspreiding

Volgens een rapport in de Süddeutsche Zeitung weet zelfs het veel geciteerde Robert Koch Institute niet precies hoeveel er wordt getest op COVID-19. Het is echter een feit dat recentelijk in Duitsland een snelle toename van het aantal gevallen is waargenomen naarmate het aantal tests toeneemt. [4]

Het is daarom redelijk te vermoeden dat het virus zich al onopgemerkt heeft verspreid onder de gezonde bevolking. Dit zou twee gevolgen hebben: ten eerste zou het betekenen dat het officiële sterftecijfer te hoog is – op 26 maart 2020 waren er bijvoorbeeld 206 sterfgevallen als gevolg van ongeveer 37.300 infecties, of 0,55 procent [5]; en ten tweede zou het moeilijk zijn om te voorkomen dat het virus zich verspreidt onder de gezonde bevolking.

Mijn vraag: Is er al een willekeurige steekproef van de gezonde algemene bevolking geweest om de echte verspreiding van het virus te valideren, of is dit gepland in de nabije toekomst?

4. Mortaliteit

De angst voor een stijging van het sterftecijfer in Duitsland (momenteel 0,55 procent) is momenteel het onderwerp van bijzonder intense media-aandacht. Veel mensen zijn bang dat het cijfer omhoog zou kunnen schieten zoals in Italië (10 procent) en Spanje (7 procent) als er niet op tijd actie wordt ondernomen.

Tegelijkertijd wordt wereldwijd de fout gemaakt om virusgerelateerde sterfgevallen te melden zodra wordt vastgesteld dat het virus aanwezig was op het moment van overlijden.

Referenties

1. Fachwörterbuch Infektionsschutz und Infektionsepidemiologie. Fachwörter – Definitionen – Interpretationen. Robert Koch-Institut, Berlin 2015. (abgerufen am 26.3.2020)
2. Killerby et al., Human Coronavirus Circulation in the United States 2014–2017. J Clin Virol. 2018, 101, 52-56
3. Roussel et al. SARS-CoV-2: Fear Versus Data. Int. J. Antimicrob. Agents 2020, 105947
4. Charisius, H. Covid-19: Wie gut testet Deutschland? Süddeutsche Zeitung. (abgerufen am 27.3.2020)
5. Johns Hopkins University, Coronavirus Resource Center. 2020. (abgerufen am 26.3.2020)
6. S1-Leitlinie 054-001, Regeln zur Durchführung der ärztlichen Leichenschau. AWMF Online (abgerufen am 26.3.2020)
7. Martuzzi et al. Health Impact of PM10 and Ozone in 13 Italian Cities. World Health Organization Regional Office for Europe. WHOLIS number E88700 2006
8. European Environment Agency, Air Pollution Country Fact Sheets 2019, (abgerufen am 26.3.2020)
9. Croft et al. The Association between Respiratory Infection and Air Pollution in the Setting of Air Quality Policy and Economic Change. Ann. Am. Thorac. Soc. 2019, 16, 321–330.
10. United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division. Living Arrange­ments of Older Persons: A Report on an Expanded International Dataset (ST/ESA/SER.A/407). 2017
11. Deutsches Ärzteblatt, Überlastung deutscher Krankenhäuser durch COVID-19 laut Experten unwahrscheinlich, (abgerufen am 26.3.2020)

Video van de Duitstalige presentatie door Sucharit Bhakdi:

Een open brief van Professor Sucharit Bhakdi aan de Duitse Bondskanselier Angela Merkel

Van de redactie

Het is moeilijk te beoordelen of de situatie rond de Covid-19 pandemie in Nederland op verstandige wijze wordt aangepakt. Vast staat dat het RivM al heel wat steekjes heeft laten vallen bij de inschatting. Ook is het duidelijk dat experts uit slechts één domein met een zeer eenzijdige benadering van het probleem zullen komen (zie onder andere de analyse van Jaap Hanekamp hier). De redactie heeft het voornemen om betrouwbaar en nuttig geachte, maar minder gangbare of bekende analyses op de website voor het voetlicht te brengen.

Deze open brief maakt daar zeker onderdeel van uit. De open brief is in het Duits opgesteld, met een vergezellende vertaling in het Engels. De Nederlandse vertaling is tot stand gekomen met Google Translate, met de nodige eindredactionele wijzigingen door de redactie van De Groene Rekenkamer. Een voorbehoud wordt gemaakt voor nog een verdwaalde fout of onvolkomenheid.

Zie voor het origineel in het Duits, de koppeling hier:

LINK NAAR DE ORIGINELE DUITSE BRIEF EN ENGELSE VERTALING