daar zo goed? Hongkong
Leen Vervaekeze 15-3-2020
Normaal gesproken had Timtims moeder deze week weer naar kantoor gemoeten, na anderhalve maand thuiswerk. Maar nadat in haar Hongkongse flatgebouw een coronabesmetting was ontdekt, besloot ze twee weken langer thuis te blijven. De coronapatiënt woonde boven in haar appartementsblok en zij helemaal beneden, maar je wist maar nooit. Ze wilde haar collega’s geen onnodig risico laten lopen.
Het griepseizoen eindigde dit jaar eind februari, anders in april.
De houding van Timtims moeder is typisch voor de Hongkongse omgang met het coronavirus: liever te veel voorzorgsmaatregelen dan te weinig. De autoriteiten hebben de bevolking gevraagd zo veel mogelijk thuis te blijven, zo veel mogelijk afstand van elkaar te houden en sociale activiteiten te beperken. Scholen zijn gesloten, kantoren zijn overgeschakeld op thuiswerk. En over elke besmetting wordt uitgebreid informatie gegeven, zodat iedereen zijn eigen risico kan inschatten.
zonder lockdown
Die behoedzaamheid blijkt zijn vruchten af te werpen: vijftig dagen na de eerste besmetting heeft Hongkong 120 bevestigde gevallen, terwijl het elke dag 1500 mensen test. Gezien de nabijheid van het Chinese vasteland, met ruim 80.000 besmettingen, is dat een opzienbarende prestatie. De Hongkongse aanpak is door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) als ‘zeer doeltreffend’ geprezen, omdat het ‘zonder steden af te sluiten de overdracht van het virus kon verminderen’.
In debatten over de bestrijding van het coronavirus is er veel aandacht voor China, dat de epidemie weliswaar wist terug te dringen, maar daarvoor zulke draconische maatregelen nodig had dat die in andere landen niet toepasbaar zijn. De Chinese overheid stelde hele steden en een hele provincie onder quarantaine, en verbood er de inwoners hun huizen uit te komen. Dat hielp, maar richtte ook grote economische schade aan en ging ten koste van de zorg voor gewone zieken en ouderen.
In het 8 miljoen inwoners tellende Hongkong – en overigens ook in Singapore en Taiwan – werd een tussenvorm gevonden: met strenge maatregelen, maar zonder complete lockdown.
Zo voerde Hongkong reisrestricties in om de import van besmettingen te voorkomen. Sinds 8 februari geldt een quarantaineplicht voor wie van het Chinese vasteland komt, kort daarna voor Zuid-Korea, Iran en Noord-Italië, en sinds vandaag ook voor de rest van Italië en delen van Duitsland, Frankrijk, Spanje en Japan. Alle niet-essentiële reizen worden ontraden. Op drie na zijn alle grensovergangen met het Chinese vasteland gesloten.
Binnen Hongkong kondigde de overheid een beleid van social distancing aan: zo veel mogelijk afstand houden van elkaar. Kantoorbedienden werd gevraagd thuis te werken, scholen gingen over op onlinelessen en alle evenementen werden afgelast. Cultuur- en sportfaciliteiten zijn gesloten. De Hongkongers mogen naar buiten, maar hun wordt gevraagd sociaal contact te beperken en op drukke plaatsen een mondmasker te dragen.
‘Het toont dat maatregelen niet draconisch hoeven te zijn om effectief te zijn’, zegt Karen Grépin, universitair hoofddocent Gezondheidseconomie aan de University of Hong Kong. ‘Mensen hebben hier niet het gevoel dat ze niet kunnen doen wat ze willen. Als je met een vriend wilt afspreken, kun je samen wandelen in het park. Ik had een vergadering waarbij iedereen op een meter afstand van elkaar zat. Dat gaat ook. Je zit niet thuis opgesloten.’
reisgeschiedenis
Is toch iemand besmet, dan wordt die meteen in een isolatiekamer van een ziekenhuis ondergebracht, en alle nauwe contacten – familieleden, maar ook de schoonmaakster – worden in quarantaine geplaatst en getest, symptomen of niet. Op een website worden de woonplaats en reisgeschiedenis van elke geïnfecteerde bekendgemaakt, tot vluchtnummer en treinwagon aan toe. Wie zijn of haar pad heeft gekruist, wordt gevraagd zich te melden en te letten op symptomen.
Uit onderzoek blijkt dat Hongkong er niet alleen in geslaagd is de corona-epidemie binnen de perken te houden, maar ook om de griep te stoppen. Het griepseizoen eindigde dit jaar eind februari, terwijl het anders doorgaat tot april. Volgens de overheid kunnen de maatregelen nu geleidelijk afgebouwd worden. Deze week begonnen ambtenaren weer op kantoor te werken. Als er geen nieuwe uitbraak komt, kunnen de universiteiten over twee weken heropenen, en half april de rest van de scholen.
Wat opvalt, is het enorme draagvlak in Hongkong voor de maatregelen. Hoewel mondkapjes niet verplicht zijn, draagt iedereen er een. De Hongkongers groeten elkaar geroutineerd met de elleboog, vragen in open lucht af te spreken en houden afstand. Meer nog, de bevolking is meer vragende partij dan de overheid. De pro-Chinese regering van Hongkong aarzelde de grens met het vasteland te sluiten, tot het daartoe gedwongen werd door een staking van het medisch personeel.
herinnering aan SARS
Dat de Hongkongers het coronavirus zo serieus nemen, komt doordat ze zich de impact van SARS herinneren, toen daar 299 doden vielen en de stad maandenlang door angst was verlamd. Bovendien hebben de Hongkongers een sterk gevoel van verbondenheid en collectieve verantwoordelijkheid. Ze willen niet besmet raken, maar vooral geen anderen besmetten. ‘Als lid van deze stad heb ik de plicht het onderbemande medische personeel niet extra te belasten’, aldus een leerkracht.
Het grootste nadeel is de economische schade. Doordat de meeste Hongkongers restaurants, bars en winkelcentra mijden, zijn de inkomsten in de detailhandel met 30 tot 50 procent gedaald, en in de horeca met 70 tot 80 procent. Door de reisrestricties is het aantal toeristen van 200.000 naar 3000 per dag teruggevallen. De regering heeft 17 miljard euro aan noodsteun aangekondigd, ook vanwege de protesten. Het is de vraag of de maatregelen niet meer schade aanrichten dan het virus zelf.
Volgens gezondheidseconoom Grépin is het te vroeg om die vraag te beantwoorden. ‘We weten nog veel niet over dit virus, dus kunnen we geen kosten-batenanalyse maken. In een ideale situatie richten we geen onnodige economische schade aan, maar we hebben niet de luxe dat we weten hoe dit zal aflopen. Het risico bestaat dat dit behoorlijk verwoestend kan worden. Zonder volledige informatie is het dan belangrijk om te handelen.’ <
0 reacties :
Een reactie posten