Wie rede en democratie koestert, zal op zijn minst verontrust zijn over zo’n toekomst.
5-2-2020
Dit zal in de praktijk leiden tot meer geldtransfers van Noord-Europa naar Zuid- en Oost-Europa en de macht van de Europese Centrale Bank, de Europese Investeringsbank en rechters vergroten, schrijft Jelte Wiersma.
In december tijdens de EU-top bevestigden, afgezien van Polen, 26 EU-regeringsleiders hun steun voor het Klimaatverdrag van Parijs. Ofwel: geen uitstoot van broeikasgassen in 2050. De nieuwe Europese Commissie onder leiding van de Duitse Ursula von der Leyen (CDU) presenteerde daarop een Green Deal om dit te bereiken.
Lees ook dit commentaar van Jelte Wiersma: Green Deal maakt technocraat machtig en burger zwak
Woensdag 4 maart presenteerde Von der Leyens klimaatcommissaris Frans Timmermans (PvdA) hoe de 27 EU-landen moeten worden gedwongen om zich aan de Green Deal te houden. Het doel om de broeikasgasuitstoot naar nul te brengen vóór 2050, wordt juridisch bindend. De Europese Commissie wordt de waakhond. Premier Rutte juicht het allemaal toe.
Dit is de politieke werkelijkheid, nu naar de echte werkelijkheid.
Uitstoot zal wereldwijd stijgen
De Europese Unie (EU) en EU-landen kunnen geen klimaatbeleid voeren. De realiteit leert dat in China, India, Japan, elders in Azië en in Afrika massaal kolencentrales worden gebouwd. Zelfs als de EU-landen geen broeikasgassen meer zouden uitstoten, dan nog stijgt de wereldwijde uitstoot door. En dat zal die blijven doen. De EU en EU-landen kunnen hoogstens energiebeleid voeren.
#ClimateAction is at theof the #EUGreenDeal
Tomorrow we will present the first-ever European Climate Law which will set us on the path to become climate-neutral by 2050
Stay tuned!#EUClimateLaw #EU2050
549 mensen praten hierover
Daarnaast geldt dat de wijze waarop EU-landen tot nog toe aan ‘klimaatbeleid’ hebben gedaan, ineffectief was. Zie Duitsland met de Energiewende en Nederland met het Klimaatakkoord. Andere landen geven honderden miljarden belastinggeld uit aan het verstoken van hout in kolencentrales, de aanleg van zonne- en windparken en elektrische auto’s.
De resultaten zijn bedroevend. Dat verrast niet. De technieken die worden omhelsd, zijn inefficiënt, duur en onpraktisch. Terwijl een techniek die wel werkt en volgens het klimaatpanel IPCC van de Verenigde Naties noodzakelijk is om de gestelde doelen te halen, kernenergie, in de meeste EU-landen door regeringen en EU-instituties praktisch onmogelijk wordt gemaakt.
Eurocrisis leerde: Commissie handhaaft niet
Ten derde: de geschiedenis leert dat de Europese Commissie regels niet handhaaft. Denk aan de begrotingsregels voor de eurolanden. Talloze eurolanden braken en breken de begrotingsregels. De Commissie heeft de juridische macht om boetes op te leggen, maar heeft dat nog nooit – letterlijk nog nooit – gedaan. Opeenvolgende Franse presidenten hebben duidelijk gemaakt dat ze geen boetes willen. En de Commissie gaat zelden in tegen orders uit Parijs.
Lees ook de blog van Constanteyn Roelofs: Eng, die groene jihadisten zoals Diederik Samsom
De eurocrisis leert nog iets. Noord-Europese landen houden zich aan de regels, Zuid-Europese niet. Slechts door transfers van Noord naar Zuid kunnen Zuid-Europese landen nog een beetje in de buurt blijven van de begrotingsregels.
Ditzelfde zal gebeuren als de Europese Commissie de juridische macht krijgt over uitstootdoelen. Noord-Europa zal de doelen met pijn, moeite en miljarden nastreven. Zuid- en Oost-Europa niet of minder, want het ontbreekt ze aan de miljarden euro’s die nodig zijn. Nu al eisen Zuid- en Oost-Europese landen onder het trefwoord ‘solidariteit’ geld van het Noorden om de uitstootdoelen te halen.
Lagarde en Hoyer: meer macht
Hoe gaat dat dan verder? De Commissie zal de regels niet handhaven. Maar de Europese Centrale Bank (ECB) in Frankfurt, de Europese Investeringsbank (EIB) in Luxemburg en andere EU-financieringsvehikels, die alleen kunnen bestaan met de garanties van Noord-Europese landen, willen en zullen euro’s laten rollen om Zuid- en Oost-Europa te helpen.
Zij wisten dankzij de eurocrisis hun macht enorm te vergroten en hebben een kerntaak gekregen in de Green Deal van Von der Leyen en Timmermans. De Franse ECB-president Christine Lagarde en de Duitse EIB-president Werner Hoyer hebben de Green Deal dan ook gretig omarmd.
Meer van Jelte Wiersma: Waarom Christine Lagarde zo bij de ECB past
Zij hebben in theorie ongelimiteerd geld ter beschikking. Daarmee beschikken ze over burgers en bedrijven. Kerncentrales financieren willen ze bijvoorbeeld niet. Hoyer weigert zelfs gasleidingen te financieren, terwijl de meeste EU-landen juist door over te schakelen van kolen op gas hun broeikasgasuitstoot willen verminderen. De belangrijkste bank van de twee, Lagardes ECB, staat onder controle van Frankrijk en Italië.
Ook geldt nu al dat nationale rechters in Noord-Europa juridisch niet-bindende klimaatafspraken zoals ‘Parijs’ toch als bindend uitleggen. Rechters zullen met een juridisch bindende overeenkomst op EU-niveau nog meer grond vinden voor hun opvattingen.
De machtsoverdracht aan zichzelf die de Commissie nastreeft, betekent dus in de praktijk een machtsoverdracht aan de ECB, de EIB en andere EU-instituties waarin Frankrijk en Italië domineren. Een geldoverdracht van Noord naar Oost en Zuid, en een machtsoverheveling naar rechters.
Wie rede en democratie koestert, zal op zijn minst verontrust zijn over zo’n toekomst.
ELSEVIER
0 reacties :
Een reactie posten