NEDERLANDERS ZIJN KLAAR MET IMMIGRATIE

Als het gaat om immigratie laten Nederlanders zich geen zand in de ogen strooien.

5-2-2020

Dat blijkt uit recent onderzoek. Zij zien heel helder dat, ondanks verzekeringen vanuit de politiek, de immigratie in Nederland – legaal en illegaal – maar blijft doorgaan, en dat dit het land niet ten goede komt.

Zand in machine

Hoewel voor de media immigratie de ‘olifant in de kamer’ blijft, is het voor Nederlanders al lang duidelijk dat de onstuitbare toestroom van asielzoekers en andere migranten niet alleen de leefbaarheid van ons land bedreigt, maar ook een molensteen is om de hals van de nationale economie die deze steeds verder omlaag trekt. Weliswaar bespreken de media de knelpunten op de woningmarkt, de zorg en het onderwijs, maar het feit dat het hierbij vooral de aanwezigheid van (met name niet-westerse, islamitische) migranten het zand in de machine is, geven zij maar zelden de aandacht die het verdient. Zo ontstaat een scheef beeld.

Overspannen woningmarkt

Ondanks deze mediadruk is de gemiddelde Nederlander klaar met immigratie, als we recent onderzoek van de Universiteit Groningen mogen geloven. Het is immers algemeen bekend dat elk jaar opnieuw er een hele stad (ruim 100.000) aan migranten in ons land bij komt, overwegend van niet-westerse herkomst, die allemaal gehuisvest moeten worden. Dit bij een toch al overspannen woningmarkt. Geen wonder dat 63% van de Nederlanders zich hier volgens het onderzoek zorgen over maakt.

Gebiedsontwikkelaar BPD bracht in 2019 een ‘hittekaart’ uit om de ongekende druk op de woningmarkt in kaart te brengen. De druk leidde tot ver buiten de Randstad tot een forse stijging van woningverkoopprijzen. Afbeelding: vimeo.com

‘Overheid omverwerpen’

Ernstiger is dat hetzelfde onderzoek laat zien dat zich een revolutionair-opstandige geest van de bevolking meester dreigt te maken. Ruim een kwart van de Nederlanders zou al vinden de overheid ‘omver zou moeten worden geworpen’, desnoods (aldus 21% van de opstandigen) met geweld. Dit is zorgwekkend.

Titanic

Omverwerping van het gezag is uiteraard geen optie. Afgezien van de principiële kant, zou het ook weinig oplossen. Dat zoveel Nederlanders niettemin met de gedachte spelen, bewijst hoezeer zij het gevoel hebben dat het water hun aan de lippen staat. Het Nederlandse schip der staat dreigt te veranderen in een Titanic. De passagiers zijn al op zoek naar reddingsboten, terwijl de stuurlui nog niet eens de ijsberg zien naderen.

Kostenplaatje

Sterker nog, de regering kijkt al decennia nadrukkelijk weg van de oplopende kosten van immigratie. Het werkelijke kostenplaatje proberen achtereenvolgende regeringen al decennialang verdoezeld te houden.

Statistieken vervalst

Daarom maakte onderzoeker Pieter Lakeman in 1999 een eigen balans op met het boek Binnen zonder kloppen. Volgens hem had de pro-immigratiepolitiek van achtereenvolgende regeringen in het laatste kwart van de eeuw zeventig miljard gulden gekost (ongeveer 32 miljard euro). Toen al stelde Lakeman vast dat de overheid statistieken had vervalst over bijvoorbeeld de werkeloosheid onder gastarbeiders. Hij concludeerde dat ‘gastarbeid’ de armen armer, en de rijken alleen maar rijker had gemaakt.

Beter betaald

Volgens Lakeman was het binnenhalen van goedkope arbeidsmigranten een schoolvoorbeeld geweest van het paard achter de wagen spannen. Het bekende verhaal dat migranten het werk deden waar Nederlanders zich te goed voor voelden, klopt volgens hem niet. Nederlanders wilden simpelweg beter betaald worden, en hogere lonen zouden de ontwikkeling van de economie alleen maar goed hebben gedaan. Werkgevers wilden echter lage lonen houden, en als Nederlanders het daar niet voor wilden doen, moesten er maar mensen geïmporteerd worden die dat wel wilden.

Pieter Lakeman als luis in de pels van de Nederlandse overheid. Hij toonde in zijn werk aan dat de overheid statistieken vervalste over werkloosheid onder gastarbeiders. Foto: Nationaal Archief, Creative Commons

Kinderbijslag

Het echte sommetje, wat het Nederland per saldo zou opleveren of kosten, werd opnieuw niet gemaakt, hoewel onder meer de vakbeweging daarop aandrong. Zelfs het gegeven dat voor emigratie naar Nederland de Marokkaanse overheid speciaal de kostwinners met kinderrijke gezinnen uitkoos – omdat die de meeste kinderbijslag kregen, zelfs als het gezin in Marokko bleef – deed bij de Nederlandse overheid geen lichtje branden.

Arbeidsverdringing

Econoom Hans Roodenburg berekende in 2003 namens het Centraal Planbureau (CPB) dat iedere nieuwe niet-westerse allochtoon 43.000 euro kostte. Roodenburg kwam tot de conclusie dat het effect van immigratie op de het inkomen van de bevolking “waarschijnlijk weinig en wellicht zelfs negatief” is. Wat veel mensen vreesden, namelijk dat immigratie zou leiden tot arbeidsverdringing bij laaggeschoolden, bleek inderdaad het geval te zijn. Ten slotte stelde Roodenburg vast dat “immigranten een belasting blijken voor het publieke budget als hun sociale en economische karakteristieken overeenkomen met het al aanwezige niet-westerse bevolking” en dat zij dus ook geen bijdrage leveren aan het tegengaan van de vergrijzing.

Verliesgevend

Met andere woorden, nog meer immigratie van niet-westerlingen drijft de kosten alleen maar nóg verder op. Vanuit het oogpunt van Nederland is immigratie in alle opzichten een verliesgevende zaak, waar jaarlijks vele miljarden mee teloor gaan.

Enorme bedragen

De CPB-econoom verbaasde zich dat de politiek zijn bevindingen “op geen enkele manier oppikte”. In Vrij Nederland zei Roodenburg: “Zelfs al kleven er bezwaren aan dit soort berekeningen, zoals het risico van stigmatisering, dan nog zou ik als politicus over deze informatie willen beschikken. Het gaat bij immigratie om enorme bedragen. Je wilt toch weten wat je beleid kost en oplevert?”

Botte afwijzing

Nee, dat wilde de regering dus uitdrukkelijk niet. Dat bleek in 2009, toen de Partij voor de Vrijheid die in 79 Kamervragen om een gedetailleerde berekening van de kosten van immigratie vroeg, en op een botte afwijzing “op principiële gronden” van de regering stuitte. Daarop maakte journalist Syp Wynia voor Elsevier een berekening, die uitkwam op de duizelingwekkende som van 216,4 miljard. Zoveel had de immigratie in de voorgaande vier decennia (vanaf 1970) gekost. Volgens deze berekening bedroegen de jaarlijkse totale kosten op dat moment 6,1 miljard.

Onderzoeksjournalist Syp Wynia berekende in 2019 de kosten van immigratie, omdat de regering weigerde dit openbaar te maken. Hij kwam uit op de duizelingwekkende som van 216,4 miljard (kosten van immigratie over de voorgaande 40 jaar). Foto: Maarten Goeman, Creative Commons.

Pikant

Een jaar later, in 2010, kwam onderzoeksbureau Nyfer op dezelfde orde van grootte uit. Het berekende in 2010 dat de massa-immigratie van niet-westerse allochtonen Nederland op 7,1 miljard euro per jaar kwam te staan. De PVV had het bureau om dit rapport verzocht, omdat de regering ieder onderzoek hiernaar weigerde (pikant detail: Nyfer is in 1995 opgericht door economen, opdat er een alternatief zou zijn voor het Centraal Planbureau).

Criminele statistieken

Nyfer stelde ook vast dat niet-westerse allochtonen wel méér gebruik maken van collectieve voorzieningen, maar daar minder aan bijdragen. Ze zitten immers vaker in de bijstand of hebben een arbeidsongeschiktheids- of werkeloosheidsuitkering. Hun oververtegenwoordiging in de criminele statistieken komt daar als kostenpost nog eens bovenop.

Maatschappelijke onleefbaarheid

Deze enorme kosten van immigratie, die bovendien blijvend zijn, worden bestreden uit de algemene middelen, dus uit belastinggeld. Naarmate de immigratie langer doorgaat, zullen de belastingen navenant toenemen en op dat hoge niveau moeten blijven. Immigratie ondermijnt zo het privébezit van de Nederlander, die daar toenemende maatschappelijke onleefbaarheid, wanorde en ontwrichting voor terug krijgt. Het verbaast dan ook niet dat volgens de Rijksuniversiteit Groningen de Nederlanders in het onderzoek inmiddels spreken van een overheid die “de controle kwijt is en niet bij machte het tij te keren.”

Plan van ‘omvolking’

Ondanks de funeste uitwerking van immigratie op de maatschappelijke cohesie en de nationale welvaart, worden en van regeringswege – ondanks alle electorale lippendienst – geen fundamentele maatregelen genomen. Terecht of niet, dit voedt het gevoel bij de bevolking dat er door hun eigen overheid een plan van ‘omvolking’ tegen hen wordt uitgevoerd.

Gemeenschappelijk belang

De middeleeuwse denker en heilige Thomas van Aquino oordeelde al dat het bij immigratie voor elke natie aankomt op maatvoering en onderscheiding (niet iedereen zomaar toelaten, bijvoorbeeld). Het gemeenschappelijke belang van de bevolking moet bij alles voorop staan. De juistheid van dit beginsel is voor elk gezond verstand in te zien, gezond verstand waarover ook de Nederlandse burger beschikt. Geen wonder dat die van het huidige immigratiebeleid opstandig wordt.