In Nederland sterven meer kankerpatiënten dan in het buitenland....
26-2-2020
Mevr. Van der B.
Ik heb helaas de laatste tien jaar nogal wat meegemaakt in de zorg waar ik niet vrolijk van word en waar ik, om eerlijk te zijn, ook helemaal niets meer van snap. De reden die artsen en medewerkers in de ziekenhuizen geven is steeds dezelfde: Het is de schuld van de zorgverzekeraar.
Ik wilde bijvoorbeeld graag een afspraak in Nijmegen via mijn neuroloog. Die zocht op de site van het ziekenhuis op hoe lang de wachttijd was voor een afspraak. Schrik niet: 65 dagen! Ik vroeg haar hoe dat mogelijk was in zo’n modern land waar wij iedere dag te horen krijgen dat wij zo’n goede zorg hebben, met kolossale ziekenhuizen waar enorm veel personeel rondloopt. Het antwoord: komt door de zorgverzekeraar. Aan het begin van het jaar moeten de ziekenhuizen een begroting indienen waarin vermeld wordt hoeveel zij denken nodig te hebben voor behandelingen per afdeling. Als dit te snel gaat, wordt de wachttijd langer. Dat is dus onze geweldige zorg. In de media lezen we dat het komt omdat we vergrijzen en daarom steeds meer gebruik moeten maken van de zorg. Mensen die geen ervaring hebben met de zorg geloven nog steeds in het sprookje dat wij hier geweldige zorg hebben, terwijl wij ver achterlopen op het buitenland wat betreft kennis en apparatuur.
Nu heb ik de laatste jaren ook de nodige ervaring opgedaan in het buitenland. Omdat ik in Nederland niet werd gehoord, met de mededeling dat het tussen de oren zou zitten, ben ik in 2012 uitgeweken naar Duitsland en heb daar scans laten maken. Deze zijn door een hele goede radioloog beoordeeld in Nederland en die was verbaasd hoe goed die scans waren. Zijn opmerking: “Deze worden in Nederland niet gemaakt.” Zo werd er in 2016 al een gekleurde 3D CT- scan gemaakt, die hier nu nog niet is. Ook de 3d scans zijn hier nog maar pas in de universitaire ziekenhuizen aanwezig.
Ik ben uitgeweken naar een neuroloog in België. Had ik dit niet gedaan, dan had ik deze brief niet meer kunnen schrijven, want hier werd ik niet serieus genomen. Ik heb op donderdag gebeld voor een afspraak en kon gelijk de volgende dag al komen, maar dat ging mij te snel, dus ben ik er op dinsdag naar toe gegaan. Wat mij verbaasde, was dat er maar één assistente aanwezig was bij deze arts. Ze deed alles voor hem; de afspraken, de administratie, en ze assisteerde hem ook nog eens bij de onderzoeken. Één assistente waar er hier zeker 10 voor nodig zijn!
Deze neuroloog zei dat hij niet wist wat er in Nederland aan de hand was, maar dat de zorg hier achteruit holde. Dit heb ik nog van drie andere buitenlandse artsen gehoord. De kosten voor deze neuroloog in België moest ik eerst zelf betalen. Ik had daar bijna een uur gezeten en de kosten waren € 85,–.
Hoe is het mogelijk dat wij hier in Nederland geen zorg meer kunnen krijgen omdat alles te duur is? Ik kan een aantal redenen opnoemen: De bureaucratie en de protocollen en de verzekeraars die op de stoel van de geneesheer directeur zijn gaan zitten en grof geld verdienen. In de ziekenhuizen kan en mag men niet meer alles doen omdat het te duur is. Als je hier ziek wordt en je wilt medische hulp, dan kan het maar zo zijn dat je al terminaal bent voordat je bij de juiste specialist bent omdat de weg daar naar toe veel en veel te lang is en de specialismen veel te eng zijn. Ik heb al mijn dossiers. Wat daar allemaal wordt opgeschreven, echt niet normaal! Je woorden worden vaak letterlijk geciteerd in het dossier, de verpleegsters zitten meer achter de computer dan dat zij aan het bed staan, en dit fenomeen werkt ook zo in de thuiszorg. Je kunt de dossiers zo aanleveren bij Wolters Kluwer als manuscript voor een boek.
Het verhaal van een vriendin illustreert hoe slecht het gesteld is met de zorg in Nederland. Deze vrouw ging naar de dokter met buikpijn. Ze vroeg aan de arts of het ook aan haar vrouwelijkheden kon liggen. Nee, volgens de arts was het haar blaas. Ze kreeg een kuur mee voor drie weken. Maar de pijn ging niet weg, dus maar weer terug naar de huisarts. Weer vroeg ze; kan het ook aan mijn vrouwelijkheden liggen? Nee, het zou haar blaas zijn. Ze moest maar een blaasonderzoek doen. Voordat de afspraak er was, was zij weer zes weken verder. Nog een week wachten op de uitslag. Nee het bleek dus niet haar blaas, dus maar weer naar de huisarts omdat de klachten niet overgingen. Weer vragen wat zij dacht. Haar vrouwelijkheden? Nee, nu weer een darmonderzoek. Weer zes à zeven weken verder. Het waren ook niet haar darmen. Maar weer terug naar de huisarts. Want zo werkt dit in Nederland; je moet steeds weer terug naar je huisarts om een afspraak te kunnen maken met een specialist. Er zat nu een vervanger van de huisarts. Deze mannelijke arts, de andere was een vrouwelijke, onderzocht haar en stuurde haar naar het ziekenhuis voor onderzoek. Inmiddels zijn haar eierstokken al weg en leeft ze niet lang meer.
In Nederland sterven meer kankerpatiënten dan in het buitenland en dit is volgens mij één van de redenen.
2 reacties :
Er werd ons de laatste jaren voorgehouden door Rutte en zijn boefjes dat de wachtlijsten voor de ziekenhuizen zouden zijn weggewerkt. Niets is minder waar, een afspraak met een specialist kan soms 3 a 4 maanden duren is de ervaring van veel mensen.
Dhr. Rutte heeft wel meer dingen beloofd aan zijn onderdanen die hij niet kon waar maken. Gelukkig hebben wij de mogelijk om hem en zijn kompanen volgend jaar weg te stemmen. Ik kan eigenlijk niet wachten !
Een reactie posten