Landen aan randen EU importeren uit landen zonder duurzame ambities30-1-2020
De Europese Unie heeft hoge ambities op het gebied van duurzaamheid. Maar tegelijkertijd groeit de import van stroom uit kolencentrales net buiten de EU. Het groene imago is deels schijn, schrijft Marijn Jongsma.
De geïmporteerde elektriciteit was in 2019 goed voor 1,6 miljard euro, zo becijfert de in Londen en Brussel gevestigde denktank Sandbag. En dat uit landen buiten de EU, waar de uitstoot van het broeikasgas CO2 niet of nauwelijks wordt belast en steenkool nog een dominante energiebron is. De denktank spreekt van een ‘koolstoflek’ dat het Europese klimaatbeleid ondermijnt en de productie van ‘vieze’ stroom in naburige landen stimuleert.
Landen aan randen EU importeren uit landen zonder duurzame ambities
De grootste exporteurs van stroom naar de EU: Rusland, Oekraïne, Turkije en landen op de westelijke Balkan zoals Albanië. Weinig verrassend zijn de grootste afnemers hiervan de landen aan de randen van de EU: Griekenland, Finland, Litouwen en Hongarije. Griekenland, Spanje en Kroatië hebben ambitieuze doelstellingen voor duurzame elektriciteitsproductie, maar importeren relatief veel stroom uit landen die deze ambities niet delen. Spanje bijvoorbeeld importeert elektriciteit uit Marokko. Griekenland doet op energieterrein zaken met Noord-Macedonië, Turkije, en Albanië; Kroatië met Bosnië-Herzegovina en Servië.
Lees ook dit commentaar van Jelte Wiersma: Green Deal EU maakt technocraat machtig en burger zwak
De kans dat het Europese koolstoflek groeit is groot. De EU heeft als voornemen om in 2050 klimaatneutraal te zijn, een ambitie die vrijwel onhaalbaar is als er niet op grote schaal wordt ingezet op kernenergie (hetgeen tot dusver niet het geval is). Geen enkele lidstaat wil dat de leveringszekerheid in eigen land in gevaar komt. De logische uitkomst: meer importeren uit landen die fossiele brandstoffen nog niet in de ban hebben gedaan.
Zaken zijn zaken. Sandbag turft een stijgend aantal verbindingen tussen het hoogspanningsnet van de EU en dat daarbuiten, en in het kielzog daarvan nieuwe kolencentrales aan de grenzen van de Unie.
New analysis: #Coal plants are being built just outside Europe's borders to supply electricity to the EU - without paying the #EUETS carbon price.It’s time for a #BorderCarbonAdjustment sandbag.org.uk/project/interc…
Net electricity imports into the EU were up from 3TWh in 2017 to 21TWh in 2019. All the imports are from countries that have zero or near-zero carbon pricing. sandbag.org.uk/project/interc…
Andere Tweets van Sandbag bekijken
Worden alle bestaande plannen ten uitvoer gebracht, dan neemt de capaciteit van de ‘kabels’ tussen de EU en niet-EU-landen de komende tien jaar met 31 procent toe. In de landen die (binnenkort) zijn verbonden met het Europese net wordt de capaciteit van kolencentrales met 53 procent uitgebreid. Een land als Egypte draait zich warm: zowel een verbinding met de EU als de bouw van een nieuwe kolencentrale zit in de planning.
Emissie Europese broeikasgassen niet verminderd, maar verplaatst
Zonder ingrepen wordt de emissie van Europese broeikasgassen dus niet zozeer verminderd maar simpelweg verplaatst naar buiten de EU. Daar schiet de strijd tegen klimaatverandering niets mee op, aangezien dat een mondiaal en geen regionaal vraagstuk is.
Lees ook dit stuk van Rob Ramaker: Waarom wil de Europese Unie een grensbelasting op CO2?
Sandbag bepleit een CO2-heffing aan de grens, in lijn met de plannen van de nieuwe Europese Commissie. Zo’n heffing zou ‘vieze’ stroom minder aantrekkelijk maken. Maar maakt het een einde aan de importen? EU-landen gaan meer leunen op zonne- en windenergie, maar hebben nog geen goed alternatief om de dalen in de productie daarvan op te vangen. Fossiel gaat in de ban, kernenergie wordt nog niet omarmd. Naarmate de spanning oploopt, fungeert het koolstoflek als ventiel.
ELSEVIER
0 reacties :
Een reactie posten