Holle retoriek en klimaatwaan

Datum:
  • zondag 5 januari 2020
  • in
  • Categorie:

  • De conclusie is dat het klimaatbeleid berust op activistische holle praatjes van lieden die zich inzetten als betaalde vazallen van de eeuwenoude elite thans gestoken in het PR-fähige planeetreddende jasje van het Eco Industriële Complex. 


    5-1-2020

    Een bijdrage van Jeroen Hetzler.
    Onlangs las ik een artikel over de rode reus in het sterrenbeeld Orion, bekend als Betelgeuze. De ster staat op het punt het gewelddadige stadium naar een supernova in te gaan. Wij lezen:
    Astronomen buitelen over elkaar heen over de vraag of de supernova voor de deur staat of dat het vals alarm is. De 26-jarige supernova-deskundige Sarafina Nance van de universiteit van Berkeley denkt dat er andere verklaringen zijn voor het uitdoven van de rode reus.
    Dit is interessant: wetenschappers die het niet met elkaar eens zijn. Een fenomeen dat bestaat zo lang wetenschap bestaat. Niets mis mee. Het zorgt voor gezonde wetenschappelijke vooruitgang. Precies om deze reden valt het schrille contrast op met het huidige klimaatdebat, dat veel weg heeft van het astronomische debat over de heliocentriciteit 350 jaar geleden.
    Emotie, verketteren, veroordelen, monddood maken, sancties, al deze elementen zijn heden ten dage in het klimaatdebat te herkennen behalve de brandstapel dan, maar dit is slechts een gradueel verschil. De grootste gemene deler vormde toen en vormt thans religie ieder in eigen gedaante.
    Al 50 jaar lopen de apostelen van de groene religie klimaathel en -verdoemenis te prediken zonder dat hier ook maar iets van is gebleken. Het begint een tikje ongeloofwaardig te worden. Dit beseffen ze zelf ook wel. Vandaar dat die groene apostelen hun toevlucht nemen tot steeds grotesker, hysterischer, niettemin holle retoriek. Zo kennen wij de malicieuze hockeystickgrafiek van Mann. Deze laatste heeft een kliek gelijkgestemden om zich heen verzameld zoals blijkt uit en lasterlijke, en mislukte, aanval op de ijsberenexpert Suzan Crockford. Bron.
    Belangrijk is dit commentaar:
    De auteurslijst is heel opmerkelijk: veel Nederlandse auteurs dan wel werkzaam bij Nederlandse onderzoeksinstituten. Een aantal heeft zich tot dit moment nooit actief gemengd in het klimaatdebat en zijn biologen of ecologen, geen sociologen. En dit is toch echt een sociologisch onderzoek, ook al is het gepubliceerd in een biologisch tijdschrift. Meer bekende namen zijn:
    Verheggen – op Climategate.nl welbekend;
    Kampen – die geen affiliatie heeft maar zich wel onder de reaguurders van het blog van Verheggen bevindt;
    Crowther – ook alarmist, werkzaam KNAW-NIOO;
    Nuijten – duurzame top 100.
    De rest uit het buitenland zijn vrienden van Verheggen uit de ‘clan’ rondom Mann, Cook, Lewandowsky & Co.
    – Lewandowsky
    – Stirling
    – Balgopal
    – Armstrup
    – Mann
    Aangezien er veel NL of NL-geaffilieerden als auteur vermeld staan lijkt met het volgende een reëel scenario:
    – Verheggen is actief blogger en alarmist met een obsessie voor critici en sceptici (vraag Marcel Crok maar);
    – … probeert via ‘wetenschappelijke’ publicaties al tijdenlang allerlei critici in diskrediet te brengen (Lewandowsky/Mann style);
    – … ergert zich daarom (ook) aan GWPF en Crockford;
    – … en dit is het volgende project. Vanwege zijn toegang tot de Mann/Lewandowsky clan (ML-Clan) was het makkelijk om bv Armstrup als co-auteur te benaderen. Die wilde ongetwijfeld maar wat graag. Ook is er binnen de ML-Clan naar nog wat andere bereidwillige co-auteurs gezocht (Stirling, Balgopal, Post).
    Binnen NL en in de omgeving Amsterdam (Verheggen = University College Amsterdam) zijn auteurs gerecruteerd om meer gewicht aan het artikel te geven, en om te voorkomen dat de sceptische goegemeente denk: ah, de ML-Clan (vandaar Harvey als eerste auteur).
    Tot het tegendeel bewezen is vermoed ik dat het vooral goedgelovige en wat naïeve mensen uit de Amsterdamse Universiteits-Bubbel zijn. Uit de wetenschap, van alarmistische inslag, en die zich ook al lang zich ergeren aan critici en sceptici. Ik vermoed ook dat ze daarbij niet goed nagedacht hebben of dit artikel wetenschappelijk integer is en wat eventuele wetenschappelijke consequenties zouden kunnen zijn vanwege het controversiële gehalte ervan. Daar kun je een heel epistel over schrijven, zoals waarom er 14 auteurs op dit artikel moeten staan, en of ze überhaupt ooit serieus kritisch naar de methodiek gekeken hebben (zie onder).
    In ieder geval heeft Verheggen zijn zin: zijn blog wordt weer bevolkt door allerlei actieve critici en alarmisten. Richard Tol veegt methodologisch weer eens de vloer aan met het artikel. Wat een terugkerend patroon lijkt te zijn binnen de ML-Clan artikelen die betrekking hebben op wat je de “sociologie van het klimaatdebat” zou kunnen noemen.
    Dit nu is interessant. Immers, diens blog lezende is er weinig fantasie voor nodig om te beseffen dat de heer Verheggen het als zijn persoonlijke kruistocht beschouwt elke twijfel of kritiek op de klimaatdogmata te vuur en te zwaard te bestrijden zoals de kruisvaarders rond het jaar 1.099 om Jeruzalem te bevrijden van de moslims. Deze volgende passage is intrigerend:
    Eind december 1098 en begin januari 1099 besloten Robert van Normandië en Bohemunds neef Tancred om vazallen te worden van Raymond IV van Toulouse, die rijk genoeg was om hen te betalen voor hun diensten.
    Vazallen, zo bezie ik de pleitbezorgers en beijveraars van de groene religie. Zie verder hier.
    Er is nog iets opmerkelijks te constateren. Verheggen stelt de onbewezen premisse CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) als een onbetwistbaar wetenschappelijk vaststaand feit. Laat het volgende tot u doordringen:
    Twee en een half jaar geleden schreef Bart Verheggen op zijn blog:
    Twijfelbrigade dient klacht in tegen NOS vanwege evenwichtige en goede berichtgeving over klimaatverandering Ja, u leest het goed. Climategate.nl en de Groene Rekenkamer proberen geregeld om de media zo scheef mogelijk te laten berichten over klimaatverandering. Een klacht van hun valt derhalve op te vatten als een compliment. De hoofdredacteur van NOS Nieuws, Marcel Gelauff, schreef al snel een zeer logisch antwoord terug:
    ‘De NOS neemt geen stelling. Over geen enkel onderwerp. Wij kiezen die onderwerpen en nieuwsgebeurtenissen die we vanuit onze wettelijke taak relevant vinden voor ons grote publiek.’
    Zou het, dat logische antwoord?
    Henk Hagoort, tot voor kort baas van de Nederlandse Publieke Omroep, heeft diverse malen toegegeven dat hij geen objectieve verslaggeving over het klimaat wil. Hij vindt dat NPO de Nederlandse politiek moet aansporen om feller op te treden tegen klimaatverandering. Tijdens een radiodiscussie (Dit is de dag, 23 november 2015) zei Hagoort dan ook te weigeren programma’s te maken die aan de orde stellen of er eigenlijk wel een klimaatprobleem is.
    Dit ‘geen objectieve verslaggeving over het klimaat’-standpunt bevestigt Hagoort in een interview met Arendo Joustra, hoofdredacteur van Elsevier Weekblad, waarin Joustra de NPO propaganda verwijt. De redenering van Hagoort gaat uit van, net als bij Verheggen, van de onbewezen premisse dat de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) een onbetwistbaar wetenschappelijk vaststaand feit is.
    Het moge duidelijk zijn dat de uitspraak, ‘de NOS neem geen stelling, van Gelauff hierboven hierdoor ongeloofwaardig is. Hij heeft bij mijn weten nooit openlijk afstand genomen van het beleid van zijn voorganger Hagoort.
    Dit alles brengt ons op de gebruikte tactiek bij dergelijke agitprop:
    Groot-Brittannië: ‘Antivaxxers maken gebruik van propagandatechniek “firehosing”’ Prof. Lucky Tran schrijft in een opiniestuk dat hij van mening is dat antivaxxers gebruik maken van ‘firehosing’, een propagandatechniek waarbij zoveel leugens achter elkaar worden verteld dat feiten hun waarde verliezen. Het gaat er daarbij niet om de geloofwaardigheid van de leugens, maar puur om de hoeveelheid. Het wordt steeds vermoeiender om de leugens te blijven ontkrachten en de feiten worden daarna als ‘slechts’ een mening gezien. De techniek komt van de Russische manier van desinformatie verspreiden om aan de macht te blijven die nu ook in de Verenigde Staten en Brazilië wordt aangetroffen.
    Lees meer in The Guardian.
    Dit is onmiskenbaar ook de tactiek van de elite van het Eco Industriële Complex die sceptici steeds weer in de verdediging probeert te drukken, in diskrediet probeert te brengen en de burger bestookt met desinformatie via media. Het valt te betreuren dat Hagoort zich hier kennelijk voor heeft laten lenen en dat dit beleid bij de NPO nooit openlijk is herroepen. Wat rest is een gefabuleerde klimaatcrisis, tegenwoordig klimaatnoodtoestand maar liefst. Het resultaat is er dan ook naar, gegeven de talloze mislukkingen a.g.v. de illusie van het bestrijden van een niet bestaand probleem. Als je natuurkunde onderschikt acht aan ideologie moge deze lijst van te verwachten mislukkingen geen verbazing wekken. Lees en oordeel zelf: BronBronBronBron.
    Groen beleid, tenzij innovatie zoals bijvoorbeeld de uitvinding van de vuistbijl en het vuur, kent slechts falen, evenals de klimaatmodellen, vanwege vooringenomenheid en gebrek aan wetenschappelijke realiteitszin. De recente bosbranden in Australië bijvoorbeeld zijn mede te wijten aan de ondeskundige, helaas te invloedrijke, bemoeizucht van het WWF.
    In het algemeen moet de milieubeweging met de grootst mogelijke argwaan tegemoet te worden getreden. Hun macht is onaanvaardbaar gegroeid en bedreigt thans ons democratisch voortbestaan en de rechtsstaat:
    In mijn in maart 1996 verschenen dissertatie heb ik het actierecht van algemeenbelangorganisaties gekwalificeerd als ‘non- recht’, omdat zowel het publiekrecht – met name de beginselen van de democratische rechtsstaat – als het burgerlijk recht erdoor worden ontwricht. Naar aanleiding van de uitspraak van het Haagse Hof uit 2008 in de SGP-vrouwenzaak heb ik daar nogmaals op gewezen. Andere bekende zaken die door algemeenbelangorganisaties zijn aangespannen, zijn de zaak over de rookruimtes in de horeca en de Urgendazaak.
    De conclusie is dat het klimaatbeleid berust op activistische holle praatjes van lieden die zich inzetten als betaalde vazallen van de eeuwenoude elite thans gestoken in het PR-fähige planeetreddende jasje van het Eco Industriële Complex. Dit is het niveau van deze pseudo-wetenschappelijke tak van ‘klimaatwetenschap’ dat genoemde klimaatkruisvaarders menen te moeten verdedigen. Ik heb met hen te doen, daar zij kampen met klimaatcrisiswanen.
    Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.
    (Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).












    0 reacties :

    Een reactie posten