1-1-2020
Oog in oog met massamoord komt links vaak niet verder dan wegkijken, goedpraten, relativeren en collaboreren, schrijft Roelof Bouwman. Dat was bij het communisme zo, en nu ook bij de terroristen van IS.
In linkse dagbladen als de Volkskrant, NRC Handelsblad en Trouw, maar ook in programma’s van de overwegend linkse NPO zijn we in 2019 voortdurend geattendeerd op het lot van Nederlanders die ervoor kozen zich in Syrië aan te sluiten bij het kalifaat van Islamitische Staat (IS).
Ondanks alle sympathie voor ‘uitreizigers’ was kalifaat hel op aarde
Roelof Bouwman is historicus en journalist. Hij schrijft wekelijks over politiek, geschiedenis en media.
Voor niet- of andersgelovigen was het kalifaat, zoals bekend, een hel op aarde. Mannen, vrouwen en kinderen werden er tot slaaf gemaakt, verkracht, doodgeschopt, onthoofd, geëxecuteerd of opgesloten in kooien en daarna levend verbrand. De beelden zorgden wereldwijd voor walging en afschuw.
Toch wordt ons voorgehouden dat we mededogen moeten hebben met de IS-terroristen, zeker nu velen van hen zich in gevangenschap bevinden. ‘Uitreizigers’ worden ze genoemd, niet alleen door hun advocaten, maar ook door veel politici en journalisten. Alsof het om vakantie vierende padvinders zou gaan in plaats van om islamitische moordenaars, folteraars en verkrachters.
‘Kalifaatmeisje’ mocht bij KRO-NCRV in slachtofferrol kruipen
Ook op Eerste Kerstdag was het weer raak. In het tv-programma Mensen met M probeerde Margriet van der Linden medelijden te wekken voor Laura Hansen. De uit Zoetermeer afkomstige vrouw vertrok in 2015 naar het IS-kalifaat en werd na terugkomst in Nederland veroordeeld tot een celstraf wegens het voorbereiden van terroristische misdrijven. Als zielig ‘kalifaatmeisje’ mocht ze voor de camera’s van KRO-NCRV in de slachtofferrol kruipen.
Het was een perverse vertoning, die de makers van het programma terecht op een storm van kritiek kwam te staan.
‘Dit is een klap in het gezicht van de minderheden die door de genocidale organisatie van IS vervolgd zijn. Daders worden door dit soort uitzendingen verheerlijkt,’ reageerde journalist Brenda Stoter Boscolo, die een boek schreef over de slachtoffers van de IS-terreur.
Lees ook dit stuk van Brenda Stoter Boscolo over de Jezidi’s: Alleen veilig in het Westen
‘Ik heb vorig jaar al voorspeld dat het IS-tuig in Nederlandse talkshows gaat verschijnen met jankverhalen,’ twitterde oorlogscorrespondent Harald Doornbos.
‘Blijft wonderlijk dat er zoveel sympathie en aandacht is voor IS’ers en daarbij nauwelijks een woord over hun gruweldaden,’ liet VVD-Kamerlid Dilan Yesilgöz weten.
Toch is ‘wonderlijk’ niet helemaal de goeie formulering. Het is namelijk wel vaker gebeurd dat links Nederland, oog in oog met massamoord, niet verder kwam dan wegkijken, goedpraten, relativeren en collaboreren.
Ook miljoenen doden in Sovjet-Unie konden linkse partijen niet deren
Neem de omgang met het Sovjet-communisme, in de vorige eeuw goed voor twintig miljoen dodelijke slachtoffers. Toch ging de PvdA bij verkiezingen lijstverbindingen aan met de communistische CPN en mocht die partij vanaf de jaren zestig aanschuiven in (onder meer) het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam en in Gedeputeerde Staten van Noord-Holland en Groningen.
Naar de doorgewinterde stalinist Marcus Bakker werd in 1992 zelfs een vergaderzaal vernoemd op het Binnenhof – op voorstel van GroenLinks, waarin de CPN inmiddels was opgegaan. Twee jaar later, in 1994, trad Bakker bij de verkiezingen voor het Europees Parlement op als lijstduwer van GroenLinks.
Rosenmöller was fan van Pol Pot, ook Mao was geliefd in links Nederland
Paul Rosenmöller, de huidige fractievoorzitter van GroenLinks in de Eerste Kamer, was als lid van de Groep Marxisten-Leninisten (1976-1982) een fervent supporter van de Cambodjaanse genocidepleger Pol Pot. In diens killing fields – de agrarische velden des doods – zijn 2 miljoen mensen doodgemarteld.
Lees ook deze column van Philip van Tijn: 2019 was het jaar waarin daders slachtoffers werden
Ook de Chinese communistenleider Mao Zedong, met 65 miljoen doden de grootste massamoordenaar uit de geschiedenis van de mensheid, genoot in links Nederland een uitstekende reputatie.
Zo liet PPR-aanvoerder Bas de Gaay Fortman, tegenwoordig GroenLinks-prominent, zich in 1973 tijdens een bezoek aan China een zogenoemd ‘Maopak’ aanmeten, waarmee hij later ook op het Binnenhof verscheen. ‘China,’ zo verkondigde hij, ‘is een land waarin de absolute eerlijkheid, reinheid, onzelfzuchtigheid en liefde regeren.’
SP-voorzitter werd benoemd tot erelid van Mao’s Rode Garde
Meer over dit onderwerp: In linkse kring blijft de dictator een held
Nog een stap verder ging Daan Monjé, tot 1986 voorzitter van de SP. In 1967 werd hij in China benoemd tot erelid van de Rode Garde. Dat was de geüniformeerde jeugdbeweging van Mao, die tijdens de Culturele Revolutie (1966-1976) ontelbare Chinezen de dood injoeg.
In 1971 accepteerde Monjé ook nog eens een geheime gift uit maoïstisch China van 400.000 gulden. Nooit heeft de SP overwogen de donatie alsnog af te staan aan, bijvoorbeeld, Chinese mensenrechtenorganisaties. SP-penningmeester Rosita van Rijswijk zei in 2010 dat het daarvoor ‘te lang geleden’ was.
Het kapotte morele kompas van de makers van Mensen met M is, zou je kunnen zeggen, het kapotte morele kompas van een groot deel van links Nederland. En niet pas sinds Eerste Kerstdag.
ELSEVIER
0 reacties :
Een reactie posten