De Gemeente Hollands Kroon heeft samen met de provincie en het Hoogheemraadschap een gebiedsplan voor de Wieringermeer ontwikkeld.
21-12-2019
Veel vertrouwen is er echter bij ons niet in een overheid die meer oog heeft voor de projectontwikkelaars.
Gastschrijver
___________________________________________________________
Pieter de Jong
Pieter de Jong is inwoner van Slootdorp.
_________________________________________
Een groot zoekgebied moet bestemd worden voor datacenters, die nauwelijks voor aanhoudende werkgelegenheid zorgen. Zij zijn echter wel grootverbruikers van energie en ruimte en van vruchtbare landbouwgrond in ons alom geprezen open polderlandschap. De duurzaam opgewekte energie van het windpark gaat maar naar een verbruiker. En niet naar de vele honderdduizenden huishoudens waarmee de aanwezigheid van deze horizonvervuilende objecten worden gerechtvaardigd.
Als compensatie heeft men de bescherming van cultuurhistorische structuren bedacht, een op een overgenomen uit de nationale omgevingsvisie. Volgens een artikel in januari 2017 in deze krant pasten de datacenters tot maximaal veertig meter hoogte prima in een parkachtige omgeving. Dit was althans de mening van twee wethouders van Hollands Kroon die op uitnodiging enkele datacenters hadden bezocht in Dublin. Geschetst werd een beeld van wat groen op een aarden wal, een strandje en picknickplaatsen. Waarom dan nu toch dit planologisch doekje voor het bloeden? Deze cultuurhistorische structuurkwalificatie zet onze bedrijven op slot, beperkt onze bedrijfsvoering en beknot ons in de mogelijkheden om hier te wonen en te werken.
Wij lijden dus, nadat ons landschap is aangetast, ook nog eens serieuze planschade. Vreemd plan voor een gemeente die jarenlang een monumentenlijst heeft tegen gehouden en culturele initiatieven over liet en laat aan vrijwilligers.
Het deelgebied bijzondere plekken uit het plan is merkwaardig te noemen. Het lijkt eerder een opsomming van planologische missers. Genoemd wordt onder meer het Joods Werkdorp (aanwezigheid toekomstig Polenhotel?), de Sluis bij Kolhorn (aanwezigheid noodbrug?), de hoek Groetweg (aanleg crossterrein?), de hoogte bij Opperdoes (vuilnisbelt CAW?), de ambtenaar bij Medemblik (windmolen?), haven van Oude Zeug (ooit gekocht voor een euro en het lijkt het dat er daarna nooit meer dan dat bedrag aan uit gegeven is) en de ’hoogte’ in het Wierholt wat ook gewoon een ordinaire afvalberg is.
Veel vertrouwen is er dus niet in een overheid die meer oog heeft voor de projectontwikkelaars. Die mocht hun initiatief niet in het plan passen, een gepaste donatie mag doen in een Gebiedsfonds.
Geheel vrijwillig dus zonder verplichting. De ja/mits houding van de gemeente is er dus één van wie betaalt die bepaalt. Je zou bijna denken dat een ondernemerspartij dit plan geschreven heeft.
Ons advies was eensluidend en kwam kort samengevat hier op neer. Agri++ zoekgebied reduceren naar nul hectare. Als men datacenters wil bouwen, moet men maar glastuinbouw gaan uitkopen. Cultuurhistorische structuren uit het plan. Wij als bewoners hebben zeker niet minder eigen verantwoordelijkheid als datacenter-initiatiefnemers. Wij wonen al in een parkachtige omgeving en willen niet in een museum wonen. Meer woningbouw in de kernen. Polenhotels: eerst de woonbehoefte aantonen en zeker niet door hun aanwezigheid nieuwe kernen vormen in het buitengebied
Helaas is het slechts een advies en daarmee in dit proces dus niet meer dan een lege dop van een ei wat de bewoners en grondgebruikers hebben gelegd.
Wij zijn dus van mening dat ons polderlandschap het beste beschermd wordt als we als Wieringermeer een agrarische hoofdstad laten blijven.
Pieter de Jong
0 reacties :
Een reactie posten