Drie weken na de aanslag op haar leven stapte Lydia de Loos (56) uit Van Ewijcksluis voor het eerst de Albert Heijn in Den Helder binnen. In een gangpad werd ze aangesproken door een kennis, een oud-officier bij de marine, die haar een hart onder de riem stak. ,,Je bent niet dood’’, zei hij. ,,Dus je hebt nog een taak hier.’’
Lydia werd diep getroffen door zijn woorden en nam ze ter harte. Ze leeft en ze wil na deze traumatische ervaring het beste uit het leven halen. Toen ze een paar weken geleden haar tijdelijke winkel in kerstartikelen opende aan de Spoorstraat in Den Helder, kon ze een lang gekoesterde wens van haar bucketlist schrappen.
Aan het einde van het jaar telt Lydia haar zegeningen, zelfs al kost het haar op bepaalde dagen meer moeite dan op andere. Want 2019 zal altijd het jaar zijn waarin ze op klaarlichte dag in het winkelcentrum van Anna Paulowna werd aangevallen. Met het echtpaar dat haar belaagde, heeft ze een conflict dat zich al jaren voortsleept. ,,Ik ben al eerder - vaker - door hen met de dood bedreigd.’’
De vrouw stak Lydia op woensdag 29 mei meerdere malen met een mes; dat mes droeg ze al dagenlang bij zich. Afgelopen week werd het echtpaar veroordeeld: drie jaar gevangenisstraf voor haar en zeven maanden voor hem.
Geen rust
,,Zij heeft drie jaar gekregen en ik heb levenslang’’, zegt Lydia daarover. Het vonnis geeft haar geen rust. ,,Zij hebben niets te verliezen en ik alles. Ooit komen ze vrij. Hij waarschijnlijk al voor kerst. Ik zal de rest van mijn leven achterom moeten kijken. Wanneer ik een roze jas zie, breekt bij mij al het zweet uit. Is zij het?’’
Het echtpaar moet na hun vrijlating vijf jaar lang twee kilometer van haar woonhuis vandaan blijven. Wanneer ze dat verbod negeren moeten ze voor elke overtreding een week zitten. Thuis zou Lydia veilig moeten zijn.
In de praktijk betekent het dat ze hen in Anna Paulowna of Den Helder tegen het lijf zou kunnen lopen. Tijdens het boodschappen doen bijvoorbeeld. Lydia mijdt sowieso Breezand, want daar woont het echtpaar. ,,Het gebod én het contactverbod geldt maar voor vijf jaar. Wie zegt dat ze zich daaraan zullen houden?’’
Pompstation
Elf jaar geleden kocht de kunstenares het voormalige pompstation aan het Amstelmeer. Dat wil ze benadrukken: Gekocht! ,,Van een investeringsmaatschappij. Ik ben hier niet anti-kraak gaan zitten om de mensen van het het naastgelegen jachthaventje weg te pesten. Zij zaten daar al jaren illegaal en moesten weg van de gemeente. Ik heb daar helemaal geen bemoeienis mee gehad. En het is ook niet zo dat ik hier kwam wonen en dat conflict ontstond. Zij lagen met meer mensen in de clinch. Ze denken dat de hele wereld tegen hen is.’’
Lydia verloor haar hart aan de locatie. De bouwval toverde ze om tot De Kunstsalon. Ze woont er en geeft er workshops. Vanaf januari schenkt ze er weer koffie en serveert ze er appeltaart. Dan gaat ook haar bed en breakfast opnieuw open.
Contact
Als ze elf jaar geleden had geweten wat ze zich op de hals zou halen, had ze het nooit gekocht. In het begin was het contact met het echtpaar normaal. Hoe het ontspoorde, weet Lydia al niet eens meer.
,,Ik heb die mensen nooit wat aangedaan. Dat zou ik niet eens kunnen. De eerste keer dat ik terug vocht, was pas toen ik met dat broodmes werd gestoken.’’
Haar echtgenoot is zeven jaar geleden naar het echtpaar gestapt. ,,Zonder dat ik het wist. Hij wilde praten en kijken of de situatie op te lossen was. Zij zeiden tegen hem dat er doden zouden vallen, maar ‘daar ben jij niet bij’.’’
Mensen vragen haar waarom ze niet haar biezen heeft gepakt. Zelfs de recherche en advocaat raadden dat haar aan. ,,Het zou niets uitmaken. Als ik zou verhuizen, dan hadden ze me opgezocht. Ik ben kunstenares en mijn klanten moeten me kunnen vinden. Ik heb 35 jaar hard gewerkt aan mijn naamsbekendheid, dat laat ik niet zomaar passeren. Ik lijk wat dat betreft op mijn vader. Hij was een vechter en hij zou ook niet zijn weggelopen. Ik heb van hem de letters gekregen die groot aan de gevel hangen: E la vita continua. ’En het leven gaat verder’.’’
Haar pand is beveiligd. Ze kan niet in details treden, want het gaat tenslotte om haar veiligheid. Ze leeft volgens bepaalde regels. Als ze haar bus parkeert, zorgt ze ervoor dat ze zo in kan stappen en wegrijden als dat nodig is.
Ze prijst zich gelukkig vanwege de lieve vrienden en familie die haar door een hele moeilijke periode heen hebben geholpen. Zonder hen en haar kunst zou ze het nog zwaarder hebben gehad.
,,Ik ben nog steeds dankbaar voor de mensen die me op die dag meteen te hulp schoten. Er was een man die het broodmes heeft afgepakt. Terwijl zijn twee kleine kinderen aan zijn been hingen. Op die dag had ik het zo zwaar. Ik voelde me loslopend wild toen ik met al mijn verwondingen alleen in het ziekenhuis lag. Mijn man moest uit Beverwijk komen. Al mijn kleding was afgepakt en mijn bus was weggesleept. Ik was kapot.’’
Hallelujah
Ze richt zich deze maand op haar kerstwinkel Hallelujah waar ze de komende weken workshops geeft. Elke middag is ze aanwezig. Het is haar trots. ,,Sommige klanten komen bijna dagelijks. Die kopen een kerstbal en nemen dan nog gezellig een bakje koffie. Ik zou de winkel eigenlijk tot en met 31 december aanhouden, maar ik vind het zo leuk dat ik daar langer blijf.’’ Ze glimlacht: ,,Het is daar zo gezellig.’’
Nogmaals, Lydia telt haar zegeningen.
Noordhollands Dagblad
4 reacties :
Mevr. de Loos heeft gelijk, zodra de straf er op zit begint het weer van voor af aan. Met gebiedsverboden vegen dat soort lui hun g.t af, oom agent heeft het toch te druk met andere zaken.
De laatste 20 jaar was het echtpaar een verschrikking voor andere mensen, vernielen, bedreigen en mishandelen was de gewoonste zaak. De politie wilde het echtpaar 20 jaar geleden al opsluiten, helaas werkte justitie niet mee.
'Zij zaten daar al jaren illegaal en moesten weg van de gemeente.'
Als inwoner van Van Ewijcksluis heb ik mij vaak afgevraagd waarom de gemeente, eerst Anna Paulowna en erna Hollands Kroon niet vanaf het begin heeft gehandhaafd. Dan had deze situatie niet ontstaan.
Als zelfs de burgemeester moest verhuizen uit Hippolytushoef omdat hij door H. werd bedreigd dan hoef je geen helderziende te zijn om te begrijpen dat het echtpaar niet zal rusten, ze gaan door tot er weer een slachtoffer valt.
Nou, er is maar 1 oplossing: HANDHAVEN.
Dit Nederland is ziek!
Onze bestuurders (de roverheid) kan het geen ene malle moer schelen dat de burgers hier LAST van hebben.
De laatste 50 jaar hebben we de politie nodig gehad voor allerlei tuig dat hier binnenkomt. Het tuig staat sinds die tijd bovenaan het lijstje om geholpen te worden. Er zijn zelfs op dit moment geen onderwijzers, politieagenten, advocaten. Die gaan dit WILDE WESTEN ontvluchten. Alle tijd en aandacht gaat uit naar asieltuig. Als je tegen dit soort lui actie onderneemt dan ga je als politieagent een tijdje geschorst worden. Als je als onderwijzer over de HOLOCAUST gaat praten dan krijg je een stoel voor je kanis. Ik vind het wel logisch dat deze mensen afhaken voor een hongerloon. Er worden zoveel buitenlanders hier binnengelaten dat het onderwijzend personeel op school wordt geadviseerd de kinderen mede te delen GEEN HAM meer op brood mee te nemen!!!!! En ja, dan kan er niemand meer handhaven! Ik ken Lydia niet maar ik wens haar heel veel sterkte. Maar.......... ze heeft gelijk; als dit schorem weer vrij is zal ze zeker achterom moeten zien. Kijk maar even wat er met die familie aan de hand is in Hippolytushoef (het Beirut van Noord Holland) alleen maar omdat ze joods zijn. Dit land is ziek. De camera's die bij dit gezin voor de deur staan daar zou ik kouwe griebels van krijgen als ik die iedere dag zou zien, dit hoort in oorlogsgebied. Niet hier!
En de bestuurders van Hollands schijthuis heb ik gisteravond om 19.00 uur raio 1 nog gehoord. Schande. De burgers beginnen in opstand te komen en zo moet het ook.
Maar zolang er nog mensen op Groen(s)links stemmen gaat het niet goed. Er zijn geen huizen meer die te betalen zijn voor hardwerkend Nederland want die gaan naar asieleisers. Maar als je dit benoemd ben
je een racist, fascist of wat al meer.
Zoals Constant Kusters al zei: VOOR NIEUWKOMERS ZORGEN WIJ ZELF.
Een reactie posten