Kernenergie heeft de toekomst

Liever een kerncentrale dan windmolens

2-12-2019 

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Velen geloven dat de mens overwegend verantwoordelijk is voor de verschrikkelijke opwarming van de aarde, beter bekend als de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming). Het is wat het is: een geloof of minder religieus genoemd een ideologie. Een ecocommunistische ideologie wel te verstaan. Elke wetenschappelijke grond ontbeert die hypothese zodat men toevlucht zoekt in een andere mythe, namelijk die van de 97% consensus, het meest onwetenschappelijke argument dat men kan aanvoeren en dat aantoont dat het in die kringen aan begrip van wetenschapsbeoefening ontbeert. Hoe kan het ook anders met de klimaathoax die inmiddels door natuurkundige wetten en door de praktijk is weerlegd tot op de dag van vandaag. Verdedigers van die hoax maken zich steeds belachelijker.

Er komen van de weeromstuit uit deze zich moreel verheven achtende zelfbenoemde ‘planeetredders’ steeds meer sluipende en openlijke pogingen om spreken en schrijven over die hoax te verbieden. Of het gaat om het bloeiende Great Barrier Reef of de overweldigende ijsberenpopulatie. Onwelgevallige waarheden die ecocommunisten met zielige tirannie monddood proberen te maken.

Zo rust ook een taboe op de CO2-vrije kernenergie. De opzet is doorzichtig. Kernenergie kan voldoen aan de stijgende vraag naar hoogwaardige vraagvolgende elektriciteit. Aanbod gestuurde windmolens en zonnepanelen zijn daarentegen inferieure energiedragers. Met alleen windmolens, zonnepanelen en biomassa bereiken we meer CO2-emissie. Zie Duitsland. Geen verrassing natuurlijk. Alleen, het ecocommunisme is juist niet gebaat bij een oplossing. Dat wil alleen de macht en de tirannieke dwang in de geest van Maurice Strong, Naomi Klein, Figueres, Jetten, Klaver en velen anderen. Dus terug naar een achterlijk eco-USSR. Een oplossing brengt echter dit doel in gevaar. Vandaar. Steeds meer mensen krijgen deze boosaardige opzet door. Het is dus bemoedigend dat het pleidooi voor kernenergie meer op de voorgrond komt. Zie het pleidooi van Ad Louter:

Volgens Louter speelden tegenstanders van kernenergie ‘met hun ketelmuziek’ succesvol in op angst. ‘Radioactieve straling is onzichtbaar. Je kunt het niet met je zintuigen waarnemen, maar wel goed meten.’ Door de ‘selectieve framing’ werd kernenergie telkens in een kwaad daglicht gesteld. ‘Zo werd elektriciteit succesvol verknoopt met kernwapens.’ De sector moet daar een positief verhaal tegenover stellen.

Helaas blijkt de anti kernlobby te overtuigend voor veel misleide leken. Hypocriet is die lobby wel want kernafval vervalt – halfwaardetijd – i.t.t. zwaar chemisch afval dat over 100.000 nog even levensgevaarlijk is. Toch wordt dit chemisch afval dagelijks opgeslagen in verlaten mijnen zonder enig protest van de milieubeweging. Twee maten dus en ontmaskering van de ecocommunistische agenda.

Louter wil dat kernenergie een eerlijke kans krijgt. Hij zet vraagtekens bij de uitspraken van Eric Wiebes (VVD), minister van Economische Zaken, dat er geen obstakels zouden zijn voor kernenergie behalve dat bedrijven het economisch niet aandurven om kerncentrales te bouwen. Biomassa, zonne- en windenergie hebben immers recht op subsidie. ‘Alle CO2-arme bronnen moeten recht hebben op subsidie. Of nog liever: geen van alle.’ Wanneer, zegt Louter, in een eerlijke vergelijking naar de kosten per kilowattuur wordt gekeken, dan is kernenergie goedkoop. Daarin is rekening gehouden met de lange levensduur van kerncentrales.

Die levensduur is 80 jaar. Bovendien is de leveringszekerheid 90%. Windmolens halen amper de 15 jaar met een weersafhankelijke ongewisse leveringszekerheid van 25% op land en 40% op zee; derhalve 0% betrouwbaarheid. Ze verdienen bovendien hun investering niet terug en leiden dus tot welvaartsverlies (zie hier). Voor zonnepanelen geldt mutatis mutandis hetzelfde. Afval dus.

Maar het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) heeft de kosten van verschillende energiebronnen toch vergeleken, bijvoorbeeld in ‘Nationale kosten energietransitie in 2030’?

‘Ik heb het daar met het PBL over gehad. Het PBL nam aanvankelijk voor kernenergie één datapunt: het relatief dure Hinkley Point C. De denktank voor welvarende landen OECD NEA daarentegen rekent met de gemiddelde kosten voor kerncentrales, die nu gebouwd worden om de levelised cost of electricity (LCOE) voor verschillende bronnen te bepalen. Kernenergie blijkt dan keer op keer relatief goedkoop. Er zijn nu in de wereld meer dan 50 kerncentrales in aanbouw, waarvan de meeste in Azië. De Chinezen, Russen en Koreanen kunnen het goedkoper. Ze hebben nu veel ervaring, omdat ze niet zoals in Europa 20 jaar geleden gestopt zijn met het bouwen van kerncentrales. Daar is de supply chain niet onderbroken. Hinkley Point C is een EPR. In China zijn er daar ook twee van gebouwd (Taishan 1 & 2), binnen de planning en het budget. Daar hoor je nooit wat over. De Chinezen kunnen ook hier centrales bouwen. Waarom niet? Al onze zonnepanelen en veel windturbines komen ook uit China.’ […] bij de klimaattafels was de opgave voor de elektriciteitstafel het grootst. Maar de andere tafels, behalve landbouw, hebben allemaal oplossingen gepresenteerd die meer elektriciteit vragen. Dat vraagt een enorme elektrificatie. Volgens de IEA zal de elektriciteitsvraag in 2050 verdubbeld zijn ten opzichte van 2010. Dat is nog een extra reden om goed na te denken over kernenergie als CO2-arme energiebron.’ […] Leg alle low carbon bronnen langs dezelfde meetlat. Er wordt nu gesteld dat wind zonder subsidie kan, maar dat stopcontact op zee dat Tennet onlangs presenteerde, wordt via de ODE door Nederlandse huishoudens betaald. Die kosten worden nooit meegeteld als subsidie. Je moet niet alleen kijken naar de kale kosten maar ook naar de systeemkosten. Dan kun je een eerlijke vergelijking maken.’

Hier ontbreekt het aan. Bovendien, nogmaals, men verkijkt zich op de lange levensduur en leveringszekerheid van kerncentrales, kolen- en gascentrales trouwens ook. Het kan blijkbaar, maar Europa, Timmermans voorop, zwelgt liever in een zelfgenoegzame deugmensbevestigende illusie.

Nederland zou het punt voorbij zijn waarop alle hernieuwbare energie goed is en kernenergie per definitie wordt verketterd. ‘Over biomassa is nu ook een genuanceerde discussie gaande tussen economen en wetenschappers. Nederland kan de klimaatdoelen halen, maar moet wel van wat dogma’s af.’

Bron en ingeval betaalmuur: Bron. 

We kunnen ons heugen in een toenemend draagvlak voor kernenergie. Liever een kerncentrale dan windmolens, vindt men:

Het DSV-raadslid verwoordt de aversie tegen een toekomstbeeld van louter zonneweides en windmolens boven nu nog weidse West-Friese vergezichten. Ook in buurgemeenten Medemblik en Koggenland klinkt het chagrijn over de opdracht die het Rijk heeft neergelegd in de vorm van een regionale energiestrategie. Dit is de lokale uitwerking van het eerder dit jaar gesloten klimaatakkoord. Onze burgers hebben geen benul wat er op hen afkomt. […] Het is een illusie om te denken dat wij het klimaat redden. Zeker als je het zonder kernenergie wilt doen.

Bron.

Dit lijken mij verstandige woorden. Anders dan het monddood maken van sceptici door ecocommunisten en een zwakke Overheid plus NPO, die hiervoor buigen.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden).