IJsberen en alarmisme, een ongemakkelijke werkelijkheid

Greenpeace en Wereld Natuurfonds zijn door het poolijs gezakt.
7-12-2019

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Het alarmisme-icoon is van zijn voetstuk gevallen. Immers, Wij kunnen vaststellen dat de ijsbeerpopulatie fors is toegenomen sinds de invoering van het jachtverbod rond 1970.

En hiermee zijn met name Greenpeace en Wereld Natuurfonds door het poolijs gezakt. Was immers niet jarenlang de uitstervende ijsbeer het icoon voor alarmistische NGO’s zoals het WNF en Greenpeace?

De heersende hypothese, weerlegd door de expert Susan Crockford, was dat door het afnemende zomerijs zeker twee derde van de ijsbeerpopulatie het loodje zou leggen ergens rond 2040. Deze ijssituatie deed zich al in 2012 voor, maar de populatie was inmiddels verzesvoudigd. De denkfout, zo stelde Crockford vast, was namelijk dat ijsberen zich in het voorjaar voeden met vette onervaren zeehondwelpen op of vlakbij het broze voorjaarjaarsijs voor de rest van het jaar. Niet in de zomer en met ervaren zeehonden die zich niet zo makkelijk lieten verschalken. Ofwel een vaarwel voor een argument dat genoemde NGO’s, naar nu is gebleken, onterecht gebruikten om kinderen te indoctrineren.

Vond men dit een interessante wetenschappelijke ontdekking? Nou nee, wel een heel ongemakkelijke. Zo ongemakkelijk dat een alarmistische groepering in een Pavlovreactie zelfs een wetenschappers onwaardige poging lanceerde om Crockford te discrediteren. Zie hier.

Een kenner van het klimaatdebat reageerde als volgt met deze constatering:

De auteurslijst is heel opmerkelijk: veel Nederlandse auteurs dan wel werkzaam bij Nederlandse onderzoeksinstituten. Een aantal heeft zich tot dit moment nooit actief gemengd in het klimaatdebat en zijn biologen of ecologen, geen sociologen. En dit is toch echt een sociologisch onderzoek, ook al is het gepubliceerd in een biologisch tijdschrift. Meer bekende namen zijn:

Verheggen – op climategate.nl welbekend
Kampen – die geen affiliatie heeft maar zich wel onder de reaguurders van het blog van Verheggen bevindt
Crowther – ook alarmist, werkzaam KNAW-NIOO
Nuijten – duurzame top 100

De rest uit het buitenland zijn vriendjes van Verheggen uit de ‘clan’ rondom Mann, Cook, Lewandowsky & Co

– Lewandowsky
– Stirling
– Balgopal
– Armstrup
– Mann

De enige die ik niet kan plaatsen is Post. Aangezien er veel NL of NL-geaffilieerden als auteur vermeld staan lijkt met het volgende een reeel scenario:

– Verheggen is actief blogger en alarmist met een obsessie voor critici en skeptici (vraag Marcel Crok maar)
– … probeert via ‘wetenschappelijke’ publicaties al tijdenlang allerlei critici in diskrediet te brengen (Lewandowsky/Mann style)
– … ergert zich daarom (ook) aan GWPF en Crockford
– … en dit is het volgende project

Vanwege zijn toegang tot de Mann/Lewandowsky clan (ML-Clan) was het makkelijk om bv Armstrup als co-auteur te benaderen. Die wilde ongetwijfeld maar wat graag. Ook is er binnen de ML-Clan naar nog wat andere bereidwillige co-auteurs gezocht (Stirling, Balgopal, Post). Binnen NL en in de omgeving Amsterdam (Verheggen = University College Amsterdam) zijn auteurs gerecruteert om meer gewicht aan het artikel te geven, en om te voorkomen dat de skeptische goegemeente denk: ah, de ML-Clan (vandaar Harvey als eerste auteur). Tot het tegendeel bewezen is vermoed ik dat het vooral goedgelovige en wat naieve mensen uit de Amsterdamse Universiteits-Bubbel zijn. Uit de wetenschap, van alarmistische inslag, en die zich ook al lang zich ergeren aan critici en sceptici. Ik vermoed ook dat ze daarbij niet goed nagedacht hebben of dit artikel wetenschappelijk integer is en wat eventuele wetenschappelijke consequenties zouden kunnen zijn vanwege het controversiële gehalte ervan. Daar kun je een heel epistel over schrijven, zoals waarom er 14 auteurs op dit artikel moeten staan, en of ze überhaupt ooit serieus kritisch naar de methodiek gekeken hebben (zie onder). In ieder geval heeft Verheggen zijn zin: zijn blog wordt weer bevolkt door allerlei actieve critici en alarmisten. Richard Tol veegt methodologisch weer eens de vloer aan met het artikel. Wat een terugkerend patroon lijkt te zijn binnen de ML-Clan artikelen die betrekking hebben op wat je de “sociologie van het klimaatdebat” zou kunnen noemen.

Hun betoog werd dan ook binnen de kortste keren aan flarden gescheurd door experts. Kortom, een onwetenschappelijk gezelschap, dat persoonlijke discussie liever uit de weg gaat en alleen de eigen obsessie nastreeft c.q. het eigen verdienmodel verdedigt. Hun reactie legt dit bloot, anders waren ze wel als normale wetenschappers met Crockford persoonlijk in debat getreden. Vanzelfsprekend is hier geen sprake van correcte wetenschapsbeoefening, maar van dezelfde religieuze aard als die rond de heksenvervolging en die van Galileo.

De Verlichting is klaarblijkelijk aan hedendaagse alarmisten voorbij gegaan. Dit terwijl er steeds harder wordt geroepen dat we binnen het klimaatbeleid naar de ‘wetenschappers’ moeten luisteren. Ik dacht van niet, zeker niet M. Mann met zijn weerlegde hockeystickgrafiek. De conclusie is duidelijk: luister juist nooit naar deze onbetrouwbare alarmisten, want zij zijn slechts uit op uw geld. Hierover later meer.

Hier kunt u de verslagen van het bezoek en de lezingen van Susan Crockford uitgebreid lezen en op video zien. Hier. En voor een tikje relativisme en een cartoon zie hier.

Gelukkig dat wij ook de nuchtere pennenvruchten van Simon Rozendaal kunnen lezen:

Het probleem is dat de ijsbeer op het schild van de klimaatridders is geheven. In 2000 zette het Amerikaanse weekblad Time een eenzame ijsbeer op de cover, met als titel Arctic Meltdown (Het Grote Poolsmelten), plus de zin: ‘Deze ijsbeer is in gevaar en u dus ook.’ Sindsdien gaat het van kwaad tot erger. National Geographic gebruikte in 2018 een foto van een uitgemergelde ijsbeer (aan het eind van elke winter wemelt het daarvan) met de tekst: zo ziet klimaatverandering eruit. Twee jaar geleden verscheen in het tijdschrift Bio­Science een frontale aanval op Crockford van veertien auteurs, met in de titel het begrip climate science denial.

De campagne was vanuit Nederland opgezet, door de aan de Wageningen University verbonden Canadese bioloog Jeff Harvey. De naam van Crockford is in allerlei internationale media (in Nederland door NRC Handelsblad en Trouw) door het slijk gehaald. Inmiddels heeft de universiteit van Victoria Crockford verboden om nog namens de universiteit (gratis) lezingen over de ijsbeer te geven. Ook is haar contract als assistent hoogleraar na vijftien jaar afgebroken. Zo maken de koene klimaatridders iemand met onwelgevallige feiten dus monddood.

Zo vergaat het immers meer kritische wetenschappers zoals Peter Ridd. Hier. Wat een bittere nederlaag voor de wetenschap. Hier is immers sprake van beknotting van de academische vrijheid, zeg vrijheid van denken. Wat een nederlaag voor de wetenschap deze tirannie van klimaatadepten. Jammer dat vanuit de academische wereld niemand openlijk in de bres is gesprongen ter verdediging van de fundamentele academische vrijheid van denken. Geeft men de voorkeur aan de inquisitie van de Groene Kerk van Klimaatalarmisme?

Voorst schreef Simon Rozendaal een belangwekkend stuk over de CO2-hysterie. Namelijk dat er ruim tijd is en urgentie niet aan de orde is. Hier. 

Overigens, wie zijn kennis wil verbreden over de historie van Nederland kan ik het jongste boek Zijn naam is klein, van Rozendaal van harte aanbevelen over Piet Hein en diens tijdsgewricht. Wat een verfrissende visie naast al dat inclusieve en cultuurrelativisme. Dit off topic.

Terug naar de beklagenswaardige mondiale geloofsbelijdenis van de Groene Kerk. Wij beleven nu weer het bekende circus van een klimaattop, de jaarlijkse Jamboree van deugmensen die vinden dat wij moeten luisteren naar de wetenschappers. Alleen, wie zijn dan die wetenschappers en wat komt er nou eigenlijk uit hun toverdozen?

Interessanter is de vraag waarom wetenschappers op dit terrein die iconen als de ijsbeer en het Great Barrier Reef bekritiseren, buiten spel worden gezet? Ook interessant is de vraag waarom wij niet zouden mogen luisteren naar gerenommeerde klimaatwetenschappers als Richard Lindzen, Fred Singer en velen anderen? Is het omdat zij een niet alarmistisch standpunt innemen? Het meisje Greta heeft dit niet begrepen, maar als haar dit niet is verteld kun je het haar ook niet euvel duiden; wel haar dresseerders.

Dagelijks lees en hoor ik al decennialang alarmisme en 5 voor twaalfkreten. Edoch, de klok blijft stilstaan op 5 voor 12 reeds 40 jaar lang. Intussen kwamen en passeerden de meest bizarre predicties van rampen, de ijsbeer o.a., waardoor de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) reeds lang in de prullenbak is beland.

‘Luister naar de wetenschappers.’ Het mensonwaardig misbruikte Zweedse klimaatorakeltje Greta roept dit aldoor, al heeft ze geen flauw benul van de realiteit. Het is te belachelijk voor woorden te veronderstellen dat wij iets zouden kunnen leren van dit meisje en de honderdduizenden andere geïndoctrineerde circusaapjes, pardon: scholieren. Zij zijn namelijk leerlingen en worden geacht te leren, zelf te leren onderzoeken en kritisch te leren denken. Zo lang die scholieren met tekstborden rondlopen: red de ijsbeer, bewijzen ze te zijn geïndoctrineerd.

Het onderwijs is onder meer gericht op het onderwijzen van de jongste wetenschappelijke theorieën, dus aangetoonde feiten. De ijsbeer gedijt uitstekend en hoeft niet te worden gered; dit is een voldongen feit. Kennelijk doceert men het tegenovergestelde. Een voorbeeld uit talloze andere. Het is aan Slob en Engelshoven om aan dit falen een halt toe te roepen.

Enfin, die Greta is de exponent van de doorgeschoten hysterie van de al lang verworpen CAGW-hypothese. Het gaat van meet af aan niet om de keuze tussen adaptatie en mitigatie. Het gaat om de destructie van onze moderne maatschappij, een idee geboren uit marxistisch ecologische misantropie met Maurice Strong als de kwade genius. Dit is een giftige cocktail die onze maatschappij ernstig bedreigt.

Wij zouden moeten luisteren naar wetenschappers? Hebben deze het dan bij het juiste eind. En als zij geen wetenschappers zijn, wat doen ze dan op die toonaangevende posten? Kijk maar eens naar deze drie gênante stuntels. En die zouden de wetenschap vertegenwoordigen? Ik dacht van niet. Zie hier.

In dit geval geeft de hoogste baas van het machtigste milieuorgaan de EPA, blijk van een verbijsterend gebrek aan inhoudelijke kennis. Dit is niet anders bij de deelnemers aan de COP25: Frans Timmermans, Rutte, Klaver, Jetten et cetera. Boeiend is het gênante optreden van de hoogste baas van nog zo’n machtige milieuorganisatie, de Sierra Club: hier.

Ik denk dat de inhoudelijk wetenschappelijke kennis evenmin te vinden is bij Milieudefensie of Greenpeace. En dan hebben wij nog te maken met alarmistisch bluffen, waar vooral de NOS in uitblinkt. Vraag je door, dan houdt het op bij een cirkelredenering of voos gebluf. Zie dit voorbeeld hier.

Samengevat constateer ik dat er op die ‘uitgemaakte’ wetenschap waar wij naar zouden moeten luisteren heel veel valt af te dingen. Kwalijker is dat hun broddelwetenschap als feit wordt uitgedragen door o.a. het KNMI. Zie de ontmaskering waar college 1 van het curriculum statistiek over correlatie en causaliteit nog moet worden geleerd. Hier.

Hoe dan ook, we kunnen constateren dat emotie en/of ideologie het onderwerp beheerst en tot broddelwetenschap verleidt. Reden temeer om juist niet te luisteren naar die alarmistische wetenschappers. Laten die lieden die het allemaal zo goed weten eerst eens een publiek debat aangaan anders gestemde vakgenoten. Zo hoort de gang van zaken te zijn. Geen zich verschuilen achter ‘de wetenschappers’ waar deze, en zeker die 97%-consensus, gefabuleerd zijn. Onkunde en incompetentie leiden anders tot tirannie zoals bijv. het stikstof- en PFAS-verhaal laten zien.

Krijgen onze overheid en de EU niet al tirannieke groen religieuze trekken. Iran aan de Noordzee onder mullah Timmermans?

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden).