Nederland: Hun slogan “Er is geen crisis“, hun mededeling “CO2 is heilzaam” en hun missie “Aanpassen aan klimaatverandering in plaats van te bestrijden”: de wetenschappers van CLINTEL waarschuwen voor klimaatalarmisme en het overhaasten van dure politieke klimaatbeslissingen. EIFELON sprak met de Nederlandse mede-oprichter professor Guus Berkhout over zijn motivatie.
28-12-2019 Een gastbijdrage van Judith Schmitz.
De nieuwe Duitse EU-president Ursula von der Leyen wil een biljoen euro uitgeven om de klimaatverandering te bestrijden en roept de klimaat-noodtoestand uit. Aangezien ze geen geldpers bezit, noch een winstgevend bedrijf runt, zal zij de geschatte 1.000 miljard euro van ons burgers opeisen. Ze baseert haar acties op gepolitiseerde wetenschappelijke verklaringen van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change), dat mensen vanwege hun CO2-uitstoot verantwoordelijk zouden zijn voor klimaatverandering en opwarming van de aarde. De voorgestelde maatregelen zullen verstrekkende gevolgen hebben voor onze activa, onze economie, onze energievoorziening, onze rechten en onze democratische vrijheden.
Het rommelt enorm onder de meer nuchtere wetenschappers die zich met het klimaat bezig houden. Eén van deze kritische stemmen is de Climate Intelligence Foundation (CLINTEL), een wereldwijde vereniging van meer dan 800 wetenschappers, waaronder een Nobelprijswinnaar. Ze richten een duidelijke boodschap tot de EU, de VN en de regeringen van de wereld: er is geen klimaatcrisis. Stop met het vernietigen van miljarden euro’s en complete economische systemen om klimaatverandering te bestrijden, waarvan we nog steeds niet weten hoe groot het door de mens veroorzaakte aandeel is, en of andere factoren zoals zonnestraling, wolkenvorming, oceaanfluctuaties en vulkaanuitbarstingen tezamen een veel grotere rol spelen.
Ter gelegenheid van de verklaring van het Europees Parlement van de klimaatsituatie op 28 november 2019, hebben tenminste enkele Duitse Europarlementariërs geëist dat het begrip ‘Notfall’ (noodgeval) moet worden gebruikt in plaats van een ‘Notstand’ (noodtoestand), aangezien de term ‘Notstand’ herinnert aan de noodverordening van 1933, een belangrijke stap in de richting van de machtsovername door Adolf Hitler en de daaropvolgende dictatuur van de nazi’s. In een democratie betekent een noodtoestand in het algemeen dat de wettelijke bescherming van burgers tegen soevereine maatregelen door de staat wordt verminderd. De overheden kunnen dan hun verplichtingen volgens de wet negeren.
Vanwege de explosieve elementen in de uitgeroepen klimaatcrisis, die invloed hebben op onze democratie en ons vrije bestel, geven we u, beste lezer, eerst een korte beschrijving van wat wetenschap is en wat de waarde is van een wetenschappelijke controverse.
Wetenschap is de zuivere zoektocht zonder oogkleppen naar kennis. Wetenschappers verwerven kennis uit experimentele resultaten die worden voorafgegaan door een veronderstelling (hypothese). Observaties uit de natuur, experimenten in het laboratorium en theoretische simulaties op de computer, zogenaamde computermodellen, leveren de wetenschapper resultaten op. Het belangrijkste van een test is niet het positieve resultaat, maar de negatieve controle. Resultaten bevestigen of weerleggen de onderliggende hypothese. In elk geval leiden ze tot kenniswinst.
Wetenschappers leven bij de gratie van twijfel: heb ik voldoende gegevens, heb ik genoeg gemeten? Heb ik aan alle factoren gedacht? Is mijn interpretatie werkelijk correct? De wetenschap leeft van het geschil, van de uitwisseling van kennis tussen de wetenschappers, die leidt tot een gevestigde stelling.
Kennisverwerving ontstaat niet door een democratische meerderheid en niet door het principe dat wie het hardst schreeuwt, of wie de slechtste horrorscenario’s verspreidt en de tegengestelde resultaten van anderen ontkent, of wie het meest door de media wordt waargenomen, dat die gelijk heeft. Kennis wordt niet verkregen door een meerderheidsbesluit, maar alleen door bewezen feiten.
Deze principes zijn voor veel wetenschappers vanzelfsprekend. Ook voor de Nederlandse emeritus professor Guus Berkhout. Hij richtte CLINTEL een jaar geleden op. De aanleiding werd gevormd door wat hij beschouwde als zeer vreemde profetieën van het IPCC over ons klimaat, de opwarming van de aarde en de zeespiegel. Als geofysicus bestudeert hij al meer dan 50 jaar geologische lagen door middel van seismologie en werkt hij samen met collega’s die fossiele vondsten van dieren en planten analyseren. Die arbeid maakt de geschiedenis van onze aarde zichtbaar met een dalende en stijgende zeespiegel, smeltende en groeiende gletsjers, warme en koude periodes en dus ook de verandering in het klimaat op aarde gedurende miljoenen jaren.
Vanuit wetenschappelijk oogpunt noemt Berkhout de angstaanjagende scenario’s van het IPCC, die volgens hem zijn gebaseerd op onrijpe en falende computermodellen en die mensen afschrikken, ‘een schande’, zoals hij tegen EIFELON zegt. Wereldwijde beslissingen over het klimaat zouden alleen gebaseerd moeten zijn op wetenschappelijk bewezen stellingen. Hij was ook verbijsterd over hoe het IPCC en zijn aanhangers al jaren proberen onderzoekers met een andere kijk op klimaatverandering te blokkeren en hun wetenschappelijke resultaten te negeren.
Een actueel voorbeeld hiervan en precies op tijd gepubliceerd voor de klimaattop in Madrid is de oproep, inclusief een politiek pleidooi voor dringende klimaatmaatregelen, door de voormalige directeur van het Potsdam-Institut für Klimafolgenforschung (PIK), Hans Joachim Schellnhuber. Hij is ook lid van de ‘Wetenschappelijke adviesraad van de federale regering inzake mondiale milieuveranderingen’ (WBGU) en lid van het IPCC. “Schellnhuber combineert in zijn artikel in het wetenschapsmagazine Nature vage wetenschappelijke uitspraken en persoonlijke politieke oproepen”, zegt Guus Berkhout.
Johan Rockström. Foto: SVT Nyheter.
Schellnhuber en zijn co-auteur Johan Rockström verwijzen naar een project van het Potsdam Instituut uit 2015, waaruit zou blijken dat in de onnauwkeurige periode van 5 (!) tot 10.000 jaar de zeespiegel meer dan drie meter zou kunnen stijgen. (In de afgelopen 20.000 jaar is de zeespiegel in Europa met 120 meter gestegen. Een stijging van de zeespiegel van drie meter in 10.000 jaar zou daarom als honderd procent natuurlijk worden geclassificeerd – noot van de redactie.) Recente wetenschappelijke publicaties die wijzen op een stijging van de zeespiegel door het smelten van het West-Antarctisch schiereiland van maximaal 40 centimeter tot 2100 worden niet door hen vermeld.
Als gevolg hiervan nemen de ‘main stream media‘ gretig de drie meter zeespiegelstijging op als schrikbeeld en verspreiden dit onder de mensen, die de politieke beslissingen op basis van dergelijke klimaatvoorspellingen nederig accepteren of zelfs goedkeuren en de ‘noodsituatie’ accepteren.
Berkhout en zijn wetenschappelijke collega’s, waaronder enkele Duitse, vechten voor een open debat over klimaatverandering, waarin beide partijen hun zegje doen: degenen die het door de mens veroorzaakte deel als de belangrijkste factor voor klimaatverandering beschouwen en pleiten voor een CO2-neutrale EU, en degenen die andere oorzaken primair verantwoordelijk achten voor klimaatverandering en het klimaatalarm afwijzen. CLINTEL plant een constructieve conferentie. Samenwerking in plaats van uitsluiting.
In september trad CLINTEL voor het eerst naar buiten met zijn Europese klimaatverklaring. ‘Er is geen klimaatcrisis’ was de titel van een open brief aan de secretaris-generaal van de VN, António Guterres. EIFELON heeft daarover bericht.
Publieke beschuldigingen zoals ‘verspreiding van halve waarheden’, lobbywerk (Berkhout werkte vijftig jaar geleden als wetenschapper voor de olie-industrie) en een ‘samenzwering’ volgden van de zijde van klimaatactivisten. De berichtgeving in de media over de CLINTEL-verklaring op Facebook werd tijdelijk gecensureerd. Een lijst van 11.000 voorstanders van de mainstream-opinie, inclusief professor Mickey Mouse, dat mensen de huidige klimaatverandering veroorzaken, werd in de media verspreid. “Als de klimaatalarmisten zo zeker zijn van de belangrijkste menselijke schuldige van de huidige klimaatverandering, waarom zijn ze dan zo vijandig tegenover ons? Waar is het wetenschappelijk bewijs?” vraagt Berkhout.
De Europese klimaatverklaring is intussen een wereldwijde verklaring geworden en de 500 wetenschappers die zich bij CLINTEL hebben aangesloten, zijn er nu meer dan 800 geworden uit 35 landen, meestal oudere. “Jonge onderzoekers worden bedreigd met hun ontslag als ze zich bij ons aansluiten”, zegt Berkhout. Hij herinnert eraan dat er in werkelijkheid geen enkele klimaatwetenschapper is die alle klimaatwetenschap beheerst, maar slechts één subdiscipline. Het klimaatsysteem is daarvoor veel te complex. Astronomen, geologen, meteorologen, biologen, tot dertig disciplines zijn betrokken bij de verkenning van het klimaat en de verandering daarvan. Klimaatonderzoeker Schellnhuber studeerde bijvoorbeeld vastestoffysica, klimaatonderzoeker Rockström, de opvolger van Schellnhuber bij PIK, studeerde bodemkunde, hydrologie en landbouw.
Berkhout heeft vele jaren onderzoek gedaan en weet hoe moeilijk het is om financiering te krijgen van de staat of de EU. “Ik heb het zelf gezien. Onderzoeksverzoeken van collega’s werden afgewezen. Als ze de zin ‘impact op door de mens veroorzaakte klimaatverandering’ aan exact dezelfde toepassing toevoegden, stroomde het geld”, zegt Berkhout. Onder dergelijke omstandigheden is onderzoek nooit echt open. Hij heeft ook last van het feit dat politici en klimaatactivisten geen duidelijk onderscheid maken tussen klimaatverandering en vervuiling, maar alles samenvoegen: zeespiegelstijging, plastic in de oceanen, CO2-stijging, luchtvervuiling, opwarming van de aarde, overbemesting van landbouwgrond. Daarbij versluieren ze het debat over wat ze echt willen. “Wij mensen zijn verantwoordelijk voor vervuiling. Daartegen moeten we strijden. Er zijn echter gegronde twijfels of wij ook verantwoordelijk zijn voor de klimaatverandering”, zegt Berkhout.
Naar zijn mening is aanpassing aan de klimaatverandering de beste oplossing. Als Nederlander spreekt hij uit ervaring: ongeveer 30 procent van Nederland, inclusief luchthaven Schiphol, ligt onder zeeniveau. Het voorbeeld laat zien dat mensen zelfs onder ongunstige omstandigheden goed kunnen leven als ze zich vakkundig aanpassen met een goede infrastructuur en hun geld niet aan iets anders verspillen. Het buurland staat ook wereldwijd op de tweede plaats in de voedingsmiddelenproductie. Deze branche werkt voortdurend aan de aanpassing van haar landbouwproducten zodat ze beter bestand zijn tegen droogte, vocht, kou, hitte, ziekteverwekkers en tegelijkertijd beter groeien.
Scholieren zoals Greta vertegenwoordigden niet alleen de toekomst, maar ook de waarheid, die, zoals ze eisten, op wetenschap is gebaseerd, zei Potsdam klimaatonderzoeker Rockström na Greta, toen ze het Potsdam-Institut für Klimafolgenforschung bezocht, te hebben geïnformeerd over de risico’s van onverminderde broeikasgasemissies en manieren om het klimaat te stabiliseren. Berkhout daarentegen vraagt: “Welk vreemd klimaatverhaal van angst en schuldgevoel vertellen we onze kinderen? Wat voor soort klimaatoorlog willen we voeren die zoveel energie, geld en welvaart gaat kosten in plaats van positief naar de toekomst te kijken en te zoeken naar kosteneffectieve oplossingen voor hoe we ons kunnen aanpassen aan de natuurlijke klimaatverandering?”
Lees in een van de volgende uitgaven van EIFELON: De wetenschap achter de CLINTEL-klimaatverklaring. Antwoorden op kritiek.
Professor Guus Berkhout begon zijn carrière 50 jaar geleden in de geo-energie-industrie. Van 1976 tot 2008 bekleedde hij een leerstoel geofysica en akoestische beeldvorming aan de Nederlandse TU Delft. Van 1998 tot 2001 was hij als vice-president van de universiteit verantwoordelijk voor onderzoek en intellectueel eigendom. In de afgelopen decennia heeft hij de Nederlandse regering geadviseerd over vliegtuiggeluidsproblemen rond Schiphol. Hij is één van de oprichters van CLINTEL (Climate Intelligence Foundation) aan het begin van het jaar en stelde halverwege het jaar de wereldwijde klimaatverklaring voor.
Berkhout is de auteur van enkele honderden wetenschappelijke artikelen (peer-reviewed) over seismische beeldvorming van het geologische archief van het binnenste van de aarde.
Professor Berkhout is lid van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen (KNAW), senior lid van de Nederlandse Academie van Ingenieurs (AcTI), erelid van de American Society for Exploration Geophysicists (SEG) en erelid van de European Association of Geoscientists and Engineers (EAEG). Hij ontving de koninklijke onderscheiding “Officier in de Orde van Oranje-Nassau”. Geïnteresseerden kunnen meer informatie vinden op www.aj-berkhout.com.
0 reacties :
Een reactie posten