‘Waar is de klimaatcrisis? Die is er niet!’
5-11-2019
Auteur: Antonio Villarreal
Bron: ‘El Confidencial‘ hier.
Het Amerikaanse Heartland Institute organiseert een symposium in een hotel in Madrid om de officiële opvattingen over klimaatverandering, die ten grondslag liggen aan de klimaattop (COP 25), te weerleggen.
Terwijl honderden afgevaardigden uit vele landen zich verzamelden op de klimaattop, vijf kilometer ten zuidoosten van deze plek, spreekt Christopher Monckton het publiek toe dat bijeen is gekomen in het Madrid Marriott Auditorium Hotel onder het motto: ‘Er is geen klimaatcrisis.’
Monckton begint zijn presentatie met: ‘Het klimaat is geweldig. De planeet hoeft niet te worden gered. Die is al 200 jaar geleden gered’, met verwijzing naar het begin van de industriële revolutie. Achter Monckton wordt een PowerPoint–presentatie vertoond, waarop de tekst: ‘De doodscultus’, verwijzend naar degenen die op dit moment bijeen komen in het officiële conferentiecentrum, door hem bestempeld als ‘de hysterici van klimaatverandering’.
Hoewel hij vele jaren als journalist heeft gewerkt, is Monckton de toegang tot de door de VN georganiseerde conferenties ontzegd, aangezien hij zich op de klimaattop in Doha (COP18) voordeed als vertegenwoordiger van het niet–bestaande Birmania en in de plenaire vergadering uitriep: ‘Nee, er is geen klimaatverandering’.
Monckton is een van de sprekers die door het Heartland Institute in Madrid is uitgenodigd. Heartland is een Amerikaanse pro–markt denktank die, wanneer er een klimaattop is, meestal en marge een symposium van klimaatsceptici organiseert. Dit jaar getiteld: ‘Climate reality forum’.
De gastheer van het evenement, James Taylor, toonde een krantenkop, waarin Pedro Sánchez kritiek uitte: ‘Slechts een handvol fanatici ontkent het bewijs van klimaatverandering.’ Deze kritiek diende volgens hem niet onweersproken te blijven. Dit forum had tot doel de waarheid te vertellen die men niet in de media kan vinden. ‘Men zegt dat we een handvol fanatici zijn door het ontkennen van het bewijs,’ vervolgde Taylor, ‘En ze zeggen dat de wetenschap er uit is. Maar in de jaren negentig bleek dat de mainstream de klimaatverandering sterk had overschat.’
‘Wat u vandaag te horen krijgt is wetenschap … geen mening. U kunt de sprekers uitdagen om hun onderbouwing te tonen,’ zo verklaarde deze woordvoerder van het Heartland Institute.
De feiten die gedurende de dag werden gepresenteerd, waren diametraal tegengesteld aan die welke volgens hem ‘worden gebruikt om de vermindering van het gebruik van energie te rechtvaardigen en onze vrijheden te beperken.’
Zoals vaak het geval is bij dit soort sceptische bijeenkomsten, is de gebruikte wetenschap meestal het juiste antwoord op een verkeerde vraag. Taylor liet bijvoorbeeld één voor één de ‘mythen’ de revue passeren, waarop de mainstream klimaatwetenschap is gebaseerd. Om bijvoorbeeld te weerleggen dat klimaatverandering meer droogte veroorzaakte, toonde hij een krantenartikel van vele jaren geleden, waarin werd aangekondigd dat de Grote Meren droog kwamen te staan als gevolg van verdamping. Vervolgens toonde hij een reeks historische grafieken, waaruit bleek dat die meren thans overvol zijn.
Dit kan allemaal waar zijn, maar als men het effect van klimaatverandering op droogte wil bepalen, is het misschien handiger om naar de historische evolutie van die bijzonder getroffen gebieden te kijken.
Droogtemonitor in de Verenigde Staten. (USDA)
Een ander voorbeeld: Taylor presenteerde de volgende grafiek aan het publiek in Madrid, opgesteld door de NOAA – hij zei dat deze is gemaakt met de USCRN, een modernere, betrouwbaardere dataset op basis van de enige 114 temperatuurmeetstations die data bevatten die niet ‘bewerkt’ zijn. Die wijzen erop dat de temperatuur in de Verenigde Staten van 2004 tot 2019 nauwelijks is gestegen. Voor iedereen die weinig kennis heeft van deze materie, is de afbeelding onbetwistbaar. De temperatuur stijgt niet!
Gelukkig is het niet de eerste keer dat Taylor – en met hem de hele sceptische blogosfeer – deze bron gebruikt. Maar verschillende klimaatwetenschappers, zoals Zeke Hausfather van de University of California Berkeley, hebben deze grafiek in een bredere context geplaatst, op grond waarvan zij de grafiek van Taylor hebben weerlegd.
Samenvattend is de 14-jarige analyse van een korte-termijntrend (de jaarlijkse afwijking) te kort om een lange-termijntrend waar te nemen. Het belangrijkste is, zegt Hausfather, dat de USCRN overeenkomt met de vorige meetmethoden, en dit is hoe het eruit ziet in een grafiek op langere termijn.
De temperatuurstijging is meer dan duidelijk in deze andere grafiek, maar die werd niet getoond tijdens de sceptische contra–top. Het waren alleen maar kaarten, grafieken en data, die gedurende enkele seconden op het scherm werden vertoond, die ondubbelzinnig aantoonden dat degenen die geloofden in antropogene (door de mens veroorzaakte) klimaatverandering alleen maar gek konden zijn, zoals Obelix altijd over de Romeinen beweerde.
Het zou onterecht zijn om alle sprekers die aan het woord kwamen over één kam te scheren. De enige rode draad die door alle voordrachten liep was het wantrouwen tegenover degenen die op de klimaattop van Madrid bijeen waren gekomen, promotors van iets dat als ‘hysterie’, ‘waanzin’, ‘sekte’ of ‘religie, geen wetenschap’ werd gekwalificeerd.
Voor sommigen was het object van hun irritatie gedeeltelijk wetenschappelijk, maar de economische component van het klimaatbeleid was nog belangrijker, zoals bleek uit de bijdrage van Taylor.
Of die van de Chileense Douglas Pollock, die de negatieve gevolgen van het klimaatbeleid samenvatte in: ‘Meer bureaucratie, meer regelgeving, meer belastingen, meer overheidssubsidies en de vicieuze cirkel van meer belastingen om die subsidies te financieren.’
Sommigen, zoals Anthony Watts, een voormalige televisie–meteoroloog, die een succesvolle blogger werd in de klimaatsceptische sfeer, erkende het bestaan van klimaatverandering, hoewel hij beweerde dat de homogenisatie van data door wetenschappers slechts diende om de temperatuurstijgingen te accentueren.
‘Waar is de klimaatcrisis?’, zo vroeg hij zich af. ‘Die is er echt niet: men neemt ruwe data en wijzigt die in naam van homogenisatie. Daardoor verandert milde opwarming in alarmerende opwarming.’
Watts vroeg zich af waarom al die wetenschappers en activisten bij COP25 dit feit ontkenden. ‘Ze zien als hun missie.’
Een andere spreker was Guus Berkhout, een 79-jarige Nederlandse ingenieur. ‘Men beschuldigt ons ervan dat we rechts zijn en worden betaald door de oliemaatschappijen’, zo verklaarde Berkhout, die in de jaren zestig voor Shell werkte en dit jaar de sceptische organisatie Climate Intelligence Foundation (CLINTEL) oprichtte. Maar: ‘Er is geen klimaatcrisis. Er is geen paniek. Er gaat geen planeet dood’, zo voegde hij eraan toe. ‘Waarom miljarden dollars uitgeven aan een crisis die niet eens bestaat?’
Vervolgens somde hij de punten op waar volgens hem de voorspellingen van de klimaatwetenschap jammerlijker zijn mislukt: ‘De opwarming is veel langzamer dan werd voorspeld’, ‘Het klimaatbeleid is gebaseerd op onvolmaakte modellen. En verkeerde modellen leiden tot verkeerd beleid.’ ‘CO2 is plantenvoedsel en is de basis van het leven op aarde.’ En tot slot: ‘Klimaatverandering heeft niet tot meer natuurrampen geleid.’
Op internet kun je studies en artikelen vinden die al deze punten tegenspreken (of verduidelijken totdat ze praktisch worden weerlegd), maar de overgrote meerderheid van argumenten komt naar voren in fora als deze. Bijvoorbeeld die van klimaatmodellen. Ten eerste is er niet één model, maar meerdere. Die kunnen met elkaar worden vergeleken alsook met de temperatuurmetingen, om hun betrouwbaarheid vast te stellen. Hier is een grafiek die het gemiddelde toont van de modellen met een zwarte lijn, het bereik van voorspellingen in een grijze strook en ten slotte de metingen uit vijf verschillende bronnen.
Uiteraard is dit allemaal erg ingewikkeld wanneer we de toekomst willen leren kennen. Voor hetzelfde CO2–emissiescenario voorspellen klimaatmodellen dat de temperatuur 2ºC of meer dan 4ºC kan stijgen. Maar deze onzekerheid zal in de loop van de tijd verminderen, door betere algoritmen en krachtigere supercomputers.
Maar ondanks deze ruime bandbreedte lijkt het niet vergezocht om te veronderstellen dat als we CO2 blijven uitstoten zoals voorheen, de gemiddelde temperatuur van de planeet in 2100 hoger zal zijn dan nu.
Een van de meest prominente sprekers op dit forum was William Happer, oprichter van de CO2 Coalition en een jaar lang wetenschappelijk adviseur van president Trump. De adviseurs van het Witte Huis blokkeerden zijn plan om een publieke discussie te organiseren tussen voor– en tegenstanders van de menselijke broeikashypothese (AGW= ‘Anthropogenic Global Warming‘), omdat zij Happer als een bedreiging voor de herverkiezing van Trump zagen. Daarop besloot Happer te vertrekken.
In zijn voordracht stelde Happer de aanwezigen niet teleur: ‘Het is mijn eerste bezoek aan Madrid. Maar het is jammer om over een niet–bestaande crisis te praten’, waren zijn eerste woorden. ‘Klimaatverandering is een religie, geen wetenschap’, zo voegde hij eraan toe. Deze mantra werd door verschillende sprekers herhaald, alsook deze: ‘Natuurlijk is er klimaatverandering, het klimaat is altijd veranderd. Maar wat niet bestaat, is antropogene klimaatverandering.’
‘De wereld wordt in verwarring gebracht door klimaathysterie,’ zo vervolgde hij, ‘En we hopen dat we eraan kunnen bijdragen dat het gezond verstand terugkeert.’
Een ander punt van Happer, waarop andere sprekers aansloten, was zijn kritiek op hernieuwbare energiebronnen, voornamelijk gebaseerd op een foto van de echtgenote van de fysicus in een weiland met zonnepanelen op de achtergrond. ‘Ik gaf de voorkeur aan groen gras in plaats van het bedekt te zien met die grijze platen,’ zei hij. In een volgende dia veranderde de glijbaan van zonnepanelen in een heuvel vol windturbines. ‘Ik denk niet dat dit goed is voor het milieu,’aldus Happer.
Aanvankelijk was het forum gepland in het Madrid Intercontinental Hotel, gelegen aan de Paseo de la Castellana, Maar men verhuisde naar de A–2. Er is niet veel ruchtbaarheid aan het evenement gegeven, want een soortgelijke bijeenkomst die een paar weken geleden in München plaatsvond, werd verstoord door een militante milieugroep, waardoor men werd gedwongen tot een kat-en-muis-spel, zodat demonstranten van de oppositie in het ongewisse bleven van waar de sceptici bijeen zouden komen.
De organisator van die vergadering was Wolfgang Müller, algemeen secretaris van EIKE (in het Duits: Europäisches Institut für Klima und Energie). Hij was ook aanwezig in Madrid. ‘Het Heartland Institute is een instituut dat klimaatgekte bestrijdt,’ zei hij, zonder verder op de materie in te gaan. Taylor nam echter het woord na zijn toespraak en vertelde over de moed die het had gevergd om die conferentie in Duitsland te organiseren. ‘Dankzij 30 dappere politieagenten die ons hebben begeleid …’ ‘En dat we nu in Madrid zijn, komt omdat Chili heeft geprobeerd precies het beleid uit te voeren dat de Verenigde Naties heeft bepleit’, voegde de presentator eraan toe.
0 reacties :
Een reactie posten