Gastschrijver over pensions voor arbeidsmigranten: ’Bedrijven, zorg zélf voor onderdak’

Datum:
  • zaterdag 30 november 2019
  • in
  • Categorie: ,
  • Met de groei en bloei van de agrarische sector wordt het probleem steeds nijpender. Daarvan profiteren bedrijven die niet direct een band hebben met de agrarische sector, maar zich aanbieden als de oplosser van ‘het probleem’ waarmee agrariërs kampen.
    Het is lucratief om goedkope arbeiders uit Oost-Europa aan het werk te hebben, alleen al omdat ze hard willen werken. In hun vrije uren worden deze, vaak goedkopere, arbeidskrachten plots een kostenpost. Dan worden ze, uitzonderingen daargelaten, het liefst gehuisvest op ‘onzichtbare of ongeschikte’ plekken.

    Net onderkomen

    Er komt steeds meer verzet vanuit de maatschappij en de landelijke politiek. Ook arbeidsmigranten verdienen, zo is steeds meer de strekking, een net onderkomen. Die boodschap dringt steeds meer door bij agri-ondernemers, maar de gevolgen ervan wil nog niet iedereen accepteren.
    Een goed onderkomen houdt in dat huisvesting dichtbij de onderneming gebouwd wordt. Zo’n woning bouwen kost geld en zoveel arbeidsmigranten op je erf kan ten koste gaan van je privacy.

    Joúw probleem

    Nou en? Het huisvesten van buitenlandse werknemers die jij nodig hebt, is jouw probleem. Jij verdient aan ze, dan moet jij ook zorgen dat de huisvesting op orde is. Dat hoort bij goed ondernemerschap. Zoals je er ook voor moet zorgen dat jouw werknemers geen overlast geven.
    Maar nee, in Hollands Kroon wordt het huisvestingsprobleem deels naar elders verschoven, met de steun van een opportunistische vastgoedondernemer en het college van b en w. Niet nabij Agriport, maar kilometers daar vandaan, bij het Joods Werkdorp. Een pension voor liefst 280 buitenlandse werknemers moet hier komen.

    Stilte

    Het karakter van de omgeving staat op het spel en het gehucht Nieuwesluis wordt opgezadeld met het probleem van een ander. Schandelijk is bovendien dat een gevoelig onderwerp in de geschiedenis, de deportatie en dood van honderden ‘werkdorpers’ door de Duitsers, bevlekt wordt. Deze plek ontleent de kracht van zijn boodschap aan zijn stilte.
    B en W dienen juist in hun publieke taak transparant te communiceren. De vastgoedondernemer heeft in een besloten vergadering de ruimte gekregen om vooraf te overtuigen. Dit soort achterkamertjespolitiek kan niet.
    Maar het heeft de vastgoedondernemer zo gesterkt dat hij alle sluiers rondom zijn ware intenties heeft laten vallen. Naast een pension wenst hij nu ook een afhaalpunt voor de plaatselijke supermarkt, medische- en sportfaciliteiten en andere voorzieningen.

    Wassen neus

    Het herinneringscentrum wat in de planning stond, wordt met zoveel bedrijvigheid een wassen neus, want rust zul je niet meer vinden in en rond het Joods Werkdorp.
    Logisch dat de Stichting Joods Werkdorp twijfels heeft. Dit is een slecht plan. Een onbegrijpelijk plan ook, omdat de gemeente net nieuwe strengere regels voor huisvesting van flexwerkers heeft vastgesteld. Wanneer wijst het college de betrokken ondernemers eindelijk op hun verantwoordelijkheid?
    ANDRE VENDRIG
    André Vendrig (48) is opgegroeid op het terrein van het voormalig Joods Werkdorp. Hij is directeur van de Verheul Groep (makelaar, verzekeringen, hypotheken) met 75 personeelsleden en vijf vestigingen (Anna Paulowna, Wieringerwerf, Julianadorp en twee in Schagen).

    Noordhollands Dagblad

    0 reacties :

    Een reactie posten