Van de akkerbouwers in het werkgebied van Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) houdt 86 procent van de akkerbouwers zich aan de teeltvrije zone.
Tekst: Erin Veenink 31-10-2019
Dat is gebleken na bijna 200 bezoeken aan akkerbouwers de afgelopen maanden.
In totaal telt het werkgebied 570 akkerbouwers, waarvan er 192 er een bezoek hebben gekregen van een controleur van HHNK. Tijdens het bezoek is gekeken naar de breedte van de teeltvrije zones (afstand tussen insteek van de sloot en het gewas) en naar de toegepaste spuittechnieken van de akkerbouwer.
Drift
‘Een te smalle teeltvrije zone of het gebruik van niet toegestane spuitdoppen vergroot de kans dat er gewasbeschermingsmiddelen in de sloot terecht komen. Als de druppeltjes die uit de spuit komen te fijn zijn, worden ze door de wind meegenomen.’ Bij 14 procent van de bezochte akkerbouwers is een overtreding geconstateerd. Een aantal van deze boeren moest een deel van het gewas rooien dat te dicht op de sloot stond.
Nieuwe regelgeving
HHNK wil aandacht vragen voor het juist gebruik van gewasbeschermingsmiddelen en gaat daarom in 2020 opnieuw controleren op teeltvrije zones en het gebruik van driftreducerende technieken.
‘Gewasbeschermingsmiddelen die ziektes of ongedierte tegengaan bij akkerbouwgewassen kunnen het slootleven aantasten. Het is daarom belangrijk dat ondernemers zorgvuldig met de middelen omgaan’, schrijft het waterschap
2019 is als overgangsjaar gebruikt en in dat jaar zijn de eisen voor het telen van gewassen aangescherpt in het Activiteitenbesluit milieubeheer. In het begin van dit jaar zijn boeren in het werkgebied van HHNK per brief ingelicht over de aangescherpte regelgeving. Tijdens het groeiseizoen hebben werknemers van het waterschap ook voorlichtingen gehouden. ‘Hoe beter de driftreductietechniek van de veldspuit, hoe breder de strook land langs het oppervlaktewater waar op geteeld mag worden.’
______________________________________________________________
LNV: ‘Instellen algemene spuitvrije zones moeilijk realiseerbaar’
Guus Queisen
Bron: Ministerie van LNV 9 oktober 2019
Het instellen van algemene spuitvrije zones is moeilijk realiseerbaar. Dit blijkt uit een juridische verkenning door de landsadvocaat in opdracht van LNV minster Schouten. Voor de minister is dit aanleiding in te zetten op het concretiseren van gebiedsgerichte pilots om zo op lokaal niveau te komen tot concrete maatwerkoplossingen. Dit schrijft Schouten in een brief aan de Tweede Kamer.
De Tweede Kamer heeft via meerdere moties de minister van LNV verzocht om spuitvrije zones in te stellen. Dit zou betekenen dat op landbouwgronden grenzend aan woningen of aan de leefomgeving van omwonenden, zoals speelplekken voor kinderen, geen gewasbeschermingsmiddelen meer zouden mogen worden gebruikt. De minister liet de (juridische) mogelijkheden daartoe onderzoeken. Uit dit onderzoek blijkt dat om in landelijke regelgeving spuit- of teeltvrije zones of andere gebruiksbeperkingen voor landbouwgronden grenzend aan woningen of aan de leefomgeving van omwonenden in te kunnen stellen, eerst de effecten voor de omwonenden en de benodigde afstand tot de bewoning of andere maatregelen moeten worden onderbouwd met de resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Volgens Schouten biedt het blootstellingsonderzoek gewasbeschermingsmiddelen en omwonenden deze onderbouwing niet.
Meetbare concentraties
In het onderzoek is bevestigd dat er sprake is van meetbare concentraties van meerdere stoffen in de lucht, in huisstof en in urine. Maar het blijkt ook dat deze concentraties niet tot onaanvaardbare risico’s voor de gezondheid leiden. Volgens LNV stellen de onderzoekers ook vast dat er geen grenswaarden zijn overschreden en dat in de huidige toelatingsmethodiek de blootstelling niet wordt onderschat. Verder concludeert de landsadvocaat dat een verplichte teeltvrije zone pas ingevoerd kan worden als aangetoond is dat eventuele andere, minder vergaande maatregelen, geen of onvoldoende effect hebben om omwonenden te beschermen.
Oplossingen
In de brief aan de Tweede Kamers stelt de minister heel goed de zorgen te begrijpen die leven bij omwonenden over hun gezondheid. Ze onderstreept dat blootstelling aan gewasbeschermingsmiddelen zoveel mogelijk moeten worden geminimaliseerd. Ze zet daarom in op oplossingen op lokaal niveau. Daarbij denkt ze bijvoorbeeld aan initiatieven om telers te stimuleren perceelsranden anders in te richten of zoveel mogelijk te vrijwaren van bespuitingen met gewasbeschermingsmiddelen, of aan versnelde implementatie van technieken om emissies bij de toepassing van gewasbeschermingsmiddelen te verminderen.
Toekomstvisie gewasbescherming 2030
De minster kondigt aan dat ze met de ‘Toekomstvisie gewasbescherming 2030’ het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen zoveel mogelijk wil voorkomen, dit conform de principes van geïntegreerde gewasbescherming. Voor zover nog gewasbeschermingsmiddelen nodig zijn, zullen dit laagrisico middelen zijn en mogen deze alleen worden toegepast zonder dat emissies naar het milieu ontstaan.
1 reacties :
Kortom, mensen die langs een veld wonen waar met gif wordt gespoten worden in de steek gelaten. De overheid doet niets. Gif in babyluiers, Parkinson, etc. Doet er allemaal niet toe. Als de boer maar boeren kan. Voor veevoer of voor de export, want wij eten geen bloembollen, voedermais, pootaardappelen.
Een reactie posten