Een gastbijdrage van Ferdinand Meeus (België, expert reviewer IPCC-AR6).
Het eerste deel is hier te vinden.
Het IPCC is opgericht in 1988 door de World Meteorological Organization (WMO) en het United Nations Environment Programme (UNEP) met als objectief om deelnemende regeringen te voorzien van wetenschappelijke informatie waarop klimaatbeleid kan worden gebaseerd. IPCC-rapporten zijn ook cruciaal als input voor internationale klimaat onderhandelingen ( Kyoto, Parijs,…). Er is geen extern orgaan dat IPCC controleert. Het is “zelfcontrole” in het beste geval.
De selectie van hoofdauteurs voor een nieuw rapport gebeurt door de hoofdauteurs van het vorige rapport om continuïteit van de boodschap te waarborgen. Critici beweren dat zulk een selectieprocedure aanleiding kan geven tot groepsdenken & tunnelvisie. Feit is dat geen enkele klimaatwetenschapper met een kritische klimaat benadering ooit is geselecteerd als hoofdauteur.
Critici beweren dat door deze vorm van selectie er een groepsdynamiek ontstaat van hoofdzakelijk ja-knikkers en consensus zoekers. Zulke toestanden van “normal science” zijn uitvoerig beschreven door Thomas S. Kuhn in zijn klassieker “The structure of scientifc revolutions”. De meerderheid van wetenschappers werkt binnen een specifiek paradigma dat niet meer in vraag wordt gesteld. Afwijkende metingen & waarnemingen worden niet naar waarde geschat en via ad-hoc hypothesen onder het tapijt geveegd.
In zulk een situatie van “normal science” ontbreken de gebruikelijke wetenschappelijke fundamentele discussies en IPCC-wetenschappers volgen zeker niet de gouden falsificatie regel van Sir Karl Popper: ga op zoek naar feiten die niet passen in uw theorie, verbeter & verander theorie, en laat u niet misleiden door cherry picking.
Een mooi voorbeeld is de uitspraak : The science is settled.
Inter Academic Counsel audit van het IPCC in 2010
Vanwege de Himalaya blunder is er wel voor de eerste en voorlopig laatste keer in 2010 op het hoogste VN-niveau door Banki-Moon, UN Secretary General, initiatief genomen voor een audit van het IPCC door de Inter Academic Counsel (IAC) . Verder was er de beschuldiging dat IPCC-Chair Pachauri (treiningenieur en overtuigd veganist) ) ook betrokken zou zijn bij de transfer van klimaat onderzoeksgeld om de Himalaya te redden. Pauchauri gaf ook advies aan bedrijven in verband met CO2-emissiehandel en was een tijdje directeur van TERI, een gletsjer-klimaatonderzoeksinstituut in India.
Na de audit kwam het IAC op 30/08/2010 met een pakket IAC aanbevelingen om zulke problemen te voorkomen bij de productie van de volgende IPCC rapporten zoals:
  1. Meer transparantie en formele criteria voor selectie van lead authors
  2. Expliciete criteria voor selectie van non-peer-reviewed materiaal
  3. Lead authors moeten ook afwijkende meningen weergeven
  4. Betere kwantitatieve omschrijving van onzekerheden en onnauwkeurigheden
  5. Betere management structuur met duidelijke verantwoordelijkheden
  6. Implementatie belangen conflict regels voor al het personeel
  7. IPCC-baas mag maar worden benoemd voor een termijn ( één assessment rapport periode)
Die zeven punten waren, volgens de IAC audit, dus niet voldoende meegenomen in de vier eerste IPCC rapporten. Dit nieuws hebben we nergens gelezen in onze media.
En hop naar het vijfde voorlopig laatste IPCC Assessment report met deze IAC-aanbevelingen als frisse herstart…. Helaas twee belangrijke beslissingen waren al genomen en werden niet aangepast:
  • de hoofdauteurs voor AR5 waren al geselecteerd
  • Pachauri was al herkozen voor een tweede termijn
Hoe werkt IPCC ?
Het IPCC heeft sinds zijn oprichting 5 Assessment rapporten geschreven. Het IPCC doet zelf geen onderzoek. De rapporten worden geschreven door een selectie van wetenschappers die erkend zijn als expert op hun gebied en die de taak hebben om de relevante wetenschappelijke publicaties te lezen, analyseren, verschillende opinies af te wegen en samen te vatten. In de praktijk worden zij gekozen en voorgedragen door regeringen en de uiteindelijke selectie gebeurt door een klein groepje personen in dienst van het IPCC te samen met de hoofdauteurs van het vorige rapport.
Na selectie worden er verschillende workshops georganiseerd om de juiste team spirit te creëren. Een recente (Juli 2019) IPCC workshop in Kathmandu, Nepal als voorbeeld:
Critici beweren dat het wel zal meevallen met die CO2 uitstoot als de top alarm klimaatwetenschappers gaan vergaderen in Kathmandu om te brainstormen over hoe we best onze CO2-uitstoot kunnen verminderen…
Daarna moeten de uitverkoren wetenschappers (de hoofdauteurs) hun eigen publicaties en hun eigen persoonlijke besluiten vergelijken met deze van andere wetenschappers die, zoals dat in wetenschap courant is, soms afwijkende of tegenstrijdige resultaten publiceren. Er moet dus afgewogen worden. Is het wit , zwart of grijs , of we weten het niet zeker ?
Voor het schrijven van de uiteindelijke tekst van een bepaald hoofdstuk is er een duidelijke pikorde die begint bij Contributing Author, over Lead Author, naar Coordinating Lead Author, om dan te eindigen bij het hoogste niveau van co-Chair en Chair. Het is echter vooral de “Lead Author”, als expert in een bepaald vakgebied, die uiteindelijk zal beslissen of het wit of zwart is of grijs met spikkels. Per hoofdstuk is er een Lead Author, soms twee. En die boodschap van de Lead Author komt dan meestal in de Samenvatting voor Beleidsmakers, die lijn per lijn wordt gecontroleerd door vertegenwoordigers van de deelnemende regeringen. Deze laatste controle is hoofdzakelijk om het klimaat verhaal in te passen in een politiek kader.
Welke onderbouwing geeft laatste IPCC rapport AR5 voor claim-1?
Claim-1 : Huidige mondiale opwarming (°t stijging) is alarmerend uniek, in grootte en snelheid, veroorzaakt door stijging hoeveelheid CO2 in de atmosfeer van ongeveer 0,03% naar 0,04 %.
AR5 zegt eigenlijk hetzelfde als AR4 maar dan met gegevens tot 2012. Dus er wordt geen extra onderbouwing gegeven voor claim-1. Er is dus geen bewijs op basis van metingen of proxy reconstructies.
2013 IPCC AR5 : Summary for Policymakers: geen hockeystick maar thermometers
Net zoals in AR4: geen hockeystick maar een thermometergrafiek in de Samenvatting voor Beleidsmakers en een spaghetti mix grafiek in een technisch hoofdstuk.
Zelfde opmerking als voor AR4: thermometergrafiek vanaf 1850, met bizar op en neer verloop. Let op laatste 14 jaar (1998-2012): geen significante °t stijging, eerder stabilisatie (zie doorbraak artikel geen klimaat opwarming laatste 20 jr).
En een spaghetti mix grafiek met truc met thermometers (zwarte lijn) in een technisch hoofdstuk:
Zelfde opmerking als voor AR4: deze AR5 spaghetti mix grafiek is onvoldoende om claim-1 te onderbouwen, gezien de vele alternatieve reconstructies, sommige met een duidelijke MWP en LIA en allemaal uit peer-reviewed publicaties. En ook: al die reconstructies verschillen van elkaar met meer dan 0,5 °C. Critici stellen dan de vraag: hoe betrouwbaar zijn die dan? Dan kom je in een patstelling tussen: voldoende en niet-voldoende betrouwbaar om klimaatbeleid op te baseren van miljarden euro.
Klimaatwetenschapper Prof. Christiansens van het Deens Meteorologisch Instituut, in een review artikel in Geophysics (2017) vat het goed samen. Na een uitvoerige bespreking van de verschillende temperatuurreconstructies en de gebruikte selectie/calibratie en statistische technieken komt hij tot het besluit dat je niet kan beweren dat de huidige opwarming uniek is. Hij verwijst zelfs expliciet naar de tekst van AR5.
Ook over de nog steeds lopende discussie over de Hockeystick en de tegenstrijdige alternatieve reconstructies geeft hij duidelijk aan dat er fundamentele problemen zijn met deze paleoreconstructies.
The results above obviously limit the credibility of statements regarding the unprecedentedness of the recent warming such as that from the IPCC 2013 [Masson-Delmotte et al., 2013], although more understanding of the ability of the methods to reconstruct variability outside the range of the calibration interval is needed.
Over de Hockeystick van Mann :
We reviewed the discussion about the reconstruction methods that have been going on since the publication of Mann et al. [1998, 1999]. Regardless of the many seemingly contradicting results regarding, e.g., regularization methods, and regardless of other technical issues, underestimation of low-frequency variability is a serious concern and that reconstruction methods in particular have problems reconstructing temperatures that are outside the range of the calibration interval.The main reason seems to be a feature of direct regression and CPS methods which under general assumptions can be shown to be biased toward zero.
Wat is dan “bewijs” van IPCC voor claim-1?
Op basis van temperatuurmetingen en reconstructies kan men claim-1 niet onderbouwen. Wat rest er dan wel ?
De argumentatie ter onderbouwing van claim-1 van IPCC is hoofdzakelijk op basis van klimaatmodellen te samen met een cirkelredenering: de projecties (voorspellingen) van onze klimaatmodellen kloppen enkel met de waarnemingen als we er de aanname instoppen dat menselijke CO2-uitstoot via broeikaseffect de temperatuur doet stijgen. Wat IPCC niet zegt is dat de formules die de modellen gebruiken werken met de aanname dat natuurlijke variatie klein is. Een cirkelredenering die kan tellen.
En IPPC gelooft in de betrouwbaarheid van hun modellen…2 foute aannames. We gaan even kijken naar 2 grafieken met IPCC modellen zoals we die vinden in technische hoofdstukken van AR5:
Grafiek-1 in AR5 technical summary, p87, met 180 laatste generatie klimaat projecties
Zwarte lijn zijn de waarnemingen ( geen significante stijging laatste 14 jaar), kleurtjes de modellen. Daarmee kun je claim-1 niet onderbouwen met argument dat klimaat modellen betrouwbaar zijn. De spreiding tussen de verschillende projecties/voorspellingen is meer dan 0,5 °C.
Grafiek-2 in AR5, Chapter 1, p131 : voorspellingen van vorige IPCC rapporten
Een andere grafiek vergelijkt de voorspellingen van de vorige rapporten met de waarnemingen
  • FAR : first assessment report 1990 : fout, veel te hoge °t projectie
  • SAR : second assessment report 1995 : fout, te hoge °t projecties
  • TAR: third assessment report 2001 : fout, veel te hoge °t projectie
  • AR4 : fourth assessment report: zoals in de kermis altijd prijs maar toch te hoge °t projecties
Belangrijk: laatste 14 jaar geen significante stijging °t, zie de quasi horizontale “observatie lijn”.
Niet vergeten: deze 2 grafieken komen uit het laatste AR5 IPCC rapport. Maar die hebben we natuurlijk niet gezien in de media. Critici beweren dan ook dat de nauwkeurigheid van de klimaatmodellen van IPCC onvoldoende zijn om een klimaatbeleid te ondersteunen van miljarden euro.
Een laatste opmerking over AR5
Aandachtige lezers zullen merken dat belangrijke IAC-aanbevelingen niet zijn meegenomen voor de productie van het laatste rapport AR5. Vooral punt 1 en 3 blijven een structureel IPCC probleem.
Ter herinnering, de meest belangrijke IAC aanbeveling die niet te vinden is in de teksten van AR5:
Handling the Full Range of Views Recommendation:
Lead Authors should explicitly document that a range of scientific viewpoints has been considered, and Coordinating Lead Authors and Review Editors should satisfy themselves that due consideration was given to properly documented alternative views.
Om te eindigen: ontslag IPCC-Chair Pachauri 02/2015. Nieuwe baas Hoesung Lee
Ferdinand Meeus.
Nieuws melding: Pachauri (voorzitter IPCC sinds 2002 ) neemt ontslag als IPCC Chair op Februari 2015 wegens beschuldiging van seksueel grensoverschrijdend gedrag met meerdere personeelsleden van TERI (waar hij directeur was), een klimaatonderzoeksinstituut in India.
Het volgende AR6-rapport, voorzien voor 2021, zal onder de leiding van Hoesung Lee worden geschreven, met een PhD in economics en research activiteiten in onder meer energie en milieu.
Als goedgekeurde IPCC expert reviewer voor AR6 heb ik de eerste versie gekregen voor commentaar. Afwachten wat dat zal geven.