Molengate: het vuile spel achter windturbines waar de burger altijd verliest

“Nederland is een fantastisch land, en als je het daar niet mee eens bent, dan rot je maar op.” Als Molenvluchteling.
22-10-2019


Het waargebeurde boek Molengate, deze maand uitgebracht door Jan Gerd van Senden, is een realistisch ‘sprookje’ over het spel om de windturbines. De hoofdpersoon Frannie Frotter vertelt als normale burger wonend in een Nederlands gehucht, wat er gebeurt als je in opstand komt tegen plannen van de overheid.

Frannie Frotter, de ‘aanvoerder’ van een grote groep bewoners die tegen de plaatsing van windturbines achter hun huis zijn, laat zien dat politiek en overheid niet de belangen van haar burgers vooropstellen. De zoektocht naar de waarheid over het al ruim vier jaar durende windturbineproces brengt Frannie naar een Molengate:
een poel van list, achterkamertjespolitiek, rookgordijnen, ontkenning, belangenverstrengeling, opgeworpen muren en ‘framing’ om de (boze) burger uit te putten, en de besluiten er zogenoemd ‘transparant en democratisch’ door te drukken.
Vanaf de eerste dag beschrijft zij haar kennismaking met de muur van onmacht, politieke spelletjes en bewuste ‘framing’ van kritische burgers tot paria’s. Hoe je automatisch benoemd wordt tot klimaatontkenner en NIMBY (niet in mijn achtertuin) als je verzet pleegt tegen windturbines, ongeacht je werkelijke mening over het
klimaat. Over de tegenstrijdigheden, ontkenning, en vooral het volledig negeren van de burger die de politiek en overheid met feiten om de oren slaat en een antwoord op haar vragen wil. De inspanningen die deze strijd vereisen zijn enorm. Ieder verzet van burgers tegen windturbines wordt inmiddels op alle niveaus - lokaal, gewestelijk, Rijksniveau en zelfs de rechterlijke macht - gestopt onder de noemer: ‘Het is een transparant en democratisch besluitvormingsproces. Plaatsing van windturbines is absolute noodzaak om het klimaat te redden.’

Molengate laat zien dat er weinig ‘democratie’ te bespeuren valt in deze bizarre energietransitie. Waar de hoofdrolspelers - politiek en ambtenaren - het minste blijk geven van kennis van zaken over dit ingrijpende proces, laat staan dat er sprake is van zorgvuldige besluitvorming. Een kleine groep ondernemers en diezelfde
overheid, gesteund door onze eigen volksvertegenwoordiging, plukt de vruchten van de ‘Molengolf’. De burger heeft geen enkele inbreng, maar mag wel de hoogste prijs betalen: een verziekt leefklimaat, een dramatisch landschap en een torenhoge energierekening. Een verhaal waarin duidelijk wordt, dat de burger
altijd aan het kortste eind trekt, door een overheid die er bewust op uit lijkt te zijn om haar eigen zin door te drijven. Of de burger hierbij schade oploopt, lijkt niet aan de orde.  

Politici en ambtenaren isoleren de tegenstanders van plaatsing van windturbines zoveel mogelijk. Immers, duurzaamheid en klimaatacties zijn populair en daarmee kun je scoren. Het is dus zaak om binnen je ambtstermijn resultaat te boeken, en het liefst in een ander gebied dan de leefomgeving van je kiezers, zodat
ze daarna weer op je stemmen en de bedrijven die de subsidies opstrijken, je blijven ondersteunen. Zij die eronder lijden, zet je weg als klimaatontkenners en ontneem je hun verzet. Klimaat spijbelende scholieren daarentegen, die geen zin hebben in school, of gesponsorde klimaatactivisten die de openbare orde verstoren, krijgen vrij baan en alle aandacht van diezelfde overheid en diverse media.

Behalve de kritische burger die zijn mond open doet. Die is automatisch een asociaal en een boze burger die geïsoleerd moet worden. Die kan beter luisteren naar onze Minister-President: 

“Nederland is een fantastisch land, en als je het daar niet mee eens bent, dan rot je maar op.” Als Molenvluchteling.


Zwijndrecht, 22 oktober 2019 

Molengate is verkrijgbaar bij de boekhandel of via bol.com

ISBN: 9 789090 320298 https://www.bol.com/nl/p/molengate/9200000120020096/