Geen fatalisme maar aanpassen aan opwarming

Met andere woorden, welvaart beschermt de bevolking tegen de gevolgen van extreme weersomstandigheden. 



Simon Rozendaal Elsevier Weekblad 19-10-2019

We zijn op dit moment niet in staat om iets te doen tegen de opwarming van de aarde, schrijft Simon Rozendaal. Klimaatbeleid is gedoemd om te mislukken. Het gaat veel geld kosten – voor Nederland alleen al honderden miljarden – maar het zal er niet in slagen om de temperatuur op aarde -serieus te verlagen.

 Ik draag deze overtuiging nu al een tijdje uit – in deze columns en in een recent boek. Daardoor raak ik wel eens in gesprek met mensen die me willen interviewen of me na afloop van een lezing vragen willen stellen. Ik weet dus dat bijna iedereen het bovenstaande een sombere boodschap vindt. Jawel, de aarde warmt op en dat komt mede door toedoen van de mens. Op televisie horen we voortdurend dat dit het grootste probleem aller tijden is – de planeet vergaat – en dan kan de mededeling dat we op dit moment niet in staat zijn veel te doen, overkomen als deprimerend. 

Dat is een misvatting. De waarheid is nooit somber en biedt altijd hoop. 

We beschikken niet over goede methoden om de temperatuur te verlagen 

Dat we nu weinig kunnen doen, betekent niet dat we in de toekomst niets kunnen doen. Als we analyseren waarom we nu met tamelijk lege handen staan, is het mogelijk de CO2- uitstoot in de toekomst wel terug te dringen. 

Momenteel beschikken we niet over goede methoden om de temperatuur te verlagen. Wat we willen, werkt niet en wat werkt, willen we niet. Wind, zon, biomassa en elektrische auto’s (dat is wat we willen) zijn niet effectief. Dat wat wel effectief is (kernenergie kan binnen enkele decennia de CO2-uitstoot van elk land serieus omlaag brengen) willen we niet, omdat we zijn geïndoctrineerd door de milieubeweging en de media. Daardoor denken we dat kernenergie onveilig is en hebben we zoveel veiligheidseisen en zulke absurd strenge maatregelen geïntroduceerd dat kerncentrales te duur zijn geworden. 

Dat betekent dat we moeten zoeken naar betere en goedkopere methoden om de uitstoot te verlagen. We moeten niet al dat geld steken in windmolenparken op zee en zonneweiden in de polder, want daar hebben we over een jaar of tien, twintig spijt van, maar we moeten een deel van dat geld gebruiken om wetenschappelijk onderzoek te stimuleren naar betere oplossingen. 

Dat is toch niet somber maar juist hartstikke opbouwend en positief? 

Welvaart beschermt bevolking tegen gevolgen extreem weer 

Bovendien hoeven we in de tussentijd niet op onze handen te zitten. Misschien is het waar dat er door de opwarming meer vormen van extreem weer zullen optreden – alhoewel de deskundigen daarover van mening verschillen – maar dat hoeft niet te betekenen dat daardoor meer mensen sterven. 

Hoeveel mensen er doodgaan bij zulk extreem weer wordt niet zozeer bepaald door de windkracht of de hoeveelheid regen als wel door de voorbereiding. Een voorbeeld is de cycloon Fani die in mei over de Indiase deelstaat Odisha trok. Dat was een zeer zware cycloon, met windstoten van rond de 200 kilometer per uur. Toch vielen er maar veertig doden. In 1999 trok een ongeveer even zware orkaan over datzelfde gebied en waren er tienduizend slachtoffers. 

‘Dankzij de mobiele telefoon zijn er bij een orkaan veel minder sterfgevallen dan vroeger’ 

Het verschil – deze analyse ontleen ik aan klimaatjournalist Marcel Crok, die hierover een lezing hield bij de lancering van de mede door hem opgerichte klimaatdenktank Clintel – is dat de overheid beter was voorbereid en veel mensen een mobiele telefoon hadden waarmee ze konden worden gewaarschuwd. 

De meteorologie is beter geworden, ook in een land als India, waardoor weerdiensten beter in staat zijn om de loop van een orkaan te voorspellen. Er waren uit voorzorg al heel veel mensen geëvacueerd. Ook waren er schuilplaatsen gebouwd die windsnelheden tot wel 300 kilometer per uur aankonden. De bevolking was op het hart gedrukt telefoons goed op te laden en jerrycans met drinkwater op voorraad te hebben. 

Met andere woorden, welvaart beschermt de bevolking tegen de gevolgen van extreme weersomstandigheden. Een extra argument om die welvaart niet te verspillen aan ineffectieve windmolenparken op zee, zonneweiden, walmende biomassafabrieken en laadpalen op de hoeken van alle straten. 

Elsevier