De zelfbenoemde moreel verhevenen en planeetredders blijken inkomsten najagende profiteurs van kapitalistische verdienmodellen.
23-7-2019
Een bijdrage van Jeroen Hetzler.
Een interessant aspect van datgene wat zich als schone energie presenteert, is hoe het zit met de rotzooi aan zowel de productie- als aan de opruimzijde. Bij nadere beschouwing gaat er een wereld van hypocrisie open.
Als ik aan de productiezijde van bijvoorbeeld windmolens kijk, dan zie ik weinig vrolijks. Bijvoorbeeld de winning van de neodymium voor de magneten in bepaalde typen windmolens.
De milieuschade die gepaard gaat met het winnen van zeldzame aarden is van heel andere aard, maar niet minder schadelijk. Dat geldt zeker voor China’s zeldzame aardindustrie in Baotou. Verscholen in de smog staat een enorm industrieel complex en even verderop ligt een gigantisch afvalmeer. Het is 8 kilometer breed, 15 kilometer lang en 30 meter diep en het dijt almaar verder uit. Gewapende beveiligers houden pottenkijkers op afstand. De weinige reporters die er zijn geweest beschrijven een apocalyptisch landschap. Hun ogen traanden en de vervuilde lucht stak in hun longen. Hoofdpijn en misselijkheid plaagden hen de rest van de dag.
Met zeldzaam wordt bedoeld de verdunning van deze metalen in het voorkomen met andere grondstoffen. Uranium is hier één van. Ook bij deze winning in Baotou en zeer schadelijk voor de bevolking.
Voor de lokale bevolking zijn de gevolgen nog veel erger. Een rapport van het Chinese Ministerie voor Gezondheid wees in 2007 uit dat kanker buitengewoon vaak voor komt in Baotou, net als huidziekten, longaandoeningen, uitvallend haar en zachte botten.Het afvalmeer vormt ook een gevaar voor de nabijgelegen Gele Rivier. Via het grondwater vergiftigt het de toch al zwaar vervuilde rivier die 155 miljoen Chinezen voorziet van drinkwater en 15 procent van China’s landbouwgrond irrigeert.
Zie ook:
Baotou is the world’s biggest supplier of rare earth minerals — the fundamental ingredients used to make today’s technologies — and it’s hell on Earth. This pastureland turned wasteland on the edge of the Gobi desert is a toxic nightmare, evidence of the horrific effect the pursuit of consumerism has had on Earth.
Hier hoeft er maar één dieselauto in een binnenstad te rijden en de fijnstofdoden en naar adem happende kinderen vliegen je al om de oren. Kijken we bijvoorbeeld naar de winning van kobalt, dan schept dit evenmin een deugmenselijk beeld zoals dit is gewenst; zie met name de video-opnamen in onderstaand:
A CBS News investigation has found child labor being used in the dangerous mining of cobalt in the Democratic Republic of Congo. The mineral cobalt is used in virtually all batteries in common devices, including cellphones, laptops and even electric vehicles. A report by Amnesty International first revealed that cobalt mined by children was ending up in products from several companies, including Apple, Microsoft, Tesla and Samsung.
Het zal geen onlogische vraag mogen zijn hoe dit zich verhoudt tot al die deugcertificaten voor vis, hout, kip, ei, kledingproductie in India en Bangladesh et cetera. Kortom, onze klassieke consumptie. Is hier sprake van een georkestreerde poging deze consumptie in diskrediet te brengen teneinde een schuldgevoel op te dringen? Natuurlijk is dit de opzet, maar de werkelijkheid laat vervolgens een bevooroordeeld beeld zien dat niet onderdoet voor de verketterde kapitalistische consumptiemaatschappij. Duurzaam bedrijfsleven bekommert zich alleen om de beschikbaarheid en de prijs van die zeldzame aardmetalen. Over de milieu- en menselijke kant, laat staan kinderarbeid, wordt met geen woord gerept. Hoe kan een deugmens door groepsdenken moreel verworden? Bron.
Hoe schoon zijn zonnepanelen eigenlijk? Hier kan men eveneens vraagtekens bij zetten
Zonnepanelen lijken onschuldige en CO2-vrije elektriciteit te produceren. De zon schijnt gratis. Maar om die zon om te zetten in energie zijn tot wel vijftien keer meer grondstoffen dan nucleaire of fossiele brandstoffen nodig. Volgens het IPCC (en dat zijn de internationaal aanvaarde normen) stoten die panelen ongeveer viermaal meer CO2 (45 gram CO2 eq/KWh) uit dan nucleaire (12gram co2 eq/KWh) brandstof.Politici die opgejaagd door extreme milieuactivisten ingrijpende beslissingen nemen, het is een recept voor heilloze rampspoed. Economisch en ecologisch onheil komen op ons af in een razende vaart. Er worden sprookjes verteld en beloftes gemaakt met geld dat er niet is, om een probleem op te lossen dat er niet is. En dan nog met zaken die niet en nooit zullen werken.
Het zijn cijfers die niet verwonderen omdat windmolens en zonnepanelen inferieure energiedragers zijn en derhalve in alle opzichten verspilling betekenen. Er worden relatief enorm veel grondstoffen toegepast voor de bouw en aanleg van die dingen voor maar een fractie van de stroom die fossiele en kerncentrales leveren qua zowel leveringszekerheid als levensduur. Dit wordt bevestigd hieronder:
Solar panels create 300 times more toxic waste per unit of electricity generated than nuclear power plants, according to a Thursday report from the pro-nuclear group Environmental Progress (EP).The report found that solar panels use heavy metals, including lead, chromium and cadmium, which can harm the environment. The hazards of nuclear waste are well known and can be planned for, but very little has been done to mitigate solar waste issues.
Ook hier kan worden vastgesteld dat hypocrisie de boventoon voert. Eender geldt voor windmolens. Zie:
Op dit moment krijgen windturbine-mensen als Anne de Groot 1,5 miljard euro subsidie om windturbines uit te baten. De alle Europese verdragen voor natuurbescherming met voeten tredende provincie Friesland investeert zelfs 129 miljoen publieke euro’s in de bouw van 89 giga-turbines die jaarlijks per turbine wel 100 ‘beschermde’ vogels uit de lucht mogen slaan in op papier beschermd gebied (Natura 2000)Maar wie hun rotzooi opruimt, daar praat niemand over en ook niemand die ons vertelt wie dat dan betalen moet. Oh, wacht even: ik heb al wel een donkerbruin vermoeden.
Overigens is het interessant in ogenschouw te nemen dat er mogelijk geopolitieke risico’s aan die zeldzame aardmetalen kleven zolang China monopolist blijft. De vraag zal alleen maar stijgen en dan is het de vraag wat de prijzen, lees: kosten van ‘schone energie’, gaan doen. Heel intrigerend als je dit legt naast de goedkoopste energie, namelijk kernenergie. Evenzeer als je dit legt naast de zorgen over vermeend oprakende fossiele brandstoffen en de overvloedige beschikbaarheid van uranium en thorium. Zie verder:
Een grootschalige introductie van hernieuwbare energie en elektrische auto’s botst op een fundamenteel bezwaar: een tekort aan energie en andere grondstoffen om de gewenste infrastructuur uit te bouwen.André Diederen, onderzoeker aan het Nederlandse TNO, sloopt in zijn zopas verschenen boek “Global Resource Depletion” de heilige huisjes van de ecotech-optimisten. Maar hij geeft ook hoop.
Tja, en dan die windmolens. Die dingen, juist omdat ze inferieur zijn in deze moderne maatschappij, leveren derhalve welvaartsverlies op. Ze zijn met 15 tot 20 jaar technisch afgeschreven. De economische afschrijving is 35 jaar (land) tot 55 jaar (zee). Nederland is met dergelijke energiedragers een derde wereldland in aanbouw.
Zou het met zonnepanelen zo veel anders zijn? Nee natuurlijk. Biomassa, lees: bomen verbranden, is vanzelfsprekend te absurd om ook maar één moment serieus te nemen.
Men heeft al met al dan wel de mond vol over al die verschrikkelijke maatschappelijke kosten van fossiel en kern. De duurzame hand in eigen boezem steken kan zeker geen kwaad. Dit is wat Peter Berdowski bovendien keihard stelde als bestuursvoorzitter van maritiem dienstverlener Boskalis:
De komende jaren moet in de Noordzee een reeks windparken worden gebouwd. Dat vergt miljardeninvesteringen, die voor een deel worden bekostigd met subsidies. Investeringen in kabels, transformatorstations, turbines – en daarna jarenlang onderhoud: de sector is goed voor duizenden banen. Daarmee heeft offshore wind een sterk positieve connotatie.Maar in de analyse van Berdowski is wind geen panacee. Sterker nog: volgens hem wordt het de komende jaren vooral lastiger om er geld mee te verdienen. ‘Parken komen op steeds grotere afstanden van de kust, in diepere delen van de zee. De parken die staan gepland, worden steeds groter, terwijl de subsidies dalen.’Rendementen wegen niet op tegen de risico’s. De afbouw van subsidies trekt een bloedspoor. Offshore wind wordt zo een afgrijselijke industrie.’
Subsidies dus, subsidieloze windparken. We zullen het zien op onze energierekening. Wordt het een feest voor de portemonnee? Onze overheid is te onbetrouwbaar geworden om er blind op te varen. Niemand weet meer waar deze aan toe is. Interessant is tot slot de vraag hoe men met windmolens en zonnepanelen winstgevend en zonder subsidie windmolens en zonnepanelen denkt te maken. Ik vroeg mij dit al af bij de bouw van de kustverdediging in Katwijk. Windmolens en zonnepanelen? In welk parallel universum leven onze planeetredders eigenlijk?
Het moge de lezer dan ook niet ontgaan zijn: groen heeft dan wel de mond vol over hoe moreel verheven men bezig is en hoe lelieblank de groene deugmens wel niet is binnen de naïeve wereld van de groepsdenkende planeetredders. Deze bejubelde deugmensexhibitionisten blijken bij nader inzien hypocriet tot op het bot. Deze zelfbenoemde moreel verhevenen en planeetredders blijken inkomsten najagende profiteurs van kapitalistische verdienmodellen. Wat een gênant demasqué!
Derhalve blijft van kracht:
Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden.)
0 reacties :
Een reactie posten